Ufff, w majowym numerze „Nowej Fantastyki” koniec eksperymentów! Mam nadzieję, że na dłużej.
Opowiadania jak pan Bóg przykazał – fantastyczne, powiedziałbym nawet: oldskulowe. I dobrze!

No to od razu byka za rogi.
„Garncarska igraszka” Łukasza Malinowskiego – ciekawe, tylko… Jak zwykle jestem za głupi, by stwierdzić, co „poeta miał na myśli”. O czym właściwie jest to opowiadanie? O średniowiecznej obyczajowości? Kim jest Garncarz? Bogiem? Itd. itp. Nie zrozumiałem i tyle. Drażniła mnie jedna rzecz – niekonsekwentna stylizacja. Jeśli już ktoś chce tak tekst postarzyć, że zamiast „i” wkłada „y”, to niechże to robi konsekwentnie. Bo raz jest tak, a raz tak, bez żadnego ładu.
Mimo mojego marudzenia – czytało się wcale nieźle.
„Kot Baskerville’a” Krzysztofa Rewiuka – no, to się czytało wyśmienicie. Liczba nawiązań, intertekstualnych „mrugnięć okiem” na centymetr kwadratowy tekstu zawstydziłaby nawet zgrzybiałych bibliotekarzy. To się czyta, i to świetnie! Ale… No właśnie, ale. Sama wymowa tekstu, jego zakończenie… Bohater mocą literatury przekracza granice opisanego świata. Hm, było już setki razy. Ale to tylko łyżeczka dziegciu do beczki miodu, bo to dobrze napisane opowiadanie po prostu.
Aha, opowiadania w „FWS” nie czytałem, być może dlatego coś mi umyka.
„Nożem i widelcem” Beatrycze Nowickiej – to jest fantastyka? No bardzo, ale to bardzo naciągana. Lubię kryminały/thrillery, to niech będzie. Całkiem przyjemny tekst, ale mało odkrywczy. Taka „literatura wagonowa”. W sam raz dla zabicia czasu w majówkę.
„Modelka Crispina” Maxa Gladstone’a – bardzo lovecraftowskie. I tu właściwie mógłbym skończyć. Ale dodam jeszcze, że takie opowiadania właściwie sposobem opowiadania, stylem stoją. A ten tekst porządny, acz nie wybitny. Daje radę.
„Konik z Dalarny” Michaela Swanwicka – kolejny recykling. Czyli świat po apokalipsie, z walką SI w tle. Całkiem całkiem, choć było już po wielekroć.
„Zamówienie na steki” Viny Jie-Min Prasad (o ile Vina to imię, co u Azjatów nie jest takie oczywiste) – dla mnie opowiadanie numeru! I właściwie nie wiem czemu… Fabuła prosta jak linia EKG umrzyka, w tematach z „Poradnika hodowcy bydła” też nie gustuję, a jednak… Taka bliska fantastyka, zwracająca uwagę na szczególiki nieoczywiste, bardzo mi się! No po prostu fajniste to!

I tak gładko przechodzę do publicystyki.
A w niej: mała obniżka formy Vargasa, ciekawe artykuły o „Mad Maxie” i „Love, Death And Robots” (co ciekawe, jednym z filmików, który najbardziej zapadł mi w pamięć, był ten od Platige Image; umią chłopaki w te klocki :P).
Ciekawie Kosik (ostatnio coraz fajniej pisze, moim zdaniem). Kołodziejczak o komiksach jakby wspominał moją młodość. Zaczynaliśmy od tych samych komiksów, z tym, że na prowincji nastała później posucha i komiksy nie stały się moją miłością.
Odnotuję jeszcze recenzję wznowienia jednej z moich ulubionych książek – „Kwiatów dla Algernona” Daniela Keyesa. Dla fantasty lektura obowiązkowa!

Ufff, w majowym numerze „Nowej Fantastyki” koniec eksperymentów! Mam nadzieję, że na dłużej.
Opowiadania jak pan Bóg przykazał – fantastyczne, powiedziałbym nawet: oldskulowe. I dobrze!

No to od razu byka za rogi.
„Garncarska igraszka” Łukasza Malinowskiego – ciekawe, tylko… Jak zwykle jestem za głupi, by stwierdzić, co „poeta miał na myśli”. O czym właściwie jest to...