Zabawna seria komiksowa o bogach zanim stali się dorosłymi. W tym tomie każdy szuka swojego daru. Duże drukowane litery, wariacki humor i zabawne nawiązania do mitów sprawiają, że ucieszą się dorośli i dzieci.

Zabawna seria komiksowa o bogach zanim stali się dorosłymi. W tym tomie każdy szuka swojego daru. Duże drukowane litery, wariacki humor i zabawne nawiązania do mitów sprawiają, że ucieszą się dorośli i dzieci.

Czas na nową serie humorystyczną tym razem z udziałem postaci z mitologii greckiej. Głównym bohaterem jest tutaj minotaur Taurusek, który często popada w kłopoty zwracając na siebie piorunujący wzrok Zeusa. Nasz "heros" jest bowiem dość gnuśnym, niewychowanym i grubiańskim bykiem, w którym z niewiadomych przyczyn kocha się młoda Afrodyta. Ogólnie chłopak niejednej osobie zalazł za skórę, ale równie często dostał piorunem po tyłku.

Komiks składa się z serii krótkich humorystycznych opowiastek. Podobnie jak w serii "Sisters" czy "Kasia i jej kot", zatem mamy tutaj ten sam schemat. Z tą różnicą, że nawiązania fabularne dotyczą starożytnej Grecji i powszechnie znanych z nią wydarzeń oraz mitów, przemielonych przez kulturę chyba z miliard razy. Zatem mamy młodego Heraklesa (chwała autorom, że nie użyli rzymskiego imienia tego herosa) i jego dwanaście prac, Odyseusza próbującego podbić Troję, przedstawienie mocy poszczególnych bogów czy nawiązanie do konkretnych mitów, np. przemiany zeusa w łabędzia. Każda z tych rzeczy czy wydarzeń jest umiejętnie wyśmiana i słowo "umiejętnie" jest tutaj kluczowe.

Otóż czytelnik nie musi znać historii starożytnej Grecji czy jej mitologii aby połapać się w poszczególnych historyjkach. Wszystko tutaj ciekawie wyłożono, dobitnie obrazując nawiązania do konkretnych elementów. Dzięki temu młodsi czytelnicy z pewnością będą dobrze się bawić, ale starci, szczególnie dobrze znający mitologię, czasami mogą się popłakać ze śmiechu.

Już zapowiedziano dwa kolejne tomy serii, których nie mogę się doczekać. Jeśli będą utrzymywały poziom pierwszego, to będzie to dla mnie znacznie ciekawsza przygoda niż z serią "Sisters". Jestem wielkim fanem mitologii cywilizacji śródziemnomorskich, więc odnajduję się w takich parodiach niczym przysłowiowa ryba w wodzie. Chciałbym kiedyś zobaczyć podobne serie, tylko dotyczące starożytnego Egiptu lub Persji lub innych cywilizacji mocno niedocenionych przez popkulturę. Byłoby to zapewne ciekawe doświadczenie. Tymczasem wracam do panteony bóstw i herosów greckich oraz Tauruska, który stale załazi im za skórę.

Czas na nową serie humorystyczną tym razem z udziałem postaci z mitologii greckiej. Głównym bohaterem jest tutaj minotaur Taurusek, który często popada w kłopoty zwracając na siebie piorunujący wzrok Zeusa. Nasz "heros" jest bowiem dość gnuśnym, niewychowanym i grubiańskim bykiem, w którym z niewiadomych przyczyn kocha się młoda Afrodyta. Ogólnie chłopak niejednej osobie...

Udana seria: ładna graficznie, zabawna. Mitologia grecka pokazana w pełen humoru sposób. Świetne!

Udana seria: ładna graficznie, zabawna. Mitologia grecka pokazana w pełen humoru sposób. Świetne!

Treść i pomysł całkiem niezłe, pośmiałam się nieco. Nadal uważam, że seria "Sisters" jest dużo bardziej udana, ale 2. część "Małych bogów" (pt. "Uparty Ikar") jest żenująca pod kątem fabuły, natomiast 1 część, pt. "Piorun do drapania" - znośna.

