Książka „Tajemniczy świat Witka. Mój brat ma autyzm” Darii Kacprzak zabiera czytelników do świata dwóch braci: Mańka i Witka. Maniek jest troszkę starszy od brata, a Witek to przedszkolaczek –zdiagnozowano u niego autyzm.
Maniek wprowadza nas do świata autystycznego brata. Prowadzi czytelnika ukazując zawiły świat autystycznego brata.
To ciekawa książka dla osób zaczynających przygodę z tematem autyzmu.

Książka „Tajemniczy świat Witka. Mój brat ma autyzm” Darii Kacprzak zabiera czytelników do świata dwóch braci: Mańka i Witka. Maniek jest troszkę starszy od brata, a Witek to przedszkolaczek –zdiagnozowano u niego autyzm.
Maniek wprowadza nas do świata autystycznego brata. Prowadzi czytelnika ukazując zawiły świat autystycznego brata.
To ciekawa książka dla osób...

Po książkę siegnęłam, bo byłam ciekawa, jak autorka tłumaczy dzieciom sposób postępowania z osobami autystycznymi i reagowania na codzienne sytuacje. Autystyczny Witek to przedszkolak, a jego brat Maniek jest tylko niewiele starszy od niego. Jedyny zarzut, jaki stawiam autorce to ten dotyczący słownictwa. Maniek mówi zwrotami, jakich na codzień nawet abiturient nie używa: „obawa o niezaakceptowanie nowych warunków życia”, „mam świadomość upływającego czasu i coraz większej odległości od domu”, „dająca się zauważyć zmiana w zachowaniu Witka pod wpływem tego małego stworzenia”, „brat spędził w łóżku”, i wiele podobnych. Które dziecko, niewiele starsze od przedszkolaka używa takich zwrotów?
W międzyczasie ukazała się kontynuacja tej książki. Niestety, legimi nie ma jeszcze ebooka.
Gdyby nie język (za który obniżam ocenę o 2 *),jest to cenna próba wytłumaczenia dzieciom, co to jest autyzm i jak się w obecności takich dzieci zachowywać.

Po książkę siegnęłam, bo byłam ciekawa, jak autorka tłumaczy dzieciom sposób postępowania z osobami autystycznymi i reagowania na codzienne sytuacje. Autystyczny Witek to przedszkolak, a jego brat Maniek jest tylko niewiele starszy od niego. Jedyny zarzut, jaki stawiam autorce to ten dotyczący słownictwa. Maniek mówi zwrotami, jakich na codzień nawet abiturient nie używa:...

Obcowanie z niepełnosprawnymi, małoletnimi, sprawiło, że Daria Kacprzak własne doświadczenia postanowiła przybliżyć odbiorcom w każdym wieku. Dzięki temu powstało wiele mądrych książek. Autyzm oraz zagadnienie zaburzeń rozwojowych omawia nietypowa, napisana łatwym do zrozumienia językiem lektura. „Tajemniczy świat Witka. Mój brat ma autyzm”.

Autorka ze specjalnością pedagoga stwierdziła, że ta przypadłość jest problemem powszechnym. Czytelnicy zyskują szansę, żeby bliżej przyjrzeć się codziennym problemom autysty. Trudności w komunikacji wpływają na każdy obszar życia. Brat Witka szybko nauczył się z nim obcować, a poprzez codzienne wyzwania sprawdził, czego potrzebuje jego młodszy brat. Dziecko z autyzmem wymaga wsparcia oraz mądrej opieki. Witek dorasta w sprzyjającym otoczeniu. Dlatego może próbować swoich sił w wielu obszarach.

Autystyczny chłopiec kocha zwierzęta i potrafi być życzliwy dla ludzi. „Tajemniczy świat Witka. Mój brat ma autyzm” przybliża zagadnienie autyzmu. Ta książka jest poradnikiem dla dzieci i młodzieży, odnoszącym się do problemu obcowania z osobami posiadającymi odmienny sposób spostrzegania oraz reagowania na codzienne sytuacje.

Obcowanie z niepełnosprawnymi, małoletnimi, sprawiło, że Daria Kacprzak własne doświadczenia postanowiła przybliżyć odbiorcom w każdym wieku. Dzięki temu powstało wiele mądrych książek. Autyzm oraz zagadnienie zaburzeń rozwojowych omawia nietypowa, napisana łatwym do zrozumienia językiem lektura. „Tajemniczy świat Witka. Mój brat ma autyzm”.

