Pierwszym moim kontaktem z yuri było anime "Kapłanki dni przeklętych" czy coś takiego. I pamiętam. że to było słodkie przeurocze i w ogóle ochy i achy. A tu po prostu dziw....ne postacie się zachowują.

Pierwszym moim kontaktem z yuri było anime "Kapłanki dni przeklętych" czy coś takiego. I pamiętam. że to było słodkie przeurocze i w ogóle ochy i achy. A tu po prostu dziw....ne postacie się zachowują.

Trzeci tom historii Yuzu i Mei. Pojawienie się Matsuri powoduję kłopoty. Dziewczyna szybko wyznaję miłość Yuzu i całuję Ją , a ten pocałunek widzi Mei. Na plus reakcja Mei. Na początku wydaję się , że ma to gdzieś , ale w domu najpierw nieśmiało zagaduję Yuzu , a potem pyta o Matsuri. A potem przytula Yuzu. Widać , że Mei jest zazdrosna. Sama Matsuri próbuję zniszczyć ich relację i szantażuję Mei jednak Yuzu Ją ochrzania i Matsuri się wycofuję i przestaję szantażować Mei. A na koniec Mei zbliża się do Yuzu i chcę Jej pozwolić na więcej

Trzeci tom historii Yuzu i Mei. Pojawienie się Matsuri powoduję kłopoty. Dziewczyna szybko wyznaję miłość Yuzu i całuję Ją , a ten pocałunek widzi Mei. Na plus reakcja Mei. Na początku wydaję się , że ma to gdzieś , ale w domu najpierw nieśmiało zagaduję Yuzu , a potem pyta o Matsuri. A potem przytula Yuzu. Widać , że Mei jest zazdrosna. Sama Matsuri próbuję zniszczyć ich...

Sytuacja między siostrami w końcu się unormowała. Jedna i druga stara się zachowywać względem siebie normalnie, jednak na scenę wkracza dawna przyjaciółka Pani Blondynki, która wie jak poważnie namieszać między bohaterkami i nie cofnie się przed niczym, żeby zdobyć swoją ukochaną.

Od dwóch tomów manga przedstawia schemat pod tytułem "jest sobie postać, która jest zagrożeniem dla relacji głównych bohaterów". W poprzedniej części była to bliska dziewczyna dla Mei, w tej padło na przyjaciółkę Pani Blondynki, której metody zdobycia serca ukochanej osoby były o wiele bardziej perfidne. Za jej sprawą powrócił wielokrotnie podkreślany wątek "kazirodztwa". Pod tym względem manga wróciła do punktu wyjścia.

Postacie z kolei ciągle się rozwijają. Mei okazuje coraz więcej zrozumienia i uczuć swojej przybranej siostrze, a ta uczy ją, że spontaniczność i okazywanie emocji nie są niczym złym. Jedyne do czego można by się było przyczepić to to, że czarnowłosa bohaterka za bardzo wodzi Panią Blondynkę za nos w kwestii uczuciowej. W tym zabiegu nie ma nic złego, jednak wielokrotnie powtarzany zaczyna nużyć a w głowie czytelnika pojawia się pytanie "czy z daną postacią jest coś nie tak?"

Mimo wszystko z chęcią sięgnę po kontynuację, kiedy tylko wpadnie mi w ręce.

Sytuacja między siostrami w końcu się unormowała. Jedna i druga stara się zachowywać względem siebie normalnie, jednak na scenę wkracza dawna przyjaciółka Pani Blondynki, która wie jak poważnie namieszać między bohaterkami i nie cofnie się przed niczym, żeby zdobyć swoją ukochaną.

Od dwóch tomów manga przedstawia schemat pod tytułem "jest sobie postać, która jest...

MIŁOŚĆ O SMAKU CITRUSÓW

Po „Citrusa” sięgnąłem z dwóch powodów. Pierwszym z nich były dobre opinie, jakie słyszałem na temat tej serii, drugim – ważniejszym – po shounenach moim ulubionym gatunkiem jest szkolne życie, do którego klasyfikuje się ten tytuł. Czy całość spełniła moje oczekiwania? Nie do końca, bo okazała się prostą i dość schematyczną opowieścią. Jednocześnie jednak na tyle udaną bym chciał sięgnąć po kolejne tomy.

Po pocałunku, który Mei złożyła na ustach Yuzu, dziewczyna ma coraz większe nadzieje, że ich relacje się rozwiną. Niestety Mei jest bezlitosna – „Jesteśmy kobietami i siostrami. Nic więcej między nami nie będzie”. Ale czy aby na pewno? Kiedy w życiu Yuzu znów pojawia się Matsuri, przyjaciółka z dzieciństwa, jej nieoczekiwane zachowanie może okazać się iskrą zapalną, ale co owa iskra rozpali? I jakie będą tego konsekwencje?

Całość recenzji na moim blogu: https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2019/07/citrus-3-saburouta.html

MIŁOŚĆ O SMAKU CITRUSÓW

Po „Citrusa” sięgnąłem z dwóch powodów. Pierwszym z nich były dobre opinie, jakie słyszałem na temat tej serii, drugim – ważniejszym – po shounenach moim ulubionym gatunkiem jest szkolne życie, do którego klasyfikuje się ten tytuł. Czy całość spełniła moje oczekiwania? Nie do końca, bo okazała się prostą i dość schematyczną opowieścią. Jednocześnie...