Wstrząsająca książka. Absolutnie każdy powinien ją przeczytać. Przemoc w świecie dziecka - jak ją rozpoznać, co zrobić? Skąd się bierze, kogo dotyka? Jak osoba nękana odbiera obojętność otoczenia i bagatelizowanie problemu? Dokąd to wszystko prowadzi?
Taka jest nasza rzeczywistość, a zamykamy na nią oczy. Książka zaczyna się jak bajka. Ale wszystko to, co na początku wydaje się dziwactwem dziecka, które wskutek wypadku znalazło się w szpitalu, okazuje się strategią, którą chłopczyk próbuje zastosować dla ochrony swojego umysłu i serca. Swojego ciała ochronić już nie może.

Wstrząsająca książka. Absolutnie każdy powinien ją przeczytać. Przemoc w świecie dziecka - jak ją rozpoznać, co zrobić? Skąd się bierze, kogo dotyka? Jak osoba nękana odbiera obojętność otoczenia i bagatelizowanie problemu? Dokąd to wszystko prowadzi?
Taka jest nasza rzeczywistość, a zamykamy na nią oczy. Książka zaczyna się jak bajka. Ale wszystko to, co na początku wydaje...

Książka przemawiająca do głebi serduszka. W niektórych momentach się rozklejałam i byłam bliska płaczu. Przykra historia, napisana po mistrzowsku. Odkrywanie po kolei postaci, wraz z rozwojem historii jest świetnym pomysłem. Przygnębiająca ale wciągająca, wiem, że zosatnie ze mną na trochę.

Książka przemawiająca do głebi serduszka. W niektórych momentach się rozklejałam i byłam bliska płaczu. Przykra historia, napisana po mistrzowsku. Odkrywanie po kolei postaci, wraz z rozwojem historii jest świetnym pomysłem. Przygnębiająca ale wciągająca, wiem, że zosatnie ze mną na trochę.

Książka jest bardzo wartościową. Początek jest bardzo chaotyczny, ale czytamy, aby się dowiedzieć dlaczego początek tak sie potoczył. Jak dla mnie książka porusza bardzo wiele trudnych tematów. Chłopak, który jest opisywany w tej książce zaczyna być nękany, ponieważ uważany jest za „kujona". Rodzice nie podzielają mu uwagi ze względu na pracę, która ich całkowicie pochłania nie zwracając na potrzeby dziecka. Jeśli będą pracować to pieniądze wszystko załatwią, życie chłopaka stanie się o wiele łatwiejsze jednak brak przytulania, spedzania razem czasu, a nawet powiedzenia parę miłych słów, chłopak staję na lodzie. Jego przyjaciele już nie zwracają na niego uwagi i nawet mu nie pomagają uporać się z tym wszystkim co go spotkało. Pewnego dnia staje sie niewidzialny. Jest bardzo szczęśliwy z tego powodu, bo chociaż raz nie jest nękany, bity albo rzucany przez różne przybory szkolne. W jego świecie jest jeden człowiek dla, którego jest ono wszystkim i jest to jego siostra luna. Przy niej czuję się widzialny, kochany i szczęśliwy.
Historia na prawdę mnie poruszyła może nie było dużo płakania, jednak w oku mogła się zakręcić łezka. Nawet dużo ludzi mogłoby się poczuć jak ten chłopak. Jest to dość wartościowa książka, która pokazuje bardzo wiele emocji tłumionych w sobie. Na pewno warta przeczytania i zobaczenia z czym ludzie mogą się borykać w tych czasach.

Książka jest bardzo wartościową. Początek jest bardzo chaotyczny, ale czytamy, aby się dowiedzieć dlaczego początek tak sie potoczył. Jak dla mnie książka porusza bardzo wiele trudnych tematów. Chłopak, który jest opisywany w tej książce zaczyna być nękany, ponieważ uważany jest za „kujona". Rodzice nie podzielają mu uwagi ze względu na pracę, która ich całkowicie pochłania...

Zaskakujące jest to,że ostatnio jedyne książki nad którymi zdarza mi się uronić łzę są przeznaczone dla młodzieży. Tak było w przypadku "Almonda"i tak jest teraz w przypadku "Niewidzialnego"
Książka porusza bardzo ważny temat przemocy w szkole. Jest to historia o ofiarach i o oprawcach o tchórzach i bohaterach. A przede wszystkim jest to historia o każdym z Nas. Dziś, ludzie są ślepi na ludzką krzywdę. Potrafimy solidarnie tworzyć wielkie zrywy w obronie mas, a nie reagujemy w przypadku namacalnej agresji na jednostkę. To przykre i frustrujące. Książka ważna dla rodziców, psychologów, nauczyli i młodzieży.