Autorka ze specjalnością...

Autyzm widziany oczami dziecka.

„Tajemniczy świat Witka. Mój brat ma autyzm” to wzruszająca i pełna ciepła opowieść o chłopcu, u którego stwierdzono autyzm oraz o jego starszym bracie, który na co dzień mu towarzyszy i z pełną akceptacją stara się brata rozumieć oraz wspierać. Historia Mańka i zdiagnozowanego pod kątem autyzmu Witka pokazuje, że autystycy to tacy sami ludzie jak wszyscy inni. Autystycy tak samo myślą i czują, a jedynym co ich od otoczenia odróżnia jest sposób funkcjonowania w codziennym życiu (które jednakże jest całkowicie normalne i może być tak samo pełne szczęścia jak życie zdrowych dzieciaków). Ta krótka opowieść jest wspaniałą historią o zrozumieniu i o akceptacji, która zdecydowanie zasługuje na uwagę.

Na niewiele ponad 50 stronach poznajemy bliżej Witka, Mańka oraz ich rodziców. Zagłębiamy się także troszkę w ich rodzinną codzienność i stajemy się na chwilę ich towarzyszami. Pomimo autystycznej diagnozy Witka życie rodzinne całej czwórki jest pełne ciepła, miłości, zrozumienia i wzajemnego wsparcia. Jedyną różnicą, której przyczyną jest problem chłopca, jest to, że nieco inaczej wygląda jego funkcjonowanie – nie lubi głośnych dźwięków, bawi się w schematyczny sposób, lubi porządek aż do przesady. Trzeba z nim także jeździć na różnego rodzaju zajęcia, które pomagają Witkowi pracować nad tym, co w jego funkcjonowaniu jest do poprawienia i do wypracowania dzięki terapeutycznym zajęciom. Poza tym Witek jest normalnym, szczęśliwym przedszkolakiem. Nie jest ani dziwny, ani gorszy – jest po prostu wyjątkowy.

Witka cechuje także na polu wyjątkowości jeszcze jedna rzecz, a jest nią szczególna wrażliwość (później okaże się, że towarzyszy jej także wielka i zaskakująca jak na przedszkolaka dojrzałość). Pod opiekę rodziny chłopca trafia pewnego dnia mały królik – dzikie zwierzątko boi się wszystkich i wszystkiego, w obronie własnej gryzie wszystkich i ucieka. Tylko Witek będzie w stanie nawiązać ze zwierzakiem jakąś więź, a królik odpłaci mu zaskakującym poziomem zaufania. Ostatecznie zwierzak odnajdzie swoją rodzinę, a Witek – pomimo przywiązania się do malucha – podejmie bardzo dojrzałą decyzję o tym, że maluszka trzeba zwrócić mamie i mieszkającemu jeszcze w gnieździe rodzeństwu.

„Tajemniczy świat Witka. Mój brat ma autyzm” bardzo łatwo można pominąć na księgarskiej półce – książeczka jest cienka, niepozorna, teoretycznie ma niewiele widocznych z zewnątrz atutów… Nie pomijajcie jej jednak jeśli już ją zauważycie. Ta książka jest klasycznym przykładem na to, że nie należy oceniać lektur po okładce. Wewnątrz, pomimo niewielkiej ilości stron, znajdziemy niezmierzone pokłady ciepła, miłości, dojrzałości, a także obraz właściwie funkcjonujących rodzinnych więzi, dzięki którym wszyscy razem są w tej opowieści silniejsi niż w pojedynkę i mają dzięki temu odwagę iść naprzód pomimo codziennych problemów. Takich historii nigdy nie jest zbyt wiele (a ostatnimi czasy, takie mam wrażenie, opowiada się ich wręcz za mało).

