Czas na kolejną porcję laza... znaczy się rudego kocura, co to wredny bywa dla swego żywiciela w przerwach pomiędzy posiłkami a snem. Garfield skończył w tym albumie 15 lat, więc czas na podsumowanie jego dokonań. Choć oczywiście dziś ten kocur ma o wiele więcej wiosen na karku, to jednak mowa o komikach wydawanych w latach 1992-1994. Natomiast wspomnianą rocznicę obchodził latem 1993 roku. Co się w tamtym okresie zdarzyło? Otóż całkiem sporo :)

Z rzeczy, które najbardziej rzuciły mi się w oczy jest to, ze w tym albumie mamy raptem jeden pasek z naszą piękną panią weterynarz. Zwykle miała znacznie więcej scen. Tym razem jednak znajdziemy komiksy o nieudanych próbach podrywania kobiet przez Jona, co jego kocur pięknie komentuje. Trzeba przyznać, że autor tej serii naprawdę ma solidne poczucie humoru. Chciałbym rzec, że nie ma takich osób jak Jon, ale bym skłamał :)

Oczywiście mamy tutaj stałe motywy dokuczania Odiemu lub zbierania bęcków od wróbli i innych ptaszków ćwierkających, które zamieszkują pobliski ogród. O dziwo malutko było natomiast Nermala, choć tych kilka pasków szczerze rozbawiło do łez. Z drugiej natomiast strony poświecono też czas antenowy serii Garfield vs Waga czy Garfield vs Pająk, których ostatnio mi trochę brakowało.

Podsumowując - bawiłem się dobrze i nie czułem zmęczenia. Gdy wraca się do tych komiksów raz na jakiś czas lub z doskoku to naprawdę wchodzą jak przednia whisky. Są zabawne, świetnie narysowane i zwyczajnie się nie starzeją. One wiecznie będą aktualne. Innymi słowy, chce więcej :)

Czas na kolejną porcję laza... znaczy się rudego kocura, co to wredny bywa dla swego żywiciela w przerwach pomiędzy posiłkami a snem. Garfield skończył w tym albumie 15 lat, więc czas na podsumowanie jego dokonań. Choć oczywiście dziś ten kocur ma o wiele więcej wiosen na karku, to jednak mowa o komikach wydawanych w latach 1992-1994. Natomiast wspomnianą rocznicę obchodził...

Zasadniczo komiksowe paski Davisa są przewidywalne jak życie Garfielda, ale nie jest to przecież zarzut, bo rutyna i niereformowalność kociego bohatera są źródłem nieustającej czytelniczej frajdy. Leniwy, łakomy i sarkastyczny rudzielec bawiąc się cudzym kosztem, bawi nas. Być może posiadanie kota (lub kotów) pozwala jeszcze bardziej docenić humor "Garfielda", ale zapewniam - jako osoba go niemająca - że jest on tak uniwersalny i genialny w swojej prostocie (a jednocześnie niegłupi),że te "kocie trójpaki" wydawane w Polsce przez Egmont, z fantastycznym tłumaczeniem Piotra W. Cholewy, wciągają bez reszty!

Zasadniczo komiksowe paski Davisa są przewidywalne jak życie Garfielda, ale nie jest to przecież zarzut, bo rutyna i niereformowalność kociego bohatera są źródłem nieustającej czytelniczej frajdy. Leniwy, łakomy i sarkastyczny rudzielec bawiąc się cudzym kosztem, bawi nas. Być może posiadanie kota (lub kotów) pozwala jeszcze bardziej docenić humor "Garfielda", ale...

GARFIELD NA OKRĄGŁO

Im więcej czytam wszelkich współczesnych pasków komiksowych (patrz. chociażby „Fibi i Jednorożec”),tym bardziej cenię klasykę taką, jak ta. Klasykę absolutnie genialną, rozbrajającą, zachwycającą… W każdym calu niemal idealną, która z kolejnymi tomami tylko potwierdza swoją klasę. I tak właśnie jest z tą częścią przygód Garfielda, tłustego, leniwego kota, która dzieciom da dobry komiks humorystyczny, a dorosłym zagwarantuje niezapomnianą satyrę, często jakże gorzką i brutalnie szczerą.

Rudy, wredny i leniwy kot, który jedzenie wciąga niczym odkurzacz. Jego fajtłapowaty, beznadziejnie próbujący zdobyć powodzenie w miłości właściciel. Wiecznie śliniący się pies, o którym można powiedzieć wiele, ale na pewno nie to, że ma mózg. I cała reszta. To ekipa, której życie dzień po dniu śledzimy na stronach albumu. Śledzimy, kibicujemy im, śmiejemy się z nich i przekonujemy jak bardzo podobni są do nas samych, nawet jeśli nie chcemy tego przyznać.

https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2021/04/garfield-tusty-koci-trojpak-9-jim-davis.html

GARFIELD NA OKRĄGŁO

Im więcej czytam wszelkich współczesnych pasków komiksowych (patrz. chociażby „Fibi i Jednorożec”),tym bardziej cenię klasykę taką, jak ta. Klasykę absolutnie genialną, rozbrajającą, zachwycającą… W każdym calu niemal idealną, która z kolejnymi tomami tylko potwierdza swoją klasę. I tak właśnie jest z tą częścią przygód Garfielda, tłustego, leniwego...

Wspaniała rozrywka, i to wielokrotnego użytku!!
Składa się z 3 tomów:
"Garfield zostaje gwiazdą",
"Garfield nikomu nie ciąży"
oraz "Garfield sprząta do czysta".

Dla Garfielda życie jest przygodą. Nie jest może fanem wycieczek na łono natury – jedyne krowy, jakie toleruje, to krówki – zawsze jednak jest chętny do zabawy. Czy zwycięża w grze w chowanego z niezbyt rozgarniętym psem Odiem, czy znajduje nową motywację dla turlania kłębka włóczki, czy skacze na drewnianej podłodze albo toczy walkę z klopsem, nigdy nie rezygnuje z ciekawych rozrywek. A więc niech zaczną się igrzyska!

Polecam.

Wspaniała rozrywka, i to wielokrotnego użytku!!
Składa się z 3 tomów:
"Garfield zostaje gwiazdą",
"Garfield nikomu nie ciąży"
oraz "Garfield sprząta do czysta".

Dla Garfielda życie jest przygodą. Nie jest może fanem wycieczek na łono natury – jedyne krowy, jakie toleruje, to krówki – zawsze jednak jest chętny do zabawy. Czy zwycięża w grze w chowanego z niezbyt...