Jest lepiej niż w kilku poprzednich, wybitnie nędznych odsłonach przygód Pendergasta. Co nie oznacza, że jest tak dobrze jak kiedyś. Nadal brak gęstej atmosfery charakteryzującej wcześniejsze tomy. Zawiłych zwrotów złożonej akcji, interesujących bohaterów i mrocznego klimatu jak na lekarstwo. Próba kompozycyjki a w zasadzie kompozycyjeczki szkatułkowej też uboga. I znów natrętny product placement. 6 ★ max.

Jest lepiej niż w kilku poprzednich, wybitnie nędznych odsłonach przygód Pendergasta. Co nie oznacza, że jest tak dobrze jak kiedyś. Nadal brak gęstej atmosfery charakteryzującej wcześniejsze tomy. Zawiłych zwrotów złożonej akcji, interesujących bohaterów i mrocznego klimatu jak na lekarstwo. Próba kompozycyjki a w zasadzie kompozycyjeczki szkatułkowej też uboga. I znów...

Coś jakby panowie autorzy się zreflektowali po ostatnich perypetiach Pendergasta. Historia nawet ciekawa, akcja jakoś tam brnie do przodu. Muszę przyznać, że aż tak bardzo się nie nudziłem, co nie znaczy, że momentami nudą nie wiało. Momentami zapachniało mi Clive'em Cusslerem, a raczej panami, którzy sygnują swoje powieści jego nazwiskiem.
Jest i Constance Greene, nawet więcej niż dotychczas. Jest i nowy partner Aloysiusa - Coldmoon, choć ciężko mi się coś do niego przekonać. Zdecydowanie brakuje mi dobrego, poczciwego Vincenta D'Agosty.
Dla fanów Pendergasta będzie to kolejna sprawa agenta FBI. Ale ostatnio dużo takich podobnych w literaturze.

Coś jakby panowie autorzy się zreflektowali po ostatnich perypetiach Pendergasta. Historia nawet ciekawa, akcja jakoś tam brnie do przodu. Muszę przyznać, że aż tak bardzo się nie nudziłem, co nie znaczy, że momentami nudą nie wiało. Momentami zapachniało mi Clive'em Cusslerem, a raczej panami, którzy sygnują swoje powieści jego nazwiskiem.
Jest i Constance Greene, nawet...