Sprawia wrażenie napisanej przez miłośnika gatunku i to czuć - mnóstwo klisz, ale to nie szkodzi, bo lubię takie, jeśli są świadomie wykorzystywane. Ciągle coś się dzieje, objętość niewielka, dobra historia.

Sprawia wrażenie napisanej przez miłośnika gatunku i to czuć - mnóstwo klisz, ale to nie szkodzi, bo lubię takie, jeśli są świadomie wykorzystywane. Ciągle coś się dzieje, objętość niewielka, dobra historia.

Przyjemna lektura, trochę groza w starym stylu z zastosowaniem tricków znanych każdemu czytelnikowi grozy

Przyjemna lektura, trochę groza w starym stylu z zastosowaniem tricków znanych każdemu czytelnikowi grozy

Mój gospodarz ze wsi nad jeziorem Tałty zwykł mówić o swojej żonie: "Dobra z niej kobita, ale troche mencunca".
To samo mogę powiedzieć o tej książce, jeszcze mam kilkanaście stron do strony setnej a już mnie ona zmęczyła. Mam wrażenie że autor podarował nam taki Harlequin wśród horrorów.
Są Ruscy, są Niemcy, są "czerwone wieprze" i ich młode oraz radzecki superkomputer w 1955 roku w środku mazurskiego lasu.
Chyba nie dam rady dotrwać do końca, bo mimo pokonania 25% treści już mam dosyć.

Mój gospodarz ze wsi nad jeziorem Tałty zwykł mówić o swojej żonie: "Dobra z niej kobita, ale troche mencunca".
To samo mogę powiedzieć o tej książce, jeszcze mam kilkanaście stron do strony setnej a już mnie ona zmęczyła. Mam wrażenie że autor podarował nam taki Harlequin wśród horrorów.
Są Ruscy, są Niemcy, są "czerwone wieprze" i ich młode oraz radzecki superkomputer w...

Czyta się szybko, prosty język a rozdziały są bardzo krótkie. Jakoś nie mogłam się zżyć z bohaterami, a zwłaszcza dziewczyna działała mi na nerwy. Nic nie zaskakuje, praktycznie od początku wiadomo jak się historia zakończy. Na plus na pewno klimat. Mazurskie lasy, odosobniona wieś.

Czyta się szybko, prosty język a rozdziały są bardzo krótkie. Jakoś nie mogłam się zżyć z bohaterami, a zwłaszcza dziewczyna działała mi na nerwy. Nic nie zaskakuje, praktycznie od początku wiadomo jak się historia zakończy. Na plus na pewno klimat. Mazurskie lasy, odosobniona wieś.

Da się przeczytać od początku do końca. I to właściwie jedyna zaleta. Powieść nie trzyma w napięciu, dialogi na bardzo niskim poziomie (autor wyraźnie ma z tym problem),akcja i różne sytuacje tak opisywane, że nie wzbudzają emocji.

Da się przeczytać od początku do końca. I to właściwie jedyna zaleta. Powieść nie trzyma w napięciu, dialogi na bardzo niskim poziomie (autor wyraźnie ma z tym problem),akcja i różne sytuacje tak opisywane, że nie wzbudzają emocji.

Książka "Dzień wagarowicza" mnie zaskoczyła. Wygrałam ją w konkursie, sama na pewno bym jej nie kupiła. Choć lubię horrory, taka fanststyka do mnie raczej nie przemawia. Zabierałam się do niej jak do jeża, dlatego nieźle się zdziwilam, gdy książka mnie wciągnęła. Napisana prostym językiem, łatwa do przebrnięcia, niedługa. A co najważniejsze ciekawa, mimo że momentami wręcz obrzydliwa. Podsumowując - zupełnie nie mój typ, jednak przeczytałam ją z ciekawością.

