To była taka piękna, a zarazem smutna i przejmująca opowieść. No bo ile bólu jest w stanie znieść jedna osoba? I to młoda osoba, przed którą jeszcze całe życie. Przeczytałam jednym tchem, poleciały łzy, cieszę się, że ta książka trafiła w moje ręce. Dzięki niej, zacznę bardziej doceniać to, co mam.

Josie nie lubi świąt Bożego Narodzenia. To w święta straciła rodziców, kiedy była mała. Mimo upływu dwudziestu lat, młoda kobieta nadal nie cieszy się z grudniowego klimatu. Mało tego, przed kolejnymi świętami, jej chłopak zdradza ją na przyjęciu firmowym. Josie ma tradycję - co roku wysyła list do rodziców, wiedząc, że on nie dotrze.

Pewnego dnia pędząc na rowerze, by właśnie wysłać ten list, potrąca młodego mężczyznę. Maxa.

Max na święta miał polecieć do Nowego Jorku, jednak odwołali lot i mężczyzna utknął w Londynie. Postanawia to wykorzystać i namawia na spotkanie dziewczynę, która wjechała w niego rowerem. Nie sądzi jednak, że przez te kilka dni spędzonych razem, poczuje do niej coś niewyobrażalnie wielkiego. Kiedy do niego dociera, że się zakochuje, postanawia zniknąć.

Para jeszcze kilka razy ma okazję się spotkać i za każdym razem okazuje się, że uczucia nie minęły. Jednak, kiedy Max chciałby rzeczywiście spędzić więcej czasu z Josie, okazuje się to niemożliwe. Jest już za późno.

#jakzawszewgrudniu to opowieść o młodych ludziach, przed którymi świat powinien stać otworem, a jednak książka ta opowiada o niewyobrażalnej stracie i tęsknocie , strachu przed nowym, o miłości , oraz przyjaźni, której moc jest przepiękna. Ale tym razem to nie jest piękna, świąteczna sielanka, a trudy życia oraz rzeczy, których nie da się przewidzieć. Mimo wszystko spędziłam cudowny wieczór z tą powieścią i polecam ją serdecznie.

To była taka piękna, a zarazem smutna i przejmująca opowieść. No bo ile bólu jest w stanie znieść jedna osoba? I to młoda osoba, przed którą jeszcze całe życie. Przeczytałam jednym tchem, poleciały łzy, cieszę się, że ta książka trafiła w moje ręce. Dzięki niej, zacznę bardziej doceniać to, co mam.

Josie nie lubi świąt Bożego Narodzenia. To w święta straciła rodziców,...

Ta książka przyniosła mi wiele frustracji. Pierwsza część zapowiada przyjemny romans z cudownym zakończeniem. Nic bardziej mylnego. To co dzieje się dalej sprawia, że miejscami krzyczałam na bohaterów - zwłaszcza na Josie, której zranienie oczywiście rozumiałam - ale faktu, że nie pozwalała Maxowi wytłumaczyć się właściwie aż do samego końca już niespecjalnie. Na sam koniec autorka raczy nas wyjaśnieniem zachowania głównego bohatera. Rozumiem zabieg, ale do diabła... wystarczyło porozmawiać i oboje mieliby zdecydowanie lepszy rok. Nie mniej, za te wszystkie emocje, które we mnie były podczas czytania, nie mogę powiedzieć że koniec końców książka mi się nie podobała.

Ta książka przyniosła mi wiele frustracji. Pierwsza część zapowiada przyjemny romans z cudownym zakończeniem. Nic bardziej mylnego. To co dzieje się dalej sprawia, że miejscami krzyczałam na bohaterów - zwłaszcza na Josie, której zranienie oczywiście rozumiałam - ale faktu, że nie pozwalała Maxowi wytłumaczyć się właściwie aż do samego końca już niespecjalnie. Na sam koniec...

Zgodnie z okładkową sugestią chusteczki trzymałam cały czas pod ręką, ale się nie przydały. Już pierwsze zdanie z okładki zdradza niestety zakończenie, więc od początku wiedziałam czego mam się spodziewać.
Max, niby nie chce ranić Josie, ale cały czas się pojawia niejako przypadkowo. Josie z kolei taka mdła i bez wyrazu.
Spodziewałam się czegoś lepszego.

Zgodnie z okładkową sugestią chusteczki trzymałam cały czas pod ręką, ale się nie przydały. Już pierwsze zdanie z okładki zdradza niestety zakończenie, więc od początku wiedziałam czego mam się spodziewać.
Max, niby nie chce ranić Josie, ale cały czas się pojawia niejako przypadkowo. Josie z kolei taka mdła i bez wyrazu.
Spodziewałam się czegoś lepszego.

Jedna z lepszych, ciekawszych i mniej przewidywalnych historii wokół Świąt Bożego Narodzenia.

