Książkę czytało mi się strasznie trudno i nie chodzi mi tutaj wyłącznie o jej tematykę ale głównie przez jej styl. Odnosiłam wrażenie że książka mogłaby być o połowę krótsza i nie straciłaby na swojej wymowie. Mimo wszystko historia skrzypaczki, która uratowała tak wiele istnieć jest pozycją, którą warto poznać.

Książkę czytało mi się strasznie trudno i nie chodzi mi tutaj wyłącznie o jej tematykę ale głównie przez jej styl. Odnosiłam wrażenie że książka mogłaby być o połowę krótsza i nie straciłaby na swojej wymowie. Mimo wszystko historia skrzypaczki, która uratowała tak wiele istnieć jest pozycją, którą warto poznać.

Ktoś pisze tutaj , że zbyt dużo tu tytułów z Auschwitz, może i dużo ale widać , że jesteśmy narodem analfabetów skoro historia się powtarza bo nie potrafimy wyciągnąć wniosków z przeszłości, czy dzisiejsze więcej prezesa bardzo się różnią od mów Hitlera tylko nienawiść i szczucie jednych na drugich i niby taki wróg Niemiec ale chyba przyjaciel nazizmu,nawet nagradzanie matek czwórki dzieci ściagnięte z polityki faszystowskich Niemiec

Ktoś pisze tutaj , że zbyt dużo tu tytułów z Auschwitz, może i dużo ale widać , że jesteśmy narodem analfabetów skoro historia się powtarza bo nie potrafimy wyciągnąć wniosków z przeszłości, czy dzisiejsze więcej prezesa bardzo się różnią od mów Hitlera tylko nienawiść i szczucie jednych na drugich i niby taki wróg Niemiec ale chyba przyjaciel nazizmu,nawet nagradzanie...

Przepięknie napisana powieść, która na długo pozostanie w moim sercu.

Przepięknie napisana powieść, która na długo pozostanie w moim sercu.

Oto jedna z piękniejszych zbeletryzowanych historii, których akcja dzieje się w obozie koncentracyjnym Auschwitz - Birkenau.

"𝐒𝐤𝐫𝐳𝐲𝐩𝐚𝐜𝐳𝐤𝐚 𝐳 𝐀𝐮𝐬𝐜𝐡𝐰𝐢𝐭𝐳" to powieść inspirowana prawdziwą historią Almy Rosé - wiedeńskiej wirtuozerki skrzypiec. Jej szczerość, talent i serdeczność poruszyły wiele serc.

W Auschwitz została dyrygentką kobiecej orkiestry Birkenau, którą kierowała niespełna rok. Dzięki swojej sile i zuchwałości zwiększyła zespół z dwudziestu do czterdziestu członkiń. Nieprzeciętny talent muzyczny w połączeniu z niezwykłą charyzmą sprawił, że skrzypaczka szybko wyszkoliła grupę amatorek do poziomu, którego nie powstydziliby się wielcy muzycy.

Alma Rosé miała niesamowity dar utrzymywania poprawnych kontaktów z esesmanami. Nie bała się ich wierząc, że śmierć zadana z ich rąk będzie dla niej prawdziwym wybawieniem. Potrafiła przerwać swój koncert, bo widownia, w skład której wchodzili najwyżsi rangą oficerowie, zachowywała się niestosownie. Naraziła swoje życie grając hymn Izreala na część Żydówek, wywożonych do krematorium. Uratowała przed śmiercią wiele kobiet.

Budziła szacunek wśród innych więźniów i esesmanów. Dziewczęta z jej bloku muzycznego były chronione i cieszyły się specjalnymi przywilejami.

Jako nieliczne więźniarki miały w swoim baraku piec ogrzewany węglem, własną pościel i osobne łóżka. Dostawały obfitsze racje żywieniowe, mogły nosić długie włosy oraz czyste uniformy i eleganckie stroje do występów.

Koneserem talentu tej odważnej skrzypaczki był sam Josef Mengele. To co mnie bardzo zaskoczyło to fakt, iż obozowy Anioł Śmierci osobiście uchronił ją przed straceniem!

Historia Almy Rose poruszyła moje serce i bardzo mnie wzruszyła.