Zaskakujące jest to,że ostatnio jedyne książki nad którymi zdarza mi się uronić łzę są przeznaczone dla młodzieży. Tak było w przypadku "Almonda"i tak jest teraz w przypadku "Niewidzialnego"
Książka porusza bardzo ważny temat przemocy w szkole. Jest to historia o ofiarach i o oprawcach o tchórzach i bohaterach. A przede wszystkim jest to historia o każdym z Nas. Dziś,...

Historia niezwykle poruszająca i głęboka. Po przeczytaniu całości tytuł dotyka do głębi... Bo wbrew pozorom nie jest to fantastyka, opowieść jest tak prawdziwa i powszechna, że aż bolesna. Ilu wśród nas jest takich "niewidzialnych" i czy choć raz żadne z nas nie zamieniło się w "potwora"? Czy przymykanie oczu na przemoc to wystarczający powód by nie czuć się winnym? Czy bierność nie zamienia nas w katów? Historia zmuszająca do skonfrontowania się z prawdą i postawienia sobie trudnych, niewygodnych pytań. Przeczytałam w jeden dzień choć przyznam, że początek był dla mnie dość oporny. Całość czyta się dobrze przez króciutkie rozdziały. Nie mniej jednak coś mi cały czas przeszkadzało. Trudno mi ocenić co. Być może to niekoniecznie mój styl, być może przeplatające się wątki, ale coś sprawiło ,że nie oceniam książki wyżej. Nie mniej jednak polecam tę książkę z całego serducha. Nie tylko dla dzieci czy młodzieży, ale i rodziców, nauczycieli i nas wszystkich dorosłych. Nie karmmy w sobie potworów.

Historia niezwykle poruszająca i głęboka. Po przeczytaniu całości tytuł dotyka do głębi... Bo wbrew pozorom nie jest to fantastyka, opowieść jest tak prawdziwa i powszechna, że aż bolesna. Ilu wśród nas jest takich "niewidzialnych" i czy choć raz żadne z nas nie zamieniło się w "potwora"? Czy przymykanie oczu na przemoc to wystarczający powód by nie czuć się winnym? Czy...

Spoko. Wiem że to nie ładnie, ale możesz polubić?

Spoko. Wiem że to nie ładnie, ale możesz polubić?

Czy choć raz czułeś się niewidzialny? Miałeś w głowie myśli, że nie ma osoby, dla której jesteś ważny, a Twoja obecność jest całkowicie niepotrzebna?
⠀
„Niewidzialny” to wspaniała książka, która porusza dość trudny temat. Powieść o odrzuceniu, braku akceptacji, z którymi obecnie boryka się wiele dzieci i nastolatków. Dostajemy tu historię opowiedzianą oczami dziecka – o przemocy wśród rówieśników, odrzuceniu, codziennym niepokoju i strachu, które wiążą się z dorastaniem. Przez staje się ona jeszcze bardziej bolesna i poruszająca.
⠀
To książka-przestroga. Idealna nie tylko dla dzieci czy młodzieży, ale również dla rodziców, nauczycieli, pedagogów itd. Niby tak prosta, a jednak magiczna, z pięknym przesłaniem, które aż emanuje z tej książki. Niezwykle mądra, napisana w interesujący sposób, zakrawając wręcz o poetycki styl pisania. Bardzo ważna w dzisiejszym świecie. Zdominowanym przez hejt, nienawiść, wszechobecne zło. Niosąca promyk nadziei na lepsze jutro. Na zmiany. Na wzajemną życzliwość i sympatię. Na czynienie dobra.
⠀
Piękna. Zmuszająca do refleksji historia, którą zachwyci się nie tylko dziecko. Gorąco polecam jako pozytywny element terapii, wprowadzenia zmian w życiu lub po prostu jako książka-nadzieja w okresie dorastania.

Izabela Nestioruk
Instagram: @nesti.czyta

Czy choć raz czułeś się niewidzialny? Miałeś w głowie myśli, że nie ma osoby, dla której jesteś ważny, a Twoja obecność jest całkowicie niepotrzebna?
⠀
„Niewidzialny” to wspaniała książka, która porusza dość trudny temat. Powieść o odrzuceniu, braku akceptacji, z którymi obecnie boryka się wiele dzieci i nastolatków. Dostajemy tu historię opowiedzianą oczami dziecka – o...

