Powiem tak, zależy koto,co lubi. Mnie osobiście ta część się dłużyła. Zabrakło mi akcji i bohaterów z części pierwszej.

Powiem tak, zależy koto,co lubi. Mnie osobiście ta część się dłużyła. Zabrakło mi akcji i bohaterów z części pierwszej.

Pierwszy tom tej historii ogromnie przypadł mi do gustu, drugi również nie jest aż taki zły, ale podoba mi się mniej. Przede wszystkim ta część nie jest już tak klimatyczna i baśniowa, jak poprzednia. Cała akcja skupia się na losach Greya, prawdziwego następcy tronu, który po pozbyciu się Lilith, woli ukryć się w bezpiecznym miejscu, między innymi ze względu na drzemiącą w nim magiczną moc. Lia Mara to córka okrutnej królowej - Karis Luran. Ta za wszelką cenę pragnie zdobyć Emberfall, jednak Lia nie jest zachwycona planem matki, nie podoba jej się wizja przejęcia królestwa siłą, nie zważając na zamieszkujących je ludzi. Jej droga krzyżuje się ze ścieżką Greya.

Z początku nie mogłam przyzwyczaić się do tego, że narracja nie jest prowadzona z perspektywy Rhena i Harper, których tak bardzo polubiłam. Po czasie zrozumiałam, że taka zmiana była potrzebna. Śledząc wydarzenia oczami Greya i Lii Mary, można lepiej poznać świat przedstawiony, w tym okoliczne królestwo rządzone przez Karis Luran. Można skubnąć też trochę informacji na temat magii, czarodziejów oraz nadnaturalnych stworzeń, zamieszkujących uniwersum. Niestety w trakcie czytania nie mogłam pozbyć się uczucia pustki, spowodowanej "brakiem" poprzednich bohaterów.

Ten tom przedstawia poważniejszy etap historii, gdzie bohaterowie stawiani są przed trudnymi decyzjami i muszą wybierać między poczuciem obowiązku i miłością do swojego królestwa a przyjaźnią. Pomiędzy brutalnością i cierpieniem wielu ludzi a łaską i pokojowymi działaniami. Stąd też nie ma tu zbyt wiele humorystycznych scen. Grey przez większą część tego tomu przeżywa liczne rozterki, gubi się w swoich myślach i nie jest pewien, czy z dowódcy straży królewskiej, mógłby stać się samym królem. Niestety jego zagubienie momentami zniechęcało do dalszego czytania. Nie podobało mi się również to, że autorka zniszczyła postać Rhena, przedstawiając go jako złego władcę. Lia Mara z kolei wykreowana jest na porządną, dobrą i litościwą postać, dla której najważniejszy jest pokój, przez co ją polubiłam.

Moim zdaniem w książce tej dzieje się też stosunkowo mało, a akcja jest bardziej statyczna i znowu przyspiesza dopiero później. Zakończenie jest mocne, wywołuje gamę rozmaitych emocji, ale przede wszystkim - zaskoczenie i niedowierzanie. Utrzymane jest zdecydowanie na wysokim poziomie, pozostawia wiele pytań i chce się od razu sięgnąć po kolejny tom. Szkoda, że cała książka nie jest tak świetna. Mimo to, bawiłam się dobrze, a patrząc całościowo - historia jest na tyle intrygująca, że z pewnością sięgnę po następną część, choć tą jestem trochę rozczarowana.

Pierwszy tom tej historii ogromnie przypadł mi do gustu, drugi również nie jest aż taki zły, ale podoba mi się mniej. Przede wszystkim ta część nie jest już tak klimatyczna i baśniowa, jak poprzednia. Cała akcja skupia się na losach Greya, prawdziwego następcy tronu, który po pozbyciu się Lilith, woli ukryć się w bezpiecznym miejscu, między innymi ze względu na drzemiącą w...