"𝐒𝐤𝐫𝐳𝐲𝐩𝐚𝐜𝐳𝐤𝐚 𝐳 𝐀𝐮𝐬𝐜𝐡𝐰𝐢𝐭𝐳" to powieść nie tylko o utalentowanej skrzypaczce i odważnej więźniarce. To również powieść o zakochanej kobiecie. W samym bowiem środku piekła dwoje niewinnych ludzi odnalazło miłość swojego życia. Wielkie i gorące uczucie, które połączyło Almschi z węgierskim pianistą, Miklosem, stało się dla mnie światełkiem pełnym nadziei...

Oto jedna z piękniejszych zbeletryzowanych historii, których akcja dzieje się w obozie koncentracyjnym Auschwitz - Birkenau.

"𝐒𝐤𝐫𝐳𝐲𝐩𝐚𝐜𝐳𝐤𝐚 𝐳 𝐀𝐮𝐬𝐜𝐡𝐰𝐢𝐭𝐳" to powieść inspirowana prawdziwą historią Almy Rosé - wiedeńskiej wirtuozerki skrzypiec. Jej szczerość, talent i serdeczność poruszyły wiele serc.

W Auschwitz została dyrygentką kobiecej orkiestry Birkenau, którą...

Bardzo poruszająca. Piękna miłość i próba zachowania człowieczeństwa w piekle.

Bardzo poruszająca. Piękna miłość i próba zachowania człowieczeństwa w piekle.

Do Auschwitz byli wywożeni ludzie z różnych powodów-politycznych, inna nacja. Zdarzały się na pewno pomyłki, ale nie interesowało to nikogo. Człowiek był tam nikim, chyba że otrzymał jakąś funkcję. Jeżeli posiadał jakiś talent-malował, grał na instrumencie, był jednym z pierwszych „numerów”, miał trochę większe szanse na przeżycie, ale też nie stuprocentową gwarancję. Ludzie, żeby przeżyć chcieli być jak najwyżej rangą.

Alma Rosé, austriacka skrzypaczka pochodzenia żydowskiego. Zostaje zabrana przez nazistów do obozu. Gdy myśli, że gra swój ostatni utwór, po obozie roznosi się wieść, że jest znaną skrzypaczką. Los staje się dla niej łaskawy i zostaje kapo bloku muzycznego. Jest butna i umie postawić na swoim. Jej zdanie szanuje sama Maria Mandl oraz Josef Mengele. Wizyty w Kanadzie, możliwość grania dla nazistów są to przywileje, które jej nie dają radości. Czuje do siebie obrzydzenie, ale robi to dla kobiet z orkiestry, żeby mogły otrzymać dodatkową rację żywności. Musi koncertować, gdy na jej oczach zabiją parę bliźniąt, dziewczynę, która chciała jej przypomnieć czasy, gdy koncertowała na wolności. Jej psychika jest zachwiana. Odzyskuje równowagę, gdy poznaje Mikolasa i słyszy jego muzykę. Poznaje kogoś, kto w tym padole łez i śmierci rozumie ją jak nikt inny.

Czy można się cieszyć ze swojego szczęścia, gdy dookoła umierają ludzie? Czy uda się jej uratować, chociaż garstkę kobiet? Jak możliwe jest, że ci, którzy na co dzień zabijają miliony ludzi, potrafią okazać troskę? Czy w tym piekle możliwa jest miłość? Czy można przeżyć i uwolnić się z tego miejsca?

Do Auschwitz byli wywożeni ludzie z różnych powodów-politycznych, inna nacja. Zdarzały się na pewno pomyłki, ale nie interesowało to nikogo. Człowiek był tam nikim, chyba że otrzymał jakąś funkcję. Jeżeli posiadał jakiś talent-malował, grał na instrumencie, był jednym z pierwszych „numerów”, miał trochę większe szanse na przeżycie, ale też nie stuprocentową gwarancję....

Tatuażysta z Auschwitz, Położna z Auschwitz, Bibliotekarka z Auschwitz, Dziecko z Auschwitz, Kołysanka z Auschwitz... a teraz również Skrzypaczka z Auschwitz. Co dalej? Ile jeszcze ckliwych historii można wymyślić? Sopranistka z Auschwitz? Cieśla z Auschwitz? Krawiec z Auschwitz? Nauczycielka z Auschwitz?