Wielką wartością książeczki jest także sposób przedstawienia sposobu funkcjonowania i codziennego życia kogoś, u kogo stwierdzono autyzm. Społeczna wiedza i poziom świadomości na temat autyzmu stale wzrastają, są one jednak w dalszym ciągu relatywnie niskie. Brak świadomości rodzi uprzedzenia, krzywdzące stereotypy i niewłaściwe wnioski, które są w stanie kogoś realnie zranić. Warto w związku z tym przekonać się o tym, że autyzm to nic strasznego, nic dziwacznego, ani też nic, czego należałoby unikać i od czego należałoby stronić. Warto postępować wręcz przeciwnie, autystycy to bowiem cudowni i pełni ciepła ludzie, których odróżnia od innych tylko to, że funkcjonują w nieco odmienny od powszechnie przyjętego za normę sposób. Książki takie jak ta są w stanie nam te wszystkie prawdy objawić i na nowo uświadomić, a to z całą pewnością będzie z korzyścią dla wszystkich.

Dziękuję Wydawnictwu Psychoskok za egzemplarz recenzencki.

#TajemniczyŚwiatWitka #MójBratMaAutyzm #Autyzm #DariaKacprzak #Psychoskok

https://cosnapolce.blogspot.com/2021/01/tajemniczy-swiat-witka-moj-brat-ma.html

Autyzm widziany oczami dziecka.

„Tajemniczy świat Witka. Mój brat ma autyzm” to wzruszająca i pełna ciepła opowieść o chłopcu, u którego stwierdzono autyzm oraz o jego starszym bracie, który na co dzień mu towarzyszy i z pełną akceptacją stara się brata rozumieć oraz wspierać. Historia Mańka i zdiagnozowanego pod kątem autyzmu Witka pokazuje, że autystycy to tacy sami...

,,(...)tutaj każdy przedmiot ma swoje miejsce, a na posłaniu nie znajdzie się nawet jedna zakładka."
Zastanawia mnie, ilu z nas spotkało się z osobą chorą na autyzm. Ilu ludzi zdaje sobie sprawę z tego, że te osoby wyglądają i zachowują się normalnie. Może za wyjątkiem pewnych szczegółów, które są opisane właśnie w tej książce.
Całą historię widzimy z perspektywy brata Witka. Opisuje nam ich codzienne życie, które dla niektórych ludzi byłoby proste, a im stawia wielkie wyzwanie. To on się nim opiekuje i muszę przyznać, że robi to bardzo dobrze. Troszczy się o niego, choć czasem sam nie rozumie pewnych rzeczy. To bardzo wzruszające, że akceptuje go takim, jaki jest. Wszędzie go ze sobą zabiera i jest z niego dumny. Dla przyjaciół nie jest kimś innym, tylko zwykłym młodszym bratem.
W momencie, kiedy choroba Witka wyszła na wierzch, rodzice dziecka przeżyli wielką traumę. Starali się wyprzeć te wiadomości, zastępując je przeróżnymi wytłumaczeniami. Tylko jego brat był innego zdania. On wiedział, że Witek jest bardzo mądrym chłopcem. Oznaczał się tak wspaniałymi cechami, których nie jeden człowiek by mu zazdrościł.
Cudownie wzruszająca opowieść, która nie jednej osobie wyciśnie łzy z oczu. Przepiękne rysunki budujące nostalgię i czułość. Aż bije z nich ciepło, które otacza nas podczas czytania. Uczucia, których nie zaznacie, jeśli po nią nie sięgniecie.
Książka ma zaledwie 56 stron, ale ilość uczuć w niej zawartych jest nie do opisania. Historia pełna miłości i cierpliwości. Więzi, której nie da się nabyć w żaden sposób. Przyjaciel, który zaofiaruje samego siebie. Rodzina, która została wystawiona na ciężką próbę.
Ta książka obudziła we mnie nie tylko nadzieję, ale i wytrwałość w dążeniu do celu. Wielu ludzi boryka się z przeróżnymi problemami, a mimo tego dają sobie z nimi radę. Walczą, by spełnić swoje nadzieje i pragnienia. Teraz i ja się do nich dołączam. Odtąd i moje pragnienia będę chciała spełnić. No bo w sumie jeśli nie teraz, to kiedy?
Polecam wszystkim, którzy lubią się wzruszać.

,,(...)tutaj każdy przedmiot ma swoje miejsce, a na posłaniu nie znajdzie się nawet jedna zakładka."
Zastanawia mnie, ilu z nas spotkało się z osobą chorą na autyzm. Ilu ludzi zdaje sobie sprawę z tego, że te osoby wyglądają i zachowują się normalnie. Może za wyjątkiem pewnych szczegółów, które są opisane właśnie w tej książce.
Całą historię widzimy z perspektywy brata...