Już nie czuję zażenowania i zniesmaczenia czytając dymki, ale wciąż jest słabo, mało śmiesznie, i na niskim poziomie.
Zeus - władca Olimpu - obsadza nowymi bogami stanowiska u swego boku. Zewsząd ściągają młode istoty mityczne, które marzą o życiu na Olimpie. Warunek jest jeden: każdy kandydat musi posiadać jakąś potężną lub przydatną moc, np. Afrodyta umie tworzyć piękno, Hermes szybko biega, Apollo rozkazuje Słońcu...
Tymczasem niektórzy - jak Taurusek czy Atlas, główni bohaterowie komiksu - wciąż nie odkryli swych nadzwyczajnych talentów, i nie wiedzą, w czym są dobrzy...

Pomysł komiksu super, wykonanie... musicie sami ocenić, dla mnie naciągana szóstka-oszustka 😥

Treść i pomysł całkiem niezłe, pośmiałam się nieco. Nadal uważam, że seria "Sisters" jest dużo bardziej udana, ale 2. część "Małych bogów" (pt. "Uparty Ikar") jest żenująca pod kątem fabuły, natomiast 1 część, pt. "Piorun do drapania" - znośna.

Już nie czuję zażenowania i zniesmaczenia czytając dymki, ale wciąż jest słabo, mało śmiesznie, i na niskim poziomie.
Zeus -...

W popkulturze bardzo popularnym zjawiskiem są fanfiki, czyli literatura tworzona przez fanów określonych dzieł. Nie jest to nowość, ponieważ dawniej literatura także cieszyła się takimi alternatywnymi historiami o ulubionych bohaterach. Zwłaszcza, kiedy w grę wchodzili święci lub biblijni bohaterowie. Jednym z obszerniejszych tego typu dzieł, które doczekało się publikacji jest historia hobbitów znanych z „Władcy Pierścieni” J. R. R. Tolkiena. „Ostatni Władca Pierścienia” Kiryła Yeskova pozwala spojrzeć na wszystkie wydarzenia ze Śródziemia z nieco innej perspektywy, odwraca role i pokazuje, że przeciętny bohater może być ofiarą manipulacji. A jak było w przypadku bogów starożytnej Grecji? Poddawali się kreacji głosicieli ich dokonań lub upadków? Jacy byli jako dzieci? Na te pytania próbuje opowiedzieć świetny duet Cazenove’a i Larbier’a. Pierwszy czytelnikom kojarzy się głównie z serią komiksów „Sisters”, a drugi z serią „Koty, koty, koty”. W stworzonej przez nich wspólnie serii „Mali Bogowie” widzimy piękne połączenie obu humorów oraz piękną zabawę mitologią. W każdym tomie widzimy mitologicznych bohaterów w czasach, kiedy jeszcze byli dziećmi. To dało twórcom duże pole do popisu i moim zdaniem świetnie wykorzystali znane z mitologii opowieści. Niektóre groźne czy wręcz demoniczne postacie nabierają tu łagodności, tragiczne historie są nieco złagodzone. Do tego wszystkie postaci to zgrana paczka dzieciaków, która próbuje bawić się, nie może pogodzić się z tym, że jeszcze nie mają statusu prawdziwych bogów, są traktowani z dystansem i pobłażliwością. Bycie dzieckiem nigdy nie jest łatwe. Niesamowicie trudne jest, kiedy jest się bogiem.
Ze względu na to, że nie opowiadałam Wam wcześniej o tomie pierwszym zrobię to teraz. Zwłaszcza, że w przypadku serii czasami ważny jest początek i warto sięgać po wszystkie albumy, aby mieć pełny obraz akcji.
