Bardzo potrzebna.

Bardzo potrzebna.

Dzielę się z Wami książką ks. Arkadiusza Paśnika, wydaną przez @edycja_swietego_pawla będącą próbą wejścia w serce ucznia, który zdradził swojego nauczyciela.
W książce znajdziemy historię opartą na przekazie ewangelicznym, w której na pierwszy plan wysuwają się emocje, motywacje, pragnienia, a wręcz żądze targające Judaszem. W jego życiu światło mieszało się z mrokiem, jednak pozwolił on na to, by zwyciężyła ciemność. Niezwykła opowieść stworzona przez ks. Paśnika sprawia, że Judasz w pewien sposób staje się bliski każdemu z nas. Przecież i w nas dobro miesza się ze złem, nie brak nam pokus, złych podszeptów, wątpliwości.

Po lekturze w mojej głowie wciąż kołacze się myśl: przecież Judasz został wybrany, był jednym z dwunastu, najbliżej Jezusa. Realizował powołanie, jak wielu dzisiejszych ludzi, jak osoby duchowne, księża, o których mówi się tyle złego. Powołanie samo w sobie było piękne, lecz Judasz pozwolił, by zniszczyły je siły zła. Po zdradzie nie znalazł w sobie pokory, prawdziwej skruchy, nie chciał miłosierdzia, o którym tyle słyszał od Jezusa. Uderzyło mnie to, jak wielowymiarową był postacią-była w nim i chwała dla Jezusa i pogarda dla Niego.

Judasz jest dla mnie symbolem straconej szansy, zmarnowanego talentu, zwycięstwa zła w człowieku. Oby w żadnym z nas ono nigdy nie wygrało.

Książka ks. Paśnika daje nowe światło na postać Judasza, które pomaga podjąć nowe refleksje w tym wyjątkowym czasie Wielkiego Tygodnia. Polecam ją też, by każdy z nas zweryfikował dzięki niej swoje własne powołanie i tuż przed Świętami Wielkiej Nocy przygotował to, co najważniejsze- własne serce.

Dzielę się z Wami książką ks. Arkadiusza Paśnika, wydaną przez @edycja_swietego_pawla będącą próbą wejścia w serce ucznia, który zdradził swojego nauczyciela.
W książce znajdziemy historię opartą na przekazie ewangelicznym, w której na pierwszy plan wysuwają się emocje, motywacje, pragnienia, a wręcz żądze targające Judaszem. W jego życiu światło mieszało się z mrokiem,...

można spojrzeć na Judasza inaczej niż zwykle patrzymy.
Nie można oceniać człowieka po jednym lub dwóch uczynkach. Warto patrzeć szerzej.

Ks. Paśnik wplata znane historie w nieznane spojrzenie.
Polecam do zastanowienia.

można spojrzeć na Judasza inaczej niż zwykle patrzymy.
Nie można oceniać człowieka po jednym lub dwóch uczynkach. Warto patrzeć szerzej.

Ks. Paśnik wplata znane historie w nieznane spojrzenie.
Polecam do zastanowienia.

Doskonała na Wielki Post

Doskonała na Wielki Post

Przyznaję ze skruchą, że do czasu przeczytania tej książki, myśląc "Judasz", myślałam "zdrajca". I bez chwili refleksji surowo oceniałam i potępiałam tę czarną owcę wśród uczniów Jezusa.

Bo jak można za trzydzieści skarbników wydać Syna Bożego? Jak można zawiesić zaufanie i miłość Boga?

Zresztą Jezus sam powiedział: "biada temu człowiekowi, przez którego Syn Człowieczy będzie wydany. Byłoby lepiej dla niego, gdyby się nie narodził".

Czy byłam sprawiedliwa w swoich ocenach?
Czy w ogóle mam prawo sądzić drugiego człowieka, nie znając historii jego życia, nie mając dostępu do tajemnic jego serca?

Ksiądz Arkadiusz Paśnik z niezwykłą wręcz wrażliwością i szacunkiem przedstawia Judasza jako mężczyznę samotnego i zagubionego, który nigdy w pełni nie odnalazł się wśród apostołów. Na początku poszedł za Jezusem i służył Mu z wielkim entuzjazmem, ale z czasem rozczarował się Nim, bo inaczej wyobrażał sobie Jego królestwo. Pragnął, by objawił On swoją moc i władzę.

