Tudor jak zwykle petarda! Polecam

Tudor jak zwykle petarda! Polecam

Coś tu się nie klei. Nie porwała mnie za sobą ta fabuła.

Coś tu się nie klei. Nie porwała mnie za sobą ta fabuła.

Sięgając po tą książkę liczyłam na historię Annie i jej zaginięcia. W tej kwestii się rozczarowałam. Cała historia dotyczy jej brata który wraca do rodzinnego miasta dwadzieścia piec lat po śmierci swojej siostry. Od początku wiemy, że tytułowa bohaterka nie żyje. Podczas rozwoju historii przedstawiane są tajemnicze okoliczności tego wydarzenia i osoby współwinne.
⬇️
Książkę czyta się szybko i z zainteresowaniem. Akcja konsekwentnie zmierza do końca bez długich opisów i przynudzania. Łatwo można się wczuć w losy bohaterów.
⬇️
I na tym koniec pozytywów. Nic mnie w tej książce nie zaskoczyło ani nie zafascynowało. Historia z elementami lekko okultystycznymi, może trochę magicznymi miała ogromny potencjał ale niestety nie został on wykorzystany. Nie czuję się tutaj dreszczyku emocji a słodko-pierdzące zakończenie jak zawsze do mnie nie przemawia.
⬇️

Sięgając po tą książkę liczyłam na historię Annie i jej zaginięcia. W tej kwestii się rozczarowałam. Cała historia dotyczy jej brata który wraca do rodzinnego miasta dwadzieścia piec lat po śmierci swojej siostry. Od początku wiemy, że tytułowa bohaterka nie żyje. Podczas rozwoju historii przedstawiane są tajemnicze okoliczności tego wydarzenia i osoby...

Chyba pierwszy raz polecajka z okładki się sprawdziła. Chodzi mi o Kinga, który mówi, że jeśli podobają ci się jego książki, to ta zdecydowanie przypadnie ci do gustu. Może nie od początku tak jest, ale faktycznie w pewnym momencie robi się taki mega Kingowski klimat - strasznie mi to przypominało Outsidera. A jak wiecie (albo i nie),strasznie się z Kingiem nie lubimy i w ogóle nie podobał mi się taki zabieg.

Sama książka bez wątku paranormalnego byłaby naprawdę spoko, bo ma w sobie właściwie wszystko to, co lubię, ale gdy pojawiło się podejrzenie (nie jest to też powiedziane wprost, ale mocno zasugerowane),straciłam zapał do słuchania. Lubię książki autorki, potrafi mnie mega zaciekawić i przyciągnąć uwagę, ale mam swoje granice i niektóre rzeczy są dla mnie nie do przejścia. A szkoda, bo się napaliłam po latach na powrót.

Chyba pierwszy raz polecajka z okładki się sprawdziła. Chodzi mi o Kinga, który mówi, że jeśli podobają ci się jego książki, to ta zdecydowanie przypadnie ci do gustu. Może nie od początku tak jest, ale faktycznie w pewnym momencie robi się taki mega Kingowski klimat - strasznie mi to przypominało Outsidera. A jak wiecie (albo i nie),strasznie się z Kingiem nie lubimy i w...

To trzecia pozycja tej autorki, po którą sięgnęłam. Za każdym razem przeżywam zachwyt nad warsztatem pisarskim, przez jej książki się po prostu przepływa. Jednak chyba nie nadążam za fabułą, nie wiem, czy to ja nie jestem w stanie sama połączyć wątków, czy faktycznie autorka rozwiązanie sprawy wyciąga ,, z kapelusza''. Gdy zamknęłam ,,Zniknięcie...'' nie miałam pojęcia, jak wytłumaczyć to, co się przytrafiło Annie i jej bratu. Mimo to sięgnę po kolejne powieści, a tę serdecznie polecam.

To trzecia pozycja tej autorki, po którą sięgnęłam. Za każdym razem przeżywam zachwyt nad warsztatem pisarskim, przez jej książki się po prostu przepływa. Jednak chyba nie nadążam za fabułą, nie wiem, czy to ja nie jestem w stanie sama połączyć wątków, czy faktycznie autorka rozwiązanie sprawy wyciąga ,, z kapelusza''. Gdy zamknęłam ,,Zniknięcie...'' nie miałam pojęcia, jak...