Autorka ukazała autyzm u dziecka z zupełnie innej strony – oczami brata, który jednocześnie jest narratorem i bohaterem. To on na bieżąco wprowadza czytelnika w tajemniczy świat Witka, gdyż akcja rozgrywa się w czasie teraźniejszym. Spokojnie i cierpliwie tłumaczy jego zachowania. Podaje rady i sposoby, jak należy postępować z dzieckiem autystycznym w różnych codziennych sytuacjach, choćby w czasie wyprawy do dużego sklepu. Chłopców łączą wspólne doświadczenia i wyjątkowa więź. Są sobie bardzo bliscy, choć Witek tego nie okazuje. Z każdej strony opowiastki czuć braterską miłość i przyjaźń. Jest też mowa o wolności, do której ma prawo i człowiek, i zwierzę.

Autyzm przejawia się w określonych zachowaniach. Jak na tak krótką pozycję, zostały one dobrze ukazane i opisane. Maniek obserwuje zdarzenia i sytuacje z Witkiem i wyjaśnia je czytelnikowi. Nie krytykuje brata ani nie ocenia go, po prostu przy nim trwa, by w razie czego mu pomóc, odciążyć rodziców. Jest jak ochroniarz Witka, który świetnie sobie radzi, gdy coś złego dzieje się z chłopcem. Ale i Maniek czasami denerwuje się na brata. Do tego dochodzą relacje społeczne w przedszkolu czy z dziećmi ze wsi, troska rodziców, dom pełen ciepła, wiejskie życie i piękno przyrody.

Dzieci ze spektrum autyzmu wcale nie są „gorsze”. Witek to mądry chłopiec z pewnymi talentami. Zadziwiające jest, jak w krótkim czasie nawiązał kontakt z dopiero co podarowanym królikiem, jak go oswoił. Byłam pod wrażeniem. Zastanawiałam się, co takiego miał on w sobie, że płochliwe zwierzę mu zaufało. Zaskoczyła mnie także dojrzałość sześciolatka w chwili trudnej dla niego. Podjęcie takiej decyzji na pewno nie było łatwe, za to stało się doskonałym zakończeniem.

Daria Kacprzak wie, o czym pisze, ponieważ swoje doświadczenia z wieloletniej pracy w nauczaniu i terapii osób ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi oraz niepełnosprawnością wykorzystuje w pracy twórczej. Przed młodym czytelnikiem nie tylko odkrywa tajemnice świata autystycznego dziecka, ale również uczy go empatii, tolerancji, szacunku dla drugiego człowieka, akceptacji, wyrozumiałości, uważności, pokonywania własnych lęków i napotkanych trudności. Opowiastka napisana została niezwykle prosto i przystępnie, językiem komunikatywnym zrozumiałym dla dziecka, nawet tego kilkuletniego. Historia Witka bawi i uczy. Porusza i wzrusza.

Pozycję wzbogacają ilustracje Ewy Pogłodzińskiej-Wierzchowskiej. Z jednej strony pokazują i oddają pewną surowość świata autystyka, a z drugiej ukazują jego wewnętrzne piękno. Niezwykła paginacja z marchewkami przyciągnęła mój wzrok.

Warto zauważyć opowiadanie "Tajemniczy świat Witka. Mój brat ma autyzm", ponieważ coraz więcej dzieci jest dotkniętych spektrum zaburzeń autystycznych. Bezpośrednia relacja chłopca o dziecku autystycznym pomoże młodym czytelnikom „obejrzeć” i zrozumieć ten „zamknięty” świat, pokonać własny strach i wyciągnąć rękę, by zaopiekować się taką osobą i pomóc jej w codziennym funkcjonowaniu, a przynajmniej nie przeszkadzać. Książeczkę polecam także tym dużym i dorosłym.

Autorka ukazała autyzm u dziecka z zupełnie innej strony – oczami brata, który jednocześnie jest narratorem i bohaterem. To on na bieżąco wprowadza czytelnika w tajemniczy świat Witka, gdyż akcja rozgrywa się w czasie teraźniejszym. Spokojnie i cierpliwie tłumaczy jego zachowania. Podaje rady i sposoby, jak należy postępować z dzieckiem autystycznym w różnych codziennych...

