Romans historyczny z początku XX wieku, Lwów. Jak to we dworach: miłości, romanse, intrygi. Generalnie nie ujęła mnie ta powieść i pewnie po dalsze nie sięgnę.

Romans historyczny z początku XX wieku, Lwów. Jak to we dworach: miłości, romanse, intrygi. Generalnie nie ujęła mnie ta powieść i pewnie po dalsze nie sięgnę.

Ach jaki ten Lwów był... ujmujący. Miła ektura o prawie "rodzimym" podwórku. Sięgam po kolejny tom.

Ach jaki ten Lwów był... ujmujący. Miła ektura o prawie "rodzimym" podwórku. Sięgam po kolejny tom.

Barwnie i ciekawie napisany romans historyczny.Fla mnie bomba

Barwnie i ciekawie napisany romans historyczny.Fla mnie bomba

Początek zapowiadał się bardzo interesująco i oczekiwałam dobego romansu historycznego.
Niestety im dalej, tym było nudniej, historia w połowie już zaczęła mi ciążyć. Akcja toczyła się głównie wokół balów, zadziornych przepychanek Hrabianki i Pułkownika, które z początku mi się podobały, lecz zaczęły przybierać formę napaści seksualnej i natarczywości. W tej relacji mocno sypały się iskry. Autorka na siłę chciała stworzyć romantyczne wątki z chamskich zachowań Pułkownika. Anna została przedstawiona jako zatwardziała feministka, mająca swoje zdanie w każdej dziedzinie i dziwne, że z takimi poglądami godziła się na władcze poczynania Michała.
Teksty wydawały mi się zbyt współczesne jak na tamte czasy i szkoda, że tło historyczne zostało tak ubogo opisane. Nie czuć klimatu XX wieku. Wyszedł lekki harlequin.

Początek zapowiadał się bardzo interesująco i oczekiwałam dobego romansu historycznego.
Niestety im dalej, tym było nudniej, historia w połowie już zaczęła mi ciążyć. Akcja toczyła się głównie wokół balów, zadziornych przepychanek Hrabianki i Pułkownika, które z początku mi się podobały, lecz zaczęły przybierać formę napaści seksualnej i natarczywości. W tej relacji mocno...

Pierdoły, ale szybko się czyta.

Pierdoły, ale szybko się czyta.

Coś w rodzaju polskich Bridgertonów. Być może dla kogoś to zaleta, dla mnie niestety wada. Dobrnęłam do końca wyłącznie dlatego, że nie mam w zwyczaju pozostawiać niedoczytanych książek. To romantyzowanie "manewru Wokulskiego", czyli osaczania wybranki wbrew jej woli (słowo "nie" padło z ust bohaterki na przestrzeni książki co najmniej 1000 razy, ale to przecież takie romantyczne, że osoba, do której jest ono skierowane śmieje się z tego),te teksty najniższych lotów padające z ust głównego bohatera przy każdej okazji i brak jakiegokolwiek tła historycznego, sprawiły, że moja irytacja sięgnęła zenitu. Lektura nie ma moje nerwy.

Coś w rodzaju polskich Bridgertonów. Być może dla kogoś to zaleta, dla mnie niestety wada. Dobrnęłam do końca wyłącznie dlatego, że nie mam w zwyczaju pozostawiać niedoczytanych książek. To romantyzowanie "manewru Wokulskiego", czyli osaczania wybranki wbrew jej woli (słowo "nie" padło z ust bohaterki na przestrzeni książki co najmniej 1000 razy, ale to przecież takie...

Sięgnęłam po ,,Ogień i lód" zachęcona bardzo entuzjastycznymi opiniami. Szczególnie, że wszelkiego rodzaju powieści historyczne czy romanse historyczne to jeden z gatunków, po który sięgam najczęściej. Początek był obiecujący. Lwów, początek XX wieku. Młoda szlachcianka z charakterkiem wpada w oko zdecydowanemu pułkownikowi. Ona ma silny, zadziorny charakter on nie pozostaje jej dłużny a gdy jeszcze na horyzoncie pojawi się ten trzeci a w tle zaczyna się dziać Wielka Historia ... No jasne, że powinny iskry lecieć, pioruny walić a strony same przeskakiwać. I tak jest do mniej więcej dwóch trzecich powieści.

Zaczęło się bardzo dobrze. Było wszystko żeby usatysfakcjonować każdego. Malownicze tło Lwowa, bale, podwieczorki, przestawienie teatralne przepełnione wizjami niepodległościowymi ale także, a może przede wszystkim młodymi ludźmi w których żyłach kipi krew i pulsują emocje. Czuło się klimat innego świata, świata który odszedł i żyje tylko we wspomnieniach. I w to tło idealnie wpasowali się bohaterowie - przepełnieni ideami, silni, zdecydowani i uparcie stawiający na swoim. Każde spotkanie Anny i Michała było pełne energii i z ciekawością obserwowało się co jeszcze może się wydarzyć i jak potoczy się ich relacja. Jednak przed końcem wszystko się urwało. Autorka poszła trochę po linii najmniejszego oporu, uprościła i spłyciła to co budowała i zostawiła nas z niedosytem i wrażeniem, że coś poszło nie tak.

