Dziwna jest to książka. Jeżeli chcesz poznać tajniki zespołu Morbid Angel, to są one przedstawione w bardzo ugrzecznionej, wręcz nudnej formie, jak na zespół o takiej renomie. Jeżeli interesuje cię sama postać Davida Vincenta, to jest tu trochę więcej informacji, ale podanej w formie quasi szkolenia coachingowego, niż klasycznego bio. Czyta się lekko, ale brakowało mi tu mięsa...

Dziwna jest to książka. Jeżeli chcesz poznać tajniki zespołu Morbid Angel, to są one przedstawione w bardzo ugrzecznionej, wręcz nudnej formie, jak na zespół o takiej renomie. Jeżeli interesuje cię sama postać Davida Vincenta, to jest tu trochę więcej informacji, ale podanej w formie quasi szkolenia coachingowego, niż klasycznego bio. Czyta się lekko, ale brakowało mi tu...

Chcesz się dowiedzieć więcej o tym jak powstawały albumy 1-4 a tu dupa. David rozpisuje się tutaj o tym jakim był gościem, co robił, jakie miał pomysły, ba nawet treść poszła w jakiś poradnik, do tego Vincent bardzo delikatnie opisuje relacje z muzykami MA, gdzie wiadomo, że tam zaszło grubo. No zawiodłem się. Jest tu sporo ciekawostek, ale jest również sporo braków tego co by fan Morbid Angel chciał przeczytać.

Chcesz się dowiedzieć więcej o tym jak powstawały albumy 1-4 a tu dupa. David rozpisuje się tutaj o tym jakim był gościem, co robił, jakie miał pomysły, ba nawet treść poszła w jakiś poradnik, do tego Vincent bardzo delikatnie opisuje relacje z muzykami MA, gdzie wiadomo, że tam zaszło grubo. No zawiodłem się. Jest tu sporo ciekawostek, ale jest również sporo braków tego...

„Furia ugrzeczniona”
David Vincent napisał autobiografię pod swoje własne dość duże „ego”. Jeżeli ktoś szuka w niej opowieści o Morbid Angel, niech się nastawi na szczątkową formę i dalszy plan.
Autor stara się przekonać czytelnika, że prowadzi z nim dialog. Jest to niestety monolog nastawiony na ugruntowanie swojego punktu widzenia świata.
Jak jawi się nam wokalista Morbid Angel? To przede wszystkim człowiek z wieloma zasadami. Czasami podpieranie się nimi zakrawa o komizm. Wspominając czasy młodości, opisuje, że por#$hał wiele, ale tak ogólnie to on szanuje każdą z tych kobiet. Starał się im dać odrobinę miłości.
Wszyscy są mili i nikomu nie wadził. Człowiek do rany przyłóż. Jednocześnie poruszając wątek odejścia z zespołu, opisuje swój nieznośny charakter. Czasami się wydaje, że nie za bardzo wiedział w którą stronę przesunąć suwak na skali.
Interesującymi fragmentami są komentarze Vincenta do testów Morbida. Oczywiście tylko z płyt, w których nagraniu uczestniczył. Reszta pomijana jest milczeniem. Wina za rozpad kapeli, też jest rozmyta, jak postać piszącego. Nie ma afer, choćby z "KILL A COP COP, KILL A COP, KILL-A-KILL-A-COP!" . Tam, gdzie Vincent mógł zabłysnąć jest parę zdań – pas z nabojami.
Trudno o wiarygodną próbę rozliczenia się z tym całym shitem…
Poza muzyczne opowieści to głównie oklepane frazesy i dość niskich lotów amerykańska propaganda. W końcu obywatele Teksasu, to najbardziej oddani swojemu stanowi ludzie… (sic)
Czasami aż mdli od nadmiaru cukru.
Mimo wszystko udało mi się skończyć, dość przeciętną w swej treści książkę Davida Vincenta.
Nie zmieni ona mojego podziwu, dla człowieka, który współtworzył jeden z najlepszych albumów Death Metalowych świata – „Altars Of Madness”.
Wydanie książki bardzo staranne. Twarda oprawa z interesującą grafiką, w środku fajnie rozplanowanie tekstu i podrozdziałów. Ktoś zadbał o to, by książka prezentowała się elegancko.
Można przeczytać, ale lepiej posłuchać muzyki… Czasami niektórzy powinni mieć zakaz wypowiedzi.

„Furia ugrzeczniona”
David Vincent napisał autobiografię pod swoje własne dość duże „ego”. Jeżeli ktoś szuka w niej opowieści o Morbid Angel, niech się nastawi na szczątkową formę i dalszy plan.
Autor stara się przekonać czytelnika, że prowadzi z nim dialog. Jest to niestety monolog nastawiony na ugruntowanie swojego punktu widzenia świata.
Jak jawi się nam wokalista...

Spodziewałem się o wiele więcej po uwolnionej furii D.Vincenta, zawartość niestety nie powala ale z drugiej strony nie jest to ,,Illud Divinum Insanus'' wśród autobiografii muzycznych, które dotychczas przeczytałem podsumowaniem niech będzie poniższy cytat :
,,Rozwijaj swój potencjał,dbaj o zdrowie bądź przygotowany i pomyśl czasem o przyszłości społeczeństwa'' to jedna z ,,cennych'' rad wujka Vincenta :):P) których w książce nie brakuje.

Spodziewałem się o wiele więcej po uwolnionej furii D.Vincenta, zawartość niestety nie powala ale z drugiej strony nie jest to ,,Illud Divinum Insanus'' wśród autobiografii muzycznych, które dotychczas przeczytałem podsumowaniem niech będzie poniższy cytat :
,,Rozwijaj swój potencjał,dbaj o zdrowie bądź przygotowany i pomyśl czasem o przyszłości społeczeństwa'' to jedna z...

Niestety bardzo się rozczarowałem, zwłaszcza że wcześniej przeczytałem znakomitą autobiografię Rogera Mireta z Agnostic Front. Vincent obdarza czytelnika masą filozoficznych i megalomańskich opisów. Bardzo mało można dowiedzieć się za to o Morbid Angel. Postać Treya jest celowo marginalizowana. Bezpłciowe opowieści. Nuda!!!

Niestety bardzo się rozczarowałem, zwłaszcza że wcześniej przeczytałem znakomitą autobiografię Rogera Mireta z Agnostic Front. Vincent obdarza czytelnika masą filozoficznych i megalomańskich opisów. Bardzo mało można dowiedzieć się za to o Morbid Angel. Postać Treya jest celowo marginalizowana. Bezpłciowe opowieści. Nuda!!!

Dla fanów Morbid Angel znajdzie się parę ciekawych historyjek z czasów świetności tego zespołu z perspektywy ich kultowego lidera. Jednakże sporo miejsca poświęca on też na swoje niezbyt wybitne, a wręcz banalne życiowe przemyślenia.

Dla fanów Morbid Angel znajdzie się parę ciekawych historyjek z czasów świetności tego zespołu z perspektywy ich kultowego lidera. Jednakże sporo miejsca poświęca on też na swoje niezbyt wybitne, a wręcz banalne życiowe przemyślenia.

David - swój chłopak z Teksasu. Bardzo to poprawne politycznie. Warto przeczytać dla opisu początków Morbidów. Ale ogólnie to spodziewałem się dużo wiecej

David - swój chłopak z Teksasu. Bardzo to poprawne politycznie. Warto przeczytać dla opisu początków Morbidów. Ale ogólnie to spodziewałem się dużo wiecej