"Tajemniczy świat Witka. Mój brat ma autyzm" to powieść dla małych i dużych. W sielskiej aurze podwarszawskiej wsi spotykamy dwóch chłopców i ich kochających rodziców. Wakacyjne przygody, niespodzianki, nagłe zwroty akcji - wszystko to na pewno zaciekawi młodego czytelnika, a może nawet zainspiruje do częstszego inicjowania zabaw na świeżym powietrzu oraz do nawiązywania nowych koleżeńskich relacji z rówieśnikami. No właśnie... Po tym uroczym świecie dziecięcej beztroski oprowadza nas Maniek - starszy brat dotkniętego autyzmem Witka. Z jego relacji, dowiadujemy się zarówno, co kryje się pod tym terminem w teorii, jak i mamy okazję przyglądać się codzienności rodziny, w której jeden z jego członków wyróżnia się swoją podstawą od reszty bohaterów. Co z tego wynika?
Daria Kacprzak w prosty sposób przedstawia rzeczy trudne. Poniekąd przekracza społeczne tabu, pokazując różnorodność świata. Uczy wyrozumiałości, empatii, uważności względem drugiego człowieka. A jednak nie robi tego nachalnie. To nadal jest powieść, która dostarczy dzieciom tyle samo przesłania, co zwyczajnej rozrywki.

Cała recenzja: https://kuferkulturalny.blogspot.com/2021/01/recenzja-patronacka-tajemniczy-swiat.html
Wywiad z autorką:
https://kuferkulturalny.blogspot.com/2021/01/autyzm-stanowi-temat-tabu-wywiad-z.html

"Tajemniczy świat Witka. Mój brat ma autyzm" to powieść dla małych i dużych. W sielskiej aurze podwarszawskiej wsi spotykamy dwóch chłopców i ich kochających rodziców. Wakacyjne przygody, niespodzianki, nagłe zwroty akcji - wszystko to na pewno zaciekawi młodego czytelnika, a może nawet zainspiruje do częstszego inicjowania zabaw na świeżym powietrzu oraz do nawiązywania...

To wzruszające opowiadanie o zwyczajnym życiu przeciętnej rodziny, która stara się stworzyć swojemu choremu dziecku przyjazne otoczenie. Informacja o autyzmie była dla nich szokiem ale to w efekcie jeszcze bardziej scaliło ich więzi. Potrafili otoczyć troskliwą opieką synka dając mu dom pełen ciepła, zrozumienia i empatii. Niezwykle wzruszająca jest miłość starszego brata, który na każdym kroku ma na uwadze dobro swojego młodszego braciszka. Opowiada nam o nim zwyczajnie, bez oceniania mając na wzgęldzie jego dobre samopoczucie i radość. Wprowadza go w swój świat, w którym jest miejsce na spotkania w gronie przyjaciół, zabawę i wspólnie spędzony czas.
Autorka umiejętnie odkrywa przed nami świat, do którego nie każdy potrafiłby dotrzeć. Ukazuje przy tym uroki wiejskiego życia, piękno natury i zwyczajny rytm dnia podporządkowany autystycznemu dziecku. Opowieść jest zilustrowana uroczymi rysunkami wykonanymi przez Ewę Pogłodzińską-Wierzchowską.

Cała recenzja: https://ezo-ksiazki.blogspot.com/2020/11/664-tajemniczy-swiat-witka.html

To wzruszające opowiadanie o zwyczajnym życiu przeciętnej rodziny, która stara się stworzyć swojemu choremu dziecku przyjazne otoczenie. Informacja o autyzmie była dla nich szokiem ale to w efekcie jeszcze bardziej scaliło ich więzi. Potrafili otoczyć troskliwą opieką synka dając mu dom pełen ciepła, zrozumienia i empatii. Niezwykle wzruszająca jest miłość starszego brata,...

Autorka pokazuje nam oczami brata który jest narratorem oraz opisuje nam wszystko. To on na bieżąco wprowadza czytelnika w tajemniczy świat Witka, gdyż akcja rozgrywa się w czasie teraźniejszym. Spokojnie i cierpliwie tłumaczy jego zachowania.

Autorka pokazuje nam oczami brata który jest narratorem oraz opisuje nam wszystko. To on na bieżąco wprowadza czytelnika w tajemniczy świat Witka, gdyż akcja rozgrywa się w czasie teraźniejszym. Spokojnie i cierpliwie tłumaczy jego zachowania.