W „Piorunie do drapania”, będącym pierwszą częścią „Małych Bogów” poznajemy wszystkich bohaterów. Wszystko zaczyna się od braków kadrowych. Grecki Panteon wymaga uzupełnienia i Zeus ogłasza nabór na nowych bogów, którzy po zrealizowaniu zadań i okazaniu swoich nadludzkich zdolności będą mogli zasiadać u jego boku. Dziecięcy kandydaci muszą znaleźć swoje wyjątkowe umiejętności. Jednym odkrycie talentu przychodzi łatwiej, innym nieco trudniej. Afrodyta bardzo szybko odkrywa swoje powołanie do bycia boginią miłości. Nie wszyscy jednak mają takie szczęście. Taurusek i Atlas próbując zaimponować Zeusowi doprowadzają do wielu katastrof i śmiesznych przygód.
W podobnej konwencji napisany jest tom drugi „Uparty Ikar”. Niektórzy kandydaci wiedzą już jakie mają moce i muszą zmierzyć się ze stażem. Hades uczy się bycia bogiem podziemi, Hermes opieki nad handlem, Artemida nadzoru nad polowaniami, Afrodyta opieki nad zakochanymi. Są też tacy, którzy jeszcze nie odkryli swojego powołania, mają do zrealizowania zadziwiające zadania, nie rozumieją idei niektórych budowli, a słynny labirynt Minotaura używany jest jako miejsce zabaw oraz ucztowania. Taurusek chowa się w nim, aby przetrawić własne wątpliwości i napełnić brzuch. Pojawia się tu motyw puszki Pandory, Ikara szukającego idealnych rozwiązań do zbudowania trwałych skrzydeł i wiele innych, które pięknie zmodyfikowano i pokazano w krzywym zwierciadle, ale to nie znaczy, że nie mamy okazji poznać greckich bogów. Powoli i systematycznie oswajamy się z ich funkcjami.
Każdy zeszyt składa się z krótkich (jedno i dwustronicowych) humorystycznych scenek pozwalających na nieco inne spojrzenie na mitologię. Taurusek i Atlas spotykają znane postacie. W drugim tomie częstymi bohaterami są Ikar i Herakles, ale nie zabraknie też i innych. Adepci próbują odgadnąć, w jaki sposób mają zrealizować listy prac, które otrzymali. Zwłaszcza, że niektóre wydają się nierealne i czasami potrzebny jest przypadek, aby móc je zrealizować, a czasami trzeba wielu lat przyzwyczajeń, aby nie popełniać prostych błędów (jak Meduza, która ciągle zapomina, że swoich wężowych włosów nie musi czesać). Nawiązań jest tu wiele i są naprawdę zabawne, pozwalają nieco inaczej spojrzeć na mitologię oraz zachęcą młodych czytelników do poznawania tych poważnych opowieści o starożytnych bogach. Uważam, że to będzie świetna lektura pozwalająca na ćwiczenie czytania ze zrozumieniem i uważności lektury, umiejętności porównania, wychwycenia przekręcenia niektórych rzeczy, pokazania ich w krzywym zwierciadle. Taką zabawę z poważną lektura można potraktować jak grę. Dorośli czytelnicy obeznani w mitologii także będą mieli sporo zabawy.
Kreska i kolorystyka skutecznie przyciągają wzrok młodych czytelników. Rysunki pełne szczegółów, żywych, ciepłych barw sprawiają, że całość prezentuje się bardzo dobrze i rewelacyjnie wpisuje się w pokazane przygody. Zdecydowanie polecam.