Jak ja się bałam sięgnąć po tę książkę... Bałam się, że to już nie będzie to samo, że nie spodobają mi się dalsze losy bohaterów.
"A heart so fierce and broken" to drugi tom trylogii autorstwa Brigid Kemmerer. O pierwszym tomie, "A curse so dark and lonely" mówiłam Wam już wiele 🤭🖤

Na szczęście nie było się czego bać 😉 Książka jest cudowna, kocham równie mocno co pierwszy tom i w marcu na pewno przeczytam ostatni.

Przyznam, że brakowało mi trochę relacji Harper- Rhen- Grey z pierwszej części, ale rozumiem, że tutaj musiała zostać przedstawiona historia Greya oraz nowi bohaterowie. Ostatni tom powinien to wszystko ładnie spleść w całość, przynajmniej na to liczę.

Ta część tylko utwierdziła mnie w przekonaniu, że Grey jest świetną postacią. Rhen został sprowadzony do czarnego charakteru, a Harper było bardzo mało. Zakończenie trochę wszystkim zamieszało w całej historii, tak samo jak było w przypadku pierwszej części.
Przyznaję, to co robił Rhen w tym tomie, było nie do zniesienia. Ale przy tym ile to wywoływało emocji! Mimo wszystko wierzyłam w niego cały czas, po pierwszym tomie nie byłam w stanie tak łatwo przyjąć do wiadomości, że może być tym złym.
Mam nadzieję, że czeka mnie szczęśliwe zakończenie całej opowieści w trzecim tomie 😊

Dodam jeszcze, że autorka ma naprawdę dar do pisania, postacie są niezwykle barwne i ożywają na kartach powieści. Bardzo przyjemnie się to czyta.

Jak ja się bałam sięgnąć po tę książkę... Bałam się, że to już nie będzie to samo, że nie spodobają mi się dalsze losy bohaterów.
"A heart so fierce and broken" to drugi tom trylogii autorstwa Brigid Kemmerer. O pierwszym tomie, "A curse so dark and lonely" mówiłam Wam już wiele 🤭🖤

Na szczęście nie było się czego bać 😉 Książka jest cudowna, kocham równie mocno co pierwszy...

Gdzieś spotkałam się z opinią, że ta książka to by mogła być nowela. W sumie się zgadzam. Najbardziej byłam zaangażowana w kosę między Rhenem a Greyem. Z punktu widzenia logic police była ona oczywiście kompletnie do uniknięcia, ale błędy zostały popełnione i byłam ciekawa, jak to zostanie rozwiązane. Słabo. Motywacja Greya była mocno chybotliwa. W ogóle miałam wrażenie, że bohaterowie znani z 1. części albo uderzyli się w głowę, albo zamienili z kimś osobowościami. PTSD czy nie. Przeczytałam trochę z poczucia obowiązku. Podejrzewam, że będzie tylko gorzej i nie wiem, czy ten cały kipisz zostanie nagrodzony pojednaniem wartym tych mąk. Spodziewam się, że nie.

Gdzieś spotkałam się z opinią, że ta książka to by mogła być nowela. W sumie się zgadzam. Najbardziej byłam zaangażowana w kosę między Rhenem a Greyem. Z punktu widzenia logic police była ona oczywiście kompletnie do uniknięcia, ale błędy zostały popełnione i byłam ciekawa, jak to zostanie rozwiązane. Słabo. Motywacja Greya była mocno chybotliwa. W ogóle miałam wrażenie, że...

Dałqbym 7,5, ponieważ nader dobra, jak na książkę młodzieżową. Przeczytałam dwie z tej serii, trzeciej nie skończyłam. Ta jest zdecydowanie najlepsza. Pierwsza część mnie nie przekonywała, lecz za namową koleżanki zdecydowałam się sięgnąć po tę książkę. Dobrze pokazane punkty widzenia bohaterów, ciekawa historia.... I co najlepsze - wątek romantyczny. Pięknie napisany, subtelny. Ta miłość jest troskliwa, nienarzucająca się, i przede wszystkim czysta. Nie ma tu jakiejś kotłowaniny po tygodniu znajomości! To piękna, wręcz przyjacielska relacja, prłna szacunku i troski i drugą osobę, a nie interesowny związek dla doznań. Ta miłość mnie wzruszyła, bo jest piękna, i trudno ją znaleźć we współczesnych książkach. Wspaniale ukazana jest relacja między siostrami, popsuta przez chęć spełnienia okrutnych, eygórowanych oczekiwań matki. A jednak siostry pozostają siostrami, gotowymi wspierać się nawzajem.