Trochę tę książkę "wymęczyłam", a raczej to ona mnie trochę zmęczyła. "Kredziarz" był zdecydowanie lepszy. "Zniknięcie..." bardzo przegadane, dłuuuugo się rozkręca. Miejscami miałam wrażenie, że pisał to ktoś zupełnie inny, może nawet jakoś mało rozgarnięta "sztuczna inteligencja". Faktycznie, to co już zauważyli inni czytelnicy, czuć dużą inspirację Kingiem. Jednak owo domniemane "naśladownictwo", w moim odczuciu, jest dość nieudolne.

W sumie to bardziej interesował mnie wątek przemocy w szkole i znęcania się nad słabszymi, oraz "bezradność" tych, którzy coś z tym powinni byli zrobić, niż powody powrotu Joe Thorna do rodzinnej wioski. No cóż, ode mnie tym razem tylko pięć gwiazdek, z wiarą, że był to tylko "wypadek przy pracy" i że dalsze książki autorki są zdecydowanie lepsze.

Trochę tę książkę "wymęczyłam", a raczej to ona mnie trochę zmęczyła. "Kredziarz" był zdecydowanie lepszy. "Zniknięcie..." bardzo przegadane, dłuuuugo się rozkręca. Miejscami miałam wrażenie, że pisał to ktoś zupełnie inny, może nawet jakoś mało rozgarnięta "sztuczna inteligencja". Faktycznie, to co już zauważyli inni czytelnicy, czuć dużą inspirację Kingiem. Jednak owo...

Książka sama w sobie nie była zła, ale główny bohater w ogóle mnie do siebie nie przekonał. Nie zapomniałam ani na chwilę, że to tylko literacki twór.

Książka sama w sobie nie była zła, ale główny bohater w ogóle mnie do siebie nie przekonał. Nie zapomniałam ani na chwilę, że to tylko literacki twór.

Cos innego, spodziewalam sie czegos innego, ale wciągnęła mnie całkowicie 😉

Cos innego, spodziewalam sie czegos innego, ale wciągnęła mnie całkowicie 😉

Spodziewałam się czegoś niesamowitego na miarę "Kredziarza", a się niestety bardzo rozczarowałam... nie do końca przypasowała mi fabuła i sposób pisania. Mam nadzieję, że kolejne książki będą jednak ciekawsze, z dreszczykiem emocji jaki miałam podczas czytania "Kredziarza"-a to było rewelacyjne.

Spodziewałam się czegoś niesamowitego na miarę "Kredziarza", a się niestety bardzo rozczarowałam... nie do końca przypasowała mi fabuła i sposób pisania. Mam nadzieję, że kolejne książki będą jednak ciekawsze, z dreszczykiem emocji jaki miałam podczas czytania "Kredziarza"-a to było rewelacyjne.

Akcja "Zniknięcia" wciąga od pierwszych stron, by potem niespiesznie rozwinąć się w dwa wątki: teraźniejszy i przeszły. Dowiadujemy się, że młodsza siostra Joe Thorna zniknęła, gdy on miał piętnaście lat. Joe częściowo obwiniał siebie za ten wypadek. Ucieszył się więc, gdy siostra jednak wróciła. Wtedy jednak okazało się, że jej zniknięcie nie było najgorszą rzeczą, jaka jej się przytrafiła.
Dwadzieścia pięć lat później, zmuszony przez życie, Joe wraca do swej rodzinnej miejscowości- dawnej górniczej wioski, Arnhill. Zatrudnia się w szkole jako nauczyciel pragnąc w ten sposób spłacić długi swoim wierzycielami. Tymczasem czeka go konfrontacja z przeszłością. Stopniowo poznajemy historię pięciorga przyjaciół uwikłanych w tajemnicze zniknięcie sprzed dwudziestu pięciu lat.
Całkiem niezły thriller chociaż początek obiecywał dużo więcej. Minusem był dla mnie całkiem niepotrzebny wątek mafijny. Kompletnie nic poza zamieszaniem nie wnosił do fabuły, ale czytało się dobrze,

Akcja "Zniknięcia" wciąga od pierwszych stron, by potem niespiesznie rozwinąć się w dwa wątki: teraźniejszy i przeszły. Dowiadujemy się, że młodsza siostra Joe Thorna zniknęła, gdy on miał piętnaście lat. Joe częściowo obwiniał siebie za ten wypadek. Ucieszył się więc, gdy siostra jednak wróciła. Wtedy jednak okazało się, że jej zniknięcie nie było najgorszą rzeczą, jaka...