„Obsydianowa komnata” Douglas Preston & Lincoln Child

„Karmazynowy przypływ” i „Obsydianowa komnata” były moim pierwszym spotkaniem z agentem Pendergastem i jego towarzyszami, dlatego też ogarnęło mnie lekkie zdziwienie, kiedy sprawdziłam, że oto mam przed sobą 15 i 16 część z cyklu. Taki to ze mnie niedoinformowany czytelnik. Ale z Chilldem nigdy nie było mi po drodze, więc jestem trochę usprawiedliwiona ;).

Obawiałam się, że po tylu książkach wchodzenie z marszu w tak rozbudowaną historię skończy się odłożeniem lektury ze względu na niedoinformowanie, ale na szczęście autorzy zadbali o to by w kilku słowach przybliżyć czytelnikowi wcześniejsze losy bohaterów.

Nie będę ukrywać, że do lektury podeszłam z lekkim dystansem, po powieściach Chillda wiedziałam mniej więcej czego się spodziewać, i dzięki takiemu zabiegowi naprawdę dobrze się bawiłam czytając „Obsydianową komnatę”. Bez przewracania oczami, na luzie.

To co mi się spodobało to nietypowi bohaterowie. Konkretnie przerysowani, jak przystało na książki sensacyjne. Sama Constance jest bardzo interesująca i jeszcze bardziej irytująca. Natomiast bracia Pendergast, jeden teoretycznie dobry, drugi teoretycznie zły i ich rodzinna wojna sprawiają wrażenie lekko śmiesznych i trochę żałosnych, ale przede wszystkich niepokonanych.
Nietypowy jest także sposób w jaki żyją, niby XXI wiek, a zachowania zaczerpnięte jakby z Sherlocka Holmesa. Zamki, lochy, świece, taki niecodzienny klimat.

„Obsydianowa komnata” trafiła u mnie w idealny moment, właśnie wtedy kiedy potrzebowałam odskoczni od „najbardziej wciągających thrillerów psychologicznych tego roku” i zapewniła mi sporą dawkę dobrej rozrywki. Polecam, ale pamiętajcie o pozytywnym dystansie!
Ocena: 6,5/10



P.S. „Karmazynowy przypływ” i „Obsydianową komnatę” należy traktować jako jedną historię, ponieważ drugi z tytułów jest ścisłą kontynuacją pierwszego, dlatego miło, że @wydawnictwoagora wznowiło wcześniejszą część przy okazji premiery „Komnaty”.

„Obsydianowa komnata” Douglas Preston & Lincoln Child

„Karmazynowy przypływ” i „Obsydianowa komnata” były moim pierwszym spotkaniem z agentem Pendergastem i jego towarzyszami, dlatego też ogarnęło mnie lekkie zdziwienie, kiedy sprawdziłam, że oto mam przed sobą 15 i 16 część z cyklu. Taki to ze mnie niedoinformowany czytelnik. Ale z Chilldem nigdy nie było mi po drodze,...