Mam nadzieję, że ktoś zrozumie mój punkt widzenia, to, że dostrzegam piękno w relacji głównych bohaterów

A dupek Rhen pozostaje dupkiem

Dałqbym 7,5, ponieważ nader dobra, jak na książkę młodzieżową. Przeczytałam dwie z tej serii, trzeciej nie skończyłam. Ta jest zdecydowanie najlepsza. Pierwsza część mnie nie przekonywała, lecz za namową koleżanki zdecydowałam się sięgnąć po tę książkę. Dobrze pokazane punkty widzenia bohaterów, ciekawa historia.... I co najlepsze - wątek romantyczny. Pięknie napisany,...

No i to jest ten moment, gdy wiesz, że kolejne tomy nie powinny powstawać... :/
Po całkiem udanym pierwszym tomie, drugi mnie nie zachwycił. Ani Lia Mara, ani Grey nie zdobyli mojego serca.
I nie wiem czy brać się za trzeci w takim układzie.

PS> tak, przeczytałam spoilery i wiem jak całość się kończy ^^"

No i to jest ten moment, gdy wiesz, że kolejne tomy nie powinny powstawać... :/
Po całkiem udanym pierwszym tomie, drugi mnie nie zachwycił. Ani Lia Mara, ani Grey nie zdobyli mojego serca.
I nie wiem czy brać się za trzeci w takim układzie.

PS> tak, przeczytałam spoilery i wiem jak całość się kończy ^^"

Mam bardzo mieszane uczucia w stosunku do tej książki. Ostatecznie odzyskała moje uznania, ale przez sporo czasu była dla mnie męcząca. Były chwile, gdy już miałem ochotę z nią skończyć, jednak cieszę się, że doczytałem do końca.

Co mi się nie podobało? Grey, Grey, po trzykroć Grey i Rhen ;-)
Dlaczego Grey? Już dawno nie miałem do czynienia z tak pozbawionym ikry, niezdecydowanym i czasem wręcz mdłym bohaterem. Przez prawie połowę książki taki był. Mam wrażenie, że Harper, a nawet Lia Mara miały więcej testosteronu niż on.

Dlaczego Rhen? Bo wydawał się zupełnie innym człowiekiem niż w pierwszym tomie. Wydawał, bo ostatni rozdział wiele wyjaśnia, ale o tym sza...

Co mi się podobało? Chociaż na początku zmiana narracji na Greya i Lię Marę była trochę zaskakująca i niepożądana (nie lubię, jak w trakcie serii zmieniają się bohaterzy, a ci pierwszoplanowi przechodzą na drugi plan),to z czasem spodobało mi się poznawanie ich historii (głównie Lii Mary, bo Grey przez większość czasu po prostu mnie wkurzał).

Na szczęście końcówka książki nadrabia braki. Pewnie ciekawość zmusi mnie do przeczytania ostatniego tomu, ale chyba muszę od tego odpocząć przez chwilę.

Ostatecznie książka nie jest zła, ale mogła być dużo lepsza.

Mam bardzo mieszane uczucia w stosunku do tej książki. Ostatecznie odzyskała moje uznania, ale przez sporo czasu była dla mnie męcząca. Były chwile, gdy już miałem ochotę z nią skończyć, jednak cieszę się, że doczytałem do końca.

Co mi się nie podobało? Grey, Grey, po trzykroć Grey i Rhen ;-)
Dlaczego Grey? Już dawno nie miałem do czynienia z tak pozbawionym ikry,...

