Za gimbazy heheszkowanie z chlania bimbru i ironiczny stosunek do podstaw fantastyki było na porządku dziennym. Problem w tym, że u Pilipiuka poza tym nie ma właściwie nic, no może poza ukochaniem kapitalistycznego buta i mizoginią.

Za gimbazy heheszkowanie z chlania bimbru i ironiczny stosunek do podstaw fantastyki było na porządku dziennym. Problem w tym, że u Pilipiuka poza tym nie ma właściwie nic, no może poza ukochaniem kapitalistycznego buta i mizoginią.

I znowu książka wciągnęła mnie tak bardzo, że nie zdążyłem zauważyć kiedy dotarłem do końca.

I znowu książka wciągnęła mnie tak bardzo, że nie zdążyłem zauważyć kiedy dotarłem do końca.

Książka nadal na fajnym poziomie poprzedniczek ,dobrze i szybko się czyta ,nadal ciekawy humor godna polecenia jak poprzedniczki.

Książka nadal na fajnym poziomie poprzedniczek ,dobrze i szybko się czyta ,nadal ciekawy humor godna polecenia jak poprzedniczki.

Kolejny tom przygód Wędrowycza. Nie wyróżnia się on czymś szczególnie interesującym na tle poprzednim, a główne opowiadanie przenosi naszych bohaterów do samego Egiptu, gdzie po drodze muszą się zmierzyć nie tylko z Bardakiem, ale samym Leninem! Tradycyjnie jest trochę śmiechu, trochę żenującej treści, jak to u Pilipiuka zawsze bywa. Kolejna książka idealna na odmóżdżenie.

Kolejny tom przygód Wędrowycza. Nie wyróżnia się on czymś szczególnie interesującym na tle poprzednim, a główne opowiadanie przenosi naszych bohaterów do samego Egiptu, gdzie po drodze muszą się zmierzyć nie tylko z Bardakiem, ale samym Leninem! Tradycyjnie jest trochę śmiechu, trochę żenującej treści, jak to u Pilipiuka zawsze bywa. Kolejna książka idealna na odmóżdżenie.

Kolejny tom pełen absurdalnych opowiadań różnej treści. Przez pół książki Jakub z Semenem i prawnukiem podróżują do Egiptu, po drodze rozprawiając się z wampirami. A ścigani są przez Lenina i Dzierżyńskiego. Wisienką na torcie jest ostatnie opowiadanie "Wieśmin" wyłonione w konkursie.
Czytając kolejno tomy mam wrażenie, że powtarzany jest pewien schemat. Ale opowiadania nadal bawią. Chociaż nie są one dla każdego. Wymagany jest czytelnik z dużym dystansem i wisielczym humorem.

Kolejny tom pełen absurdalnych opowiadań różnej treści. Przez pół książki Jakub z Semenem i prawnukiem podróżują do Egiptu, po drodze rozprawiając się z wampirami. A ścigani są przez Lenina i Dzierżyńskiego. Wisienką na torcie jest ostatnie opowiadanie "Wieśmin" wyłonione w konkursie.
Czytając kolejno tomy mam wrażenie, że powtarzany jest pewien schemat. Ale opowiadania...

Kolejna książka o przygodach Jakuba Wędrowycza, egzorcysty bimbrownika. Kolejny raz nie zawiodłam się na twórczości pana Andrzeja. Humor jak zawsze na poziomie, historie jak zawsze ciekawe i wciągające. Jedna rzecz, która mnie tylko zmęczyła to jedno opowiadanie ciągnące się praktycznie przez całą książkę. Było i tak fajne, ciekawe i śmieszne, ale strasznie długi. Równie dobrze mogło by robić za osobną książkę. Książka ma również ładne ilustracje pasujące do stylu książki oraz konkretnych fragmentów w niej. Książę całym serduszkiem mogę polecić każdemu czytelnikowi, a sama niedługo zabieram się za kolejną część!

Kolejna książka o przygodach Jakuba Wędrowycza, egzorcysty bimbrownika. Kolejny raz nie zawiodłam się na twórczości pana Andrzeja. Humor jak zawsze na poziomie, historie jak zawsze ciekawe i wciągające. Jedna rzecz, która mnie tylko zmęczyła to jedno opowiadanie ciągnące się praktycznie przez całą książkę. Było i tak fajne, ciekawe i śmieszne, ale strasznie długi. Równie...

Doskonały zbiór opowiadań. Absurdy i poczucie humoru właściwe dla tego cyklu. Rewelacyjnie zapowiada się prawnuk Jakuba, godny spadkobierca Wędrowyczów.
A dodatkowe opowiadanie Wieśmin, dzięki wszelakim bogom, jest tylko fikcją literacką:)

Doskonały zbiór opowiadań. Absurdy i poczucie humoru właściwe dla tego cyklu. Rewelacyjnie zapowiada się prawnuk Jakuba, godny spadkobierca Wędrowyczów.
A dodatkowe opowiadanie Wieśmin, dzięki wszelakim bogom, jest tylko fikcją literacką:)

Jak zwykle kolejna część o przygodach Jakuba Wędrowycza nie zawiodła !!! Na poprawę humoru doskonała. Tym razem książka to nie zbiór opowiadań a opowieść o podróży z Wojsławic do Egiptu. Polecam.

Jak zwykle kolejna część o przygodach Jakuba Wędrowycza nie zawiodła !!! Na poprawę humoru doskonała. Tym razem książka to nie zbiór opowiadań a opowieść o podróży z Wojsławic do Egiptu. Polecam.

5/10

5/10

Ojej, jak te długie formy dobrze autorowi wychodzą!

Pola Trzcin, głupia nazwa na historię, ale ok, to miszmasz komunizmu, egipskiej mitologii, swojskiej przaśności i typowego dla autora sznytu literackiego, czytaj grafomanii.

Mi tam się podobało.

Ojej, jak te długie formy dobrze autorowi wychodzą!

Pola Trzcin, głupia nazwa na historię, ale ok, to miszmasz komunizmu, egipskiej mitologii, swojskiej przaśności i typowego dla autora sznytu literackiego, czytaj grafomanii.

Mi tam się podobało.