Ale właśnie takiego słabego i ulegającego pokusom materialnym przyjął i pokochał go Chrystus. Zawsze patrzył na niego z miłością i jeszcze w Getsemani powiedział do Judasza "Przyjacielu!"

Co przeżywał później, już w czasie męki i śmierci Jezusa, ten "najtragiczniejszy człowiek w dziejach ludzkości"? Kiedy "rozpacz spotkała się w jego sercu z samotnością"? Dlaczego odebrał sobie życie?

Na te pytania próbuje odpowiedzieć w swojej powieści ks. Paśnik, przestawiając również dramat "złamanej matki" Judasza i wyrzuty sumienia apostołów, którzy po jego samobójstwie szukają w sobie winy.

"Myślę, że popełniłem wiele błędów w ocenie Judasza. Patrzyłem na niego przez ostatni czyn, który przesłonił mi wiele dobra, które uczynił w życiu. Nie widziałam jego życia jako całości, bo to niemożliwe. Wszystko sprowadziłem do ostatniej nocy. Do zdrady i samobójstwa".

Apostoł spuścił głowę po wypowiedzeniu tych słów. Przyznaję, że zrobiłam to samo, bo wreszcie zrozumiałam, że zbyt pochopnie oceniałam Judasza, a "Bóg oddziela grzech od grzesznika. Grzech nie przesłania Bogu ludzkiej godności".

Myślę, że "Judasz" to ważna i potrzebna książka. Pomaga nie tylko zweryfikować stereotypowe i krzywdzące spojrzenie na Judasza, ale też z uwagą przyjrzeć się sobie...

Polecam z całego serca!

Przyznaję ze skruchą, że do czasu przeczytania tej książki, myśląc "Judasz", myślałam "zdrajca". I bez chwili refleksji surowo oceniałam i potępiałam tę czarną owcę wśród uczniów Jezusa.

Bo jak można za trzydzieści skarbników wydać Syna Bożego? Jak można zawiesić zaufanie i miłość Boga?

Zresztą Jezus sam powiedział: "biada temu człowiekowi, przez którego Syn Człowieczy...

Autor tej książki to nie tylko ksiądz. To psychologi, terapeuta. Spojrzał na Judasza oczami człowieka pozbawionego filtra „zdrajca” i „samobójcą”. Pozostawił tylko filtr „człowiek”.
Przyznaję, że sama mam tylko jedno skojarzenie myśląc o Judaszu. Dla mnie był dotychczas synonimem zdrajcy i człowieka podążającego za pieniądzem.
Po przeczytaniu spojrzałam na niego inaczej, wyrozumialej. Jako na człowieka, na jego dramat, rozdarcie, przeżywaną tragedię. Może właśnie tak powinnismy patrzeć na ludzi? Nie przez powierzchowność, ale dostrzegając to co jest w ich głębi. Bo jak często oceniamy człowiek tylko przez jego jeden czyn, przez jedną niewłaściwą decyzję? Przez jedno zdarzenie, które potrafi przesłonić całe jego wcześniejsze życie.
Ta książka to próba zrozumienia ludzi, którzy są na granicy własnej wytrzymałości, dla których samobójstwo wydaje się być jedynym rozwiązaniami.
To także próba pomocy tym, którzy nie potrafią poradzić z sobie z samobójstwem kogoś bliskiego. Wiara ma w niej swoje miejsce, ale uważam, że przeczytać ją może każdy.. Polecam!

Autor tej książki to nie tylko ksiądz. To psychologi, terapeuta. Spojrzał na Judasza oczami człowieka pozbawionego filtra „zdrajca” i „samobójcą”. Pozostawił tylko filtr „człowiek”.
Przyznaję, że sama mam tylko jedno skojarzenie myśląc o Judaszu. Dla mnie był dotychczas synonimem zdrajcy i człowieka podążającego za pieniądzem.
Po przeczytaniu spojrzałam na niego inaczej,...