Ile jeszcze części tej makabrycznej serii może powstać? Tym bardziej, że książki te mają bardzo niewiele wspólnego z faktami, z realiami, z prawdą i okrucieństwem tamtych czasów i tego miejsca.

Jeżeli chcecie poczytać książki obozowe, prawdziwie książki obozowe, to zachęcam, ale to są wyciskacze łez wrzucone w nierealne realia obozowe, żeby podkręcić klimat. Zwykłe tańczenie na grobach i wykorzystywanie tragedii do wydawniczego sukcesu!

Zostawcie w spokoju Auschwitz!

Tatuażysta z Auschwitz, Położna z Auschwitz, Bibliotekarka z Auschwitz, Dziecko z Auschwitz, Kołysanka z Auschwitz... a teraz również Skrzypaczka z Auschwitz. Co dalej? Ile jeszcze ckliwych historii można wymyślić? Sopranistka z Auschwitz? Cieśla z Auschwitz? Krawiec z Auschwitz? Nauczycielka z Auschwitz?

Ile jeszcze części tej makabrycznej serii może powstać? Tym...

"Skrzypaczka z Auschwitz" to historia młodej utalentowanej wiedeńskiej Żydówki, Almy Rose przedstawiająca jej życie w jednym z najstraszniejszych miejsc, Auschwitz-Birkenau.

Auschwitz, 1943 rok. Czy w czeluściach piekła może pojawić się nadzieja? Czy miłość może zatriumfować nad nienawiścią?

Alma Rose trafia do obozu Auschwitz-Birkenau w lipcu 1943roku. Od tego momentu, jak każdy więzień, stała się numerem. Pozbawiona woli życia, godzi się ze swoim losem. Jednak niespodziewanie dostaje propozycję objęcia stanowiska drygenta więziennej orkiestry. Dla Almy jest to szansa ocelania życia wielu więźniarek i robienia tego, co w życiu kocha najbardziej. W tej upiornej rzeczywistości Alma spotyka Miklosa, pianistę, dzięki któremu odnajduję radość. Jednak czy w miejscu, w którym jedyną pewną rzeczą jest śmierć, ich uczucie ma szansę na przetrwanie?

Czy historię, która wydarzyła się w najgorszych czasach, w najstraszniejszych miejscu, można nazwać piękną? Otóż tak. Opowieść o Almie Rose to cudowna, piękna, wzruszająca historia kobiety, która gotowa by zrobić wszystko, by choć przez chwilę zapewnić namiastkę człowieczeństwa kobietom, za które czuła się odpowiedzialna.
Autorka w cudowny sposób przedstawiła nam również wątek romantyczny. Pomyśleć by można, czy w takim miesjcu, jakim było Auschwitz ludzie myśleli o miłości? Otóż tak, dla niektórych była to chwila zapomnienia w miejscu, które dla wielu stało się piekłem. Uczycie które połączyło Alme i Miklosa, to nie tylko więź między kobietą i mężczyzną, to również miłość do muzyki, taka czysta, prawdziwa.
Może się powtórzę, ale autorka stworzyła naprawdę przepiękną historię o miłości, nadziei, bólu, stracie i walce, bo to ona odrywa tutaj kluczową rolę. Pokazała nam jak silne potrafiły być kobiety w walce nie tylko o siebie ale przede wszystkich o innych, w tych tragicznych czasach. Styl autorki jest tak piękny i przejrzysty, że przez książkę płyniemy, chłonąc każdą kolejną stronę, niekiedy ze łzami w oczach.
Lektura obowiązkowa dla miłośników historii opartych na prawdziwych wydarzeniach, szczególnie tych, którzy lubią czytać literaturę obozową.
Czytaliście? Jeżeli nie, to koniecznie musicie przeczytać.

"Skrzypaczka z Auschwitz" to historia młodej utalentowanej wiedeńskiej Żydówki, Almy Rose przedstawiająca jej życie w jednym z najstraszniejszych miejsc, Auschwitz-Birkenau.

Auschwitz, 1943 rok. Czy w czeluściach piekła może pojawić się nadzieja? Czy miłość może zatriumfować nad nienawiścią?