Jedna z lepszych, ciekawszych i mniej przewidywalnych historii wokół Świąt Bożego Narodzenia.

Książka bardzo wzruszająca, niesie za sobą niezwykle ważne życiowe lekcje. Warto przeczytać w grudniu.

Książka bardzo wzruszająca, niesie za sobą niezwykle ważne życiowe lekcje. Warto przeczytać w grudniu.

Miałam nadzieję, że będzie to piękna, romantyczna powieść świąteczna. Cóż świąt co prawda było mało, ale to nic.
Początek zapowiadał się świetnie, co stało się później? Nie wiem.
Co do bohaterów to mam mieszane uczucia. Z jednej strony rozumiem zachowanie Maxa, z drugiej uważam, że jest egoistą, że tak postępował z Josie. Co do głównej bohaterki to nawet nie wiem co napisać. Dziwiłam się, że potrafiła odrzucić chłopaka, a nie dała rady powiedzieć mu co tak naprawdę mysli i pociągnąć go za język.
Akcja toczyła się swobodnym tempem. Zwroty akcji były aczkolwiek już w pewnym momencie były nudne.
Po ponownym, przypadkowym spotkaniu bohaterów domyśliłam się jak potoczą się losy Maxa.
Połowa drugiej części było laniem wody.
Plusem jest na pewno zakończenie, które mnie serio poruszyło, pomimo lekkiej abstrakcji w tym wszystkim.
Ciężko mi powiedzieć czy polecam tą pozycję, czy nie. Uważam, że kto chce powinien sam wyrobić o niej zdanie.

Miałam nadzieję, że będzie to piękna, romantyczna powieść świąteczna. Cóż świąt co prawda było mało, ale to nic.
Początek zapowiadał się świetnie, co stało się później? Nie wiem.
Co do bohaterów to mam mieszane uczucia. Z jednej strony rozumiem zachowanie Maxa, z drugiej uważam, że jest egoistą, że tak postępował z Josie. Co do głównej bohaterki to nawet nie wiem co...

Trochę się zmęczyłam tą książką. Może dlatego, że opis wydawcy od razu zaspoilerowal dramatyczne zakończenie, więc podczas lektury caly czas czekałam na najgorsze. A może dlatego, że to nie pierwsza historia z takim motywem. Na końcu łzy oczywiście popłynęły, a sama powieść jest napisana całkiem poprawnie, niemniej czegoś mi w niej brakowało. Nie było źle, ale mogło być dużo lepiej.

Trochę się zmęczyłam tą książką. Może dlatego, że opis wydawcy od razu zaspoilerowal dramatyczne zakończenie, więc podczas lektury caly czas czekałam na najgorsze. A może dlatego, że to nie pierwsza historia z takim motywem. Na końcu łzy oczywiście popłynęły, a sama powieść jest napisana całkiem poprawnie, niemniej czegoś mi w niej brakowało. Nie było źle, ale mogło być...

Sięgnęłam po nią na pewniaka. Przekonana, że mam przed sobą lekką historię miłosną ze świątecznymi światełkami w tle. Musiałam ją na miesiąc odłożyć, gdy zorientowałam się, że byłam w błędzie. Historia naprawdę uderza w serducho <3

Sięgnęłam po nią na pewniaka. Przekonana, że mam przed sobą lekką historię miłosną ze świątecznymi światełkami w tle. Musiałam ją na miesiąc odłożyć, gdy zorientowałam się, że byłam w błędzie. Historia naprawdę uderza w serducho <3

Nie jest to lekki romans świąteczny, ale warto. Piękna, wzruszająca historia, która zostaje w pamięci. Bardzo dobrze się czyta.

Nie jest to lekki romans świąteczny, ale warto. Piękna, wzruszająca historia, która zostaje w pamięci. Bardzo dobrze się czyta.

Uwielbiam książki o tematyce świątecznej, dlatego też sięgnęłam po "Jak zawsze w grudniu" Stone Emily. Niestety sama książka mnie rozczarowała, o ile początek był w miarę ciekawy, to dalej było już tylko gorzej. Ciężko było polubić bohaterów, brakowało mi między nimi szczerości właściwie do samego końca. Same święta choć opisywane jako wesołe, to dla Josie wiązały się raczej z bólem, a nie radością.
Można przeczytać, ale raczej nie polecam w czasie świąt.

Uwielbiam książki o tematyce świątecznej, dlatego też sięgnęłam po "Jak zawsze w grudniu" Stone Emily. Niestety sama książka mnie rozczarowała, o ile początek był w miarę ciekawy, to dalej było już tylko gorzej. Ciężko było polubić bohaterów, brakowało mi między nimi szczerości właściwie do samego końca. Same święta choć opisywane jako wesołe, to dla Josie wiązały się...