W popkulturze bardzo popularnym zjawiskiem są fanfiki, czyli literatura tworzona przez fanów określonych dzieł. Nie jest to nowość, ponieważ dawniej literatura także cieszyła się takimi alternatywnymi historiami o ulubionych bohaterach. Zwłaszcza, kiedy w grę wchodzili święci lub biblijni bohaterowie. Jednym z obszerniejszych tego typu dzieł, które doczekało się publikacji...

https://popkulturowykociolek.pl/recenzja-komiksu-mali-bogowie-1-piorun-do-drapania/

Mali Bogowie #1: Piorun do drapania to nowa propozycja wydawnictwa Egmont dla najmłodszych. Autorem tego dzieła jest Christophe Cazenove (twórca między innymi dobrego cyklu „Sisters”). Po kimś takim można spodziewać się czegoś naprawdę ciekawego i pełnego świetnego humoru. Pora więc się przekonać czy tak właśnie jest.
Jak sama nazwa serii wskazuje, tytuł jest powiązany z bóstwami, w tym przypadku chodzi o tych Greckich. Nie jest to jednak pozycja, którą można byłoby polecić komuś, kto szuka przyjemnej komiksowej dawki „mitologicznej” wiedzy. Bogowie, zanim stali się prawdziwymi władcami Olimpu, byli przecież mali i skłonni do wszelakich dziecinnych zabaw i swawoli. To właśnie na tym okresie ich życia skupia się recenzowany album.
Głównymi bohaterami pierwszej części są pół byk – pół człowiek zamieszkujący niezdobyty labirynt Taurusek, jego dobry przyjaciel Atlas i zjawiskowo piękna Afrodyta. Cała trójka to dzieciaki, którym w głowie dobra zabawa i chęć zaimponowania Zeusowi. Podczas swoich wesołych swawoli zaczynają oni również lepiej poznawać swoje moce, z których będą w późniejszych latach słynni.
Tak jak zostało to już wspomniane wcześniej, nie mamy tutaj do czynienia z komiksem, który miałby dokładniej przybliżyć młodszemu odbiorcy panteon Greckich bogów. Autor stawia na jednoplanszowe proste historie, w których prym wiedzie humor, a ich zakończeniu pojawia się jakaś puenta (z jej jakością to już różnie bywa). Sam poziom humoru pozostawia tutaj również sporo do życzenia. Mamy tu do czynienia z żartami rodem z poczekali do „gastrologa”. Jeśli więc kogoś nie będą bawić żarty o kupie czy puszczaniu bąków, to zdecydowanie nie ma czego tutaj szukać. Tego typu humor początkowo może nawet bawić, jeśli jednak jest go za dużo, to staje się on mało „zjadliwy”. Trudno też jednoznacznie ocenić czy tego rodzaju „rozrywkę” każdy będzie chciał podsunąć swojemu dziecku.

Cała recenzja na stronie.

https://popkulturowykociolek.pl/recenzja-komiksu-mali-bogowie-1-piorun-do-drapania/

Mali Bogowie #1: Piorun do drapania to nowa propozycja wydawnictwa Egmont dla najmłodszych. Autorem tego dzieła jest Christophe Cazenove (twórca między innymi dobrego cyklu „Sisters”). Po kimś takim można spodziewać się czegoś naprawdę ciekawego i pełnego świetnego humoru. Pora więc się...

„Piorun do drapania”:
Pierwszy tom przezabawnej historii dla małych i dużych czytelników o baaardzo dawnych i dziwnych czasach. Grecja epoki mitycznej była miejscem nie tylko bohaterskich czynów, ale też szalonych wygłupów! Zeus, władca Olimpu, chce obsadzić nowymi bogami stanowiska u swego boku. Dowiadują się o tym młode istoty mityczne, które marzą o życiu na Olimpie. Warunek jest jeden: każdy kandydat musi mieć jakąś potężną lub przydatną moc. Afrodyta umie tworzyć piękno, Hermes szybko biega, Apollo rozkazuje Słońcu... Ale niektórzy, jak Taurusek czy Atlas, wciąż nie poznali swoich nadzwyczajnych talentów, więc jeszcze nie wiedzą, w czym są dobrzy... Wkroczmy do pełnego humoru i zwariowanych przygód świata małych bogów! Album jest uzupełniony lekkimi, popularnonaukowymi opowieściami o ciekawostkach na temat mitologii greckiej.

To całkiem sympatyczna historia dla całej rodziny Czasy w których bogowie byli dziećmi i dopiero odkrywali swoje moce. Być może niektóre żarty są mocno niewybredne, ale nie zdarzają się aż tak często, żeby to raziło w odbiorze całości. Mnie – jako że jestem dorastającym chłopcem – całkiem podobało się to dzieło i zapewne sięgnę po kolejne tomy tej serii.

„Piorun do drapania”:
Pierwszy tom przezabawnej historii dla małych i dużych czytelników o baaardzo dawnych i dziwnych czasach. Grecja epoki mitycznej była miejscem nie tylko bohaterskich czynów, ale też szalonych wygłupów! Zeus, władca Olimpu, chce obsadzić nowymi bogami stanowiska u swego boku. Dowiadują się o tym młode istoty mityczne, które marzą o życiu na Olimpie....

Krótki 1-2 stronicowe historyjki. Czasami zabawne.

Krótki 1-2 stronicowe historyjki. Czasami zabawne.

Fajny komiks. Nawiązuje do mitologii greckiej. Kto nie przerabiał jej w szkole? Polecam

Fajny komiks. Nawiązuje do mitologii greckiej. Kto nie przerabiał jej w szkole? Polecam

Skakanie z tematu na temat, które bez choć elementarne znajomości mitologii greckiej wnosi jedynie chaos. Spodziewałam się czegoś lepszego.

Skakanie z tematu na temat, które bez choć elementarne znajomości mitologii greckiej wnosi jedynie chaos. Spodziewałam się czegoś lepszego.