Dzisiaj przedstawiam wam recenzję książki, która jest drugim tonem serii The Cursebreaker Series.

Klątwa została złamana, ale życie księcia Rhena dalej nie należy do spokojnych. Plotki, że nie jest prawdziwym następcą tronu szerzą się coraz dalej. Rhen ma u swojego boku Harper. Grey niestety zaginął. To właśnie ten strażnik okazuje się następcą tronu. Nie chce on jednak podważyć pozycji swojego przyjaciela. Wszystko się zmieni, kiedy do gry wkroczy także Karis Lauren.

Trochę się rozczarowałam, gdy okazało się, że ten tom będzie o Grey’u i Lii Marze. Zdecydowanie bardziej polubiłam parę, którą tworzyli Rhen i Harper. Bardzo mi ich tutaj brakowało.

Miałam małe problemy z zachowaniem Rhena. Nie wiem, czemu autorka z przesympatycznego młodzieńca zmieniła go w tyrana. Ten zabieg był dla mnie niezrozumiały i miałam ochotę udusić autorkę. Niemniej jednak Rhen dalej pozostanie dla mnie mężczyzną z pierwszego tomu.

Ta część podobała mi się ciut mniej niż poprzednia. Akcja jak dla mnie bardzo tutaj zwalnia, przez co czasami odkładałam książkę na później.

Postać Grey’a jeszcze bardziej przypadła mi do gustu. Został lojalnym człowiekiem do samego końca. Nie wiem jednak czy Grey do końca zrozumiał Rhena. Lia Mara denerwowała mnie w wielu momentach. Miałam ochotę nią potrząsnąć. Jak dla mnie jest najmniej rozwiniętą postacią. Mogła być, ale mogłoby jej i nie być.

Końcówka jest niesamowita. Ja nie wiem, co się tam zadziało. Polecam gorąco!

Dzisiaj przedstawiam wam recenzję książki, która jest drugim tonem serii The Cursebreaker Series.

Klątwa została złamana, ale życie księcia Rhena dalej nie należy do spokojnych. Plotki, że nie jest prawdziwym następcą tronu szerzą się coraz dalej. Rhen ma u swojego boku Harper. Grey niestety zaginął. To właśnie ten strażnik okazuje się następcą tronu. Nie chce on jednak...

Mam delikatmy problem z tą książkom, ale i tak przeczytam kiedyś kolejny tom

Mam delikatmy problem z tą książkom, ale i tak przeczytam kiedyś kolejny tom

Totalne rozczarowanie, spodziewalam się zupełnie czegoś innego.
Po zakończeniu pierwszego tomu zdawałam sobie sprawę, że będziemy poznawali historie teraz, także ze strony Graya, ale kompletne pozbawienie czytaelnika perspektywy Rhena i Harper... No to już przesada. Brakowało ich strony widzenia.
Zupełnie nowa perspektywa, nowej bohaterki jest nijaka, wręcz wkurzjąca. Irytowała mnie Lia Mara.
Książka strasznie się dłużyła. Jest rozwleczona na te 450 stron. Niby są zwroty akcji, ale one mnie nudziły, a nie zaskakiwały.
Daje 5 gwiazdek, bo mam nadzieję, że trzeci tom podniesie poziom trylogi. I nie chce zaniżać ogólnej oceny na lubimyczytać, bo książka nie jest zła, ale osobiście zawidlam się tym tomem.

Totalne rozczarowanie, spodziewalam się zupełnie czegoś innego.
Po zakończeniu pierwszego tomu zdawałam sobie sprawę, że będziemy poznawali historie teraz, także ze strony Graya, ale kompletne pozbawienie czytaelnika perspektywy Rhena i Harper... No to już przesada. Brakowało ich strony widzenia.
Zupełnie nowa perspektywa, nowej bohaterki jest nijaka, wręcz wkurzjąca....