Książka "Dzień wagarowicza" mnie zaskoczyła. Wygrałam ją w konkursie, sama na pewno bym jej nie kupiła. Choć lubię horrory, taka fanststyka do mnie raczej nie przemawia. Zabierałam się do niej jak do jeża, dlatego nieźle się zdziwilam, gdy książka mnie wciągnęła. Napisana prostym językiem, łatwa do przebrnięcia, niedługa. A co najważniejsze ciekawa, mimo że momentami wręcz...

Dobrze się czytało, chociaż spodziewałem się trochę lepszej końcówki.

Dobrze się czytało, chociaż spodziewałem się trochę lepszej końcówki.

"dzień wagarowicza" to kawał porządnej, dobrze napisanej historii która pochłonęła mnie na kilka godzin.

Jak przyznaje sam autor, powyższa książka to przeniesienie filmów o potworach na nasz polski grunt w realiach lat 50tych XX wieku, i szczerze myślę że zagrało to całkiem spoko.

Autor zaskakuje wszystkim co najlepsze w grozie, mamy tu:
-nieudany eksperyment wojskowy ✓
-pełno trupów ✓
-bohatera który chce tylko spokoju ✓
-bandę nastolatków ✓
-więcej trupów ✓
-mazury✓

Czyli w sumie wszystko co od tego rodzaju filmów możemy oczekiwać. Dodajcie do tego dość szybką akcje a gwarantuje ze nie będziecie się nudzić.

"dzień wagarowicza" to kawał porządnej, dobrze napisanej historii która pochłonęła mnie na kilka godzin.

Jak przyznaje sam autor, powyższa książka to przeniesienie filmów o potworach na nasz polski grunt w realiach lat 50tych XX wieku, i szczerze myślę że zagrało to całkiem spoko.

Autor zaskakuje wszystkim co najlepsze w grozie, mamy tu:
-nieudany eksperyment wojskowy...

Bardzo duże rozczarowanie. Mocno się wynudziłam i mimo, że jest krótka to opornie szło mi czytanie.

Bardzo duże rozczarowanie. Mocno się wynudziłam i mimo, że jest krótka to opornie szło mi czytanie.

Mroczna, obrzydliwa i fascynująca za razem lektura.
Autor stworzył historię niebanalną dla czytelnika, leje się krew, wyrywane są flaki, śmierć na każdym kroku.
Rosja postanawia w małej wsi na Mazurach utworzyć ośrodek badawczy nad serum, które pozwoli być żołnierzom nie zniszczonymi do walki, lecz siła mordu chęci jedzenia mięsa i zabijania jest bardzo mocna. Giną miejscowi mieszkańcy, zaczyna się siać panika i pytania kto zabija z tak zimną krwią ludzi. Były żołnierz AK oraz lekarz z zawodu, Roman postanawia rozwiązać zagadkę, ale to co dowie się podczas swojego śledztwa przechodzi najśmielsze oczekiwania. Zmutowany człowiek to źródło śmierci mieszkańców. Po poznaniu innego żołnierza, który został wypuszczony przez panią naukowiec z laboratorium, Roman wie jak z nim walczyć dzięki jego wiedzy. Zmutowanego żołnierza można tylko i wyłącznie spalić. Książka dostarcza w trakcie czytania wiele emocji i pasuje dla czytelników o mocnych nerwach czy też tym którym okropne morderstwa nie są straszne. Czytając można dowiedzieć się też wieku ciekawych rzeczy, jak funkcjonowało państwo polskie w czasach PRL i że władza może wszystko. Ruskim nie było żal że ich eksperyment zabija ludzi bez opamiętania.

Mroczna, obrzydliwa i fascynująca za razem lektura.
Autor stworzył historię niebanalną dla czytelnika, leje się krew, wyrywane są flaki, śmierć na każdym kroku.
Rosja postanawia w małej wsi na Mazurach utworzyć ośrodek badawczy nad serum, które pozwoli być żołnierzom nie zniszczonymi do walki, lecz siła mordu chęci jedzenia mięsa i zabijania jest bardzo mocna. Giną...