,,Ogień i lód" otwiera trylogię lwowską. Nie jest to złe otwarcie. Dużo obiecuje, nieźle wprowadza w klimat, ma swój wyjątkowy nastrój i pozostawił dużo otwartych pytań. Ma swoje niedociągnięcia, które mam nadzieję zostaną naprawione w dalszych częściach bo mimo wszystko jestem ciekawa jak potoczą się dalsze losy bohaterów, szczególnie, że zazębiają się z coraz ciekawszymi dziejami Polski.

Sięgnęłam po ,,Ogień i lód" zachęcona bardzo entuzjastycznymi opiniami. Szczególnie, że wszelkiego rodzaju powieści historyczne czy romanse historyczne to jeden z gatunków, po który sięgam najczęściej. Początek był obiecujący. Lwów, początek XX wieku. Młoda szlachcianka z charakterkiem wpada w oko zdecydowanemu pułkownikowi. Ona ma silny, zadziorny charakter on nie...

„ Dorosłość okazała się jednak pasmem kłopotów, które były poza jej kontrolą, i z którymi młoda dziewczyna nie mogła sobie poradzić sama.” (str.247)

Jest to pierwsza część dość historii dość naiwnej młodziutkiej hrabianki, która rozpoczynała swój debiut na lwowskich salonach. Wychowywana przez kochającego ją ojca. Matka zmarła kiedy była małą dziewczynką. Była oczytaną osobą, ciekawą poznawania nowego świata, miała najlepszych nauczycieli. Nie bała się poruszać drażliwych tematów w towarzystwie. Miała wyrobione zdanie w wielu kwestiach. Była rozpieszczoną dziewczyną, która zawsze dostawała to czego pragnęła.

Nie miała ochoty wychodzić za mąż, miała jednak świadomość, że małżeństwo zapewni jej więcej swobody. Chciała się rozwijać i podróżować. Wierzyła, że jej wybranek będzie spełnieniem jej marzeń. Miała dwóch adoratorów. Pierwszego pułkownika spotkała w teatrze. To spotkanie nie należało do udanych i z mety poczuła do niego niechęć. Pułkownik był pewnym siebie, bogatym człowiekiem, z widokami na awans społeczny. Uwielbiał ryzyko i kobiety. Nie znosił bylejakości. Cenił luksus i komfort. Wiele w życiu wycierpiał.

Na jednym z bali poznaje przemysłowca z Paryża, który zrobił na niej wielkie wrażenie. Był miły i szarmancki. Wyznawał pogląd, że w domu rządzi mężczyzna, a kobieta wspiera go w wyjątkowych sytuacjach. Obaj panowie konkurowali o względy hrabianki. Każdy z nich obiecał sobie i rywalowi, że ją zdobędzie. Drogi adoratorów i hrabianki wiele razy się krzyżowały i nie wszystko było takie jak sobie dziewczyna wyobrażała. Jednego pokochała, drugiego znienawidziła, choć jego bliskość i dotyk sprawiały jej przyjemność. Jednak jej rozum nie szedł w parze z sercem. A hormony buzowały idąc w niewłaściwym kierunku.

Jej postępowanie było wiele razy niezrozumiałe. Nie chciała pewnych rzeczy, lecz pozwalała na to, by się działy. Nie znając dobrze swoich wybranków robiła rzeczy, których nie powinna robić, wpędzając rodzinę w kłopoty.
Nie jest to lektura wysokich lotów i na pewno nie pozostanie na długo w pamięci. Wszystko kręci się wokół balów i zmiennych uczuć hrabianki i jej adoratorów. Może kolejne części okażą się ciekawsze.

„ Dorosłość okazała się jednak pasmem kłopotów, które były poza jej kontrolą, i z którymi młoda dziewczyna nie mogła sobie poradzić sama.” (str.247)

Jest to pierwsza część dość historii dość naiwnej młodziutkiej hrabianki, która rozpoczynała swój debiut na lwowskich salonach. Wychowywana przez kochającego ją ojca. Matka zmarła kiedy była małą dziewczynką. Była oczytaną...

Czuję się rozczarowana...

Czuję się rozczarowana...

Nie potrafiłam przez to przebrnąć. Ktoś napisał że to harlequin.... dokładnie. Strasznie słaba. Chyba że ktoś lubi takie tanie romanse. ;)

Nie potrafiłam przez to przebrnąć. Ktoś napisał że to harlequin.... dokładnie. Strasznie słaba. Chyba że ktoś lubi takie tanie romanse. ;)