Na początku trudno było mi się odnaleźć. Nie potrafiłam zrozumieć bezimiennych bohaterów. Nie wiedziałam, czym był tajemniczy „wypadek”, o którym mówiono. Nie miałam pojęcia, dlaczego znajduję się w szpitalu i oczami wyobraźni spoglądam na chłopaka, którego co noc budzi strach. Byłam obserwatorem. Takim samym jak inni, którzy gromadzą się tam, gdzie coś się dzieje. Z tą różnicą, że ja chciałam wiedzieć i chciałam poczuć.

Chłopak zaczął opowiadać. Cofnęliśmy się w czasie…

Szkoła jak każda inna. Przerwy, podczas których korytarze wypełniają się gwarem rozmów, śmiechów i krzyków. Lekcje z ich tematami, zadaniami domowymi i sprawdzianami. Oceny, które dla niektórych nic nie znaczą, a dla drugich są najistotniejszą sprawą we wszechświecie. Grupki przyjaciół i znajomych tam i tu. On – ten, który nauczył się być niewidzialnym.

Eloy Moreno napisał historię, która nie pozwoliła mi przespać nocy. Coś wewnątrz mnie tak się wierciło, wierzgało, gramoliło, że nie byłam w stanie zasnąć. Mam podejrzenie, że był to jakiś rodzaj niecierpliwej złości i niemocy. Całą mnie wypełniała mieszanka przeróżnych uczuć. Powstała we mnie bomba emocjonalna, która po wybuchu skropliła się łzami na moich policzkach.

Tak, czytałam i płakałam. Już wiem, „że aby być potworem, nie trzeba wcale robić niczego wyjątkowego, czasem wystarczy nie robić absolutnie nic.” Ja właśnie chciałam zrobić to „coś”. Podnieść głos, rękę, zwrócić wzrok i nie bać się spojrzeć, podejść i wstrząsnąć, podejść i podać pomocną dłoń, wysłuchać lub przytulić. Z tym, że tutaj całą sytuację podano mi jak na tacy. A jak to jest w realnym świecie? Pewnie nie raz sama byłam potworem.

Nie mam niczego na swoje usprawiedliwienie. Nikt nie ma. Można jednak przeczytać „Niewidzialnego” i zacząć dostrzegać pewne rzeczy. Można się uwrażliwić i zacząć reagować.

Tak bardzo chciałabym zdradzić choć odrobinę z tego, co wydarzyło się na stronach tej powieści, ale nie mogę, żeby nie zaburzyć jej odbioru. Jeszcze ten jeden raz zamilknę. Cieszę się jednak, że autor tego nie zrobił i na dodatek sięgnął po ten rodzaj prozy, który ma w sobie coś z poezji.

IG: @potarganerude

Na początku trudno było mi się odnaleźć. Nie potrafiłam zrozumieć bezimiennych bohaterów. Nie wiedziałam, czym był tajemniczy „wypadek”, o którym mówiono. Nie miałam pojęcia, dlaczego znajduję się w szpitalu i oczami wyobraźni spoglądam na chłopaka, którego co noc budzi strach. Byłam obserwatorem. Takim samym jak inni, którzy gromadzą się tam, gdzie coś się dzieje. Z tą...

Hmm, jak dla mnie książka ze zbyt oczywistym, wyłożonym na tacę przesłaniem i nauką. Jednak nie jest to aż tak wielki minus- w ten sposób trafi do znacznie młodszej grupy odbiorców, co również jest niezwykle ważne!
Sama historia jest niezwykle wzruszająca. Myśl o tym, że niektórzy ludzie muszą się zmagać z prześladowaniem każdego dnia, wprost rozrywa mi serce, ale też wyzwala poczucie wdzięczności, że ja sama nigdy nie byłam jedną z tych osób.

Hmm, jak dla mnie książka ze zbyt oczywistym, wyłożonym na tacę przesłaniem i nauką. Jednak nie jest to aż tak wielki minus- w ten sposób trafi do znacznie młodszej grupy odbiorców, co również jest niezwykle ważne!
Sama historia jest niezwykle wzruszająca. Myśl o tym, że niektórzy ludzie muszą się zmagać z prześladowaniem każdego dnia, wprost rozrywa mi serce, ale też...