Alma Rose trafia do obozu Auschwitz-Birkenau w lipcu 1943roku. Od tego momentu,...

Poruszająca książka, jak zresztą wszystkie, które czytałam o tamtych czasach. Obozy koncentracyjne to była jedna z najstraszniejszych rzeczy w historii ludzkości. Przedziwne doprawdy jest, że wciąż ktoś miał chęć na kulturę.

Poruszająca książka, jak zresztą wszystkie, które czytałam o tamtych czasach. Obozy koncentracyjne to była jedna z najstraszniejszych rzeczy w historii ludzkości. Przedziwne doprawdy jest, że wciąż ktoś miał chęć na kulturę.

Gdyby ktoś zadał Wam pytanie: czym jest pamięć, to jaka byłaby Wasza odpowiedź?

Dla mnie oprócz jednej z funkcji ludzkiego umysłu jest to dziedzictwo. Spadek po tych, którzy bezpowrotnie odeszli, ale dzięki naszej pamięci stają się nieśmiertelni, bo każdy człowiek godny jest zapamiętania, a ponad to wielu wpisuje się w dziedzictwo kulturowe całej ludzkości.

Dlatego też literatura oparta na historycznych, przeszłych już faktach, jest dla mnie niezwykle ważna.
Jedną z takich książek jest właśnie ,,Skrzypaczka z Auschwitz’’, którą miałam przyjemność poznać dzięki wydawnictwu AkapitPress.

Historia młodej, niezwykle utalentowanej wiedeńskiej Żydówki- Almy Rosé, przedstawiona jest w formie wciągającej powieści o życiu i funkcjonowaniu w miejscu śmierci i zagłady, jakim było Auschwitz-Birkenau.

Dziewczyna staje na straży baraku muzycznego, a dzięki zyskaniu przychylności władz obozu staje się odpowiedzialna za współwięźniarki i przyjmuje funkcje Kapo. Wydawać, by się mogło że w ten sposób wspomaga proces eksterminacji i służy Rzeszy. Nic bardziej mylnego. Alma to postać kobieca o silnym charakterze, zdeterminowana i odważna, gotowa ocalić dziesiątki ludzkich istnień.

W powieści pojawia się także wątek romantyczny, nietypowy i niezwykle poruszający. Ukazujący, że miłość jest jedyną nadzieją, jedynym silnym powodem, aby po prostu żyć. Żyć w miejscu, które dla wielu stało się piekłem.

W powieści przewijają się prawdziwe postacie, które zapisały się w dziedzictwie nazistowskim. Anioł Śmierci- Joseph Mengel, to moim zdaniem bardzo umiejętnie wykreowana postać przez autorkę, podobnie jak Rudofl Hoess, bezwzględny esesman, którego później stracono na szubienicy, którą do dziś można oglądać w Oświęcimskim muzeum zagłady.

Główna bohaterka uczyniła coś z niczego. Stworzyła orkiestrę, która poruszyła najbardziej zatwardziałe serca zabójców i katów. Troszczyła się o dziewczyny do niej należące, pieszczotliwie nazywając je ,,wrobelkami’’. Wielokrotnie stała oko w oko ze śmiercią, dumna i skora do walki, nawet za cenę własnego życia.

Powieść ta bardzo mnie poruszyła, być może też dlatego, że miałam okazję odwiedzić Auschwitz-Birkenau i stąpać po tej ziemi, noszącej znamiona ludzkiego cierpienia.

Doceniam również fakt, że została oparta na prawdziwych wydarzeniach oraz biografii słynnej skrzypaczki, a cechy jej charakteru rzeczywiście miały odzwierciedlenie w zeznaniach współwięźniarek.

Z całego serca polecam, jedyne co możemy uczynić dziś dla takich osób, to po prostu pamiętać.

Gdyby ktoś zadał Wam pytanie: czym jest pamięć, to jaka byłaby Wasza odpowiedź?

Dla mnie oprócz jednej z funkcji ludzkiego umysłu jest to dziedzictwo. Spadek po tych, którzy bezpowrotnie odeszli, ale dzięki naszej pamięci stają się nieśmiertelni, bo każdy człowiek godny jest zapamiętania, a ponad to wielu wpisuje się w dziedzictwo kulturowe całej ludzkości.

Dlatego też...