Pełna recenzja:
https://zamknietawpozytywce.blogspot.com/2019/04/74-mysia-wieza-o-krolu-co-go-myszy-zjady.html

Igor wraz z tatą jak co roku udaje się na wykopaliska, z racji zawodu ojca, który jest archeologiem. I nie, nie spodziewajcie się złotych artefaktów i kryształowych czaszek z Indiana Jonesa. Wykopaliska są w okolicy Kruszwicy, nad jeziorem Gopło. Może nie brzmi specjalnei pasjonująco, ale niecodzienne odkrycie potrafi zmienić zdanie.
Puszczając kaczki na jeziorze odkrywa, że jest obserwowany. I tak poznaje Hankę, która przyjechała wraz z rodziną na wakacje. Dziewczyna prowadzi go do znalezionych ruin i tak zaczyna się przygoda z myszami.
I tak oto nudne wakacje zmieniają się w misję ratowania świata przed złym Popielem i jego ukochaną Dragomirą.

Tak więc przed nami mitologia słowiańska z nutką magii.
Guślarze? Są.
Licho? Jest.
Gadające myszy? Są.
Zły król i wiedzma? Obecni!
Jak już wspominałam w poprzedniej recenzji, również z wątkiem mitologicznym, nie jest łatwo dobrze go w powieść wpasować. Tu mamy legendę o Popielu, którą trzeba było wpleść w historię tak, by nie była ani głupia ani bez sensu. W tym przypadku mamy lekką w czytaniu przygodę dwójki dzieciaków, których los złączył w celu pokonania zła.

Może nie brzmi to dla niektórych zbyt ambitnie, ale dodam, że to książka dla dzieci i młodzieży. Może prolog i grubość książki o tym nie świadczą, ale tak jest. Choć co to za książka dla dzieci, która podoba się tylko dzieciom?
Może i lekko przewidywalna, ale jednak wciąga. Do tego jest przezabawna. Relacja dwójki głównych bohaterów jest po prostu urocza.


Narracja prowadzona jest z dwóch perspektyw - Igora i Hanki, co jest zabiegiem jak najbardziej dobrym. Pozwala to towarzyszyć obu bohaterom w ich przygodach, które chwilami rozchodzą się do dwóch różnych miejsc i sytuacji. Dodatkowo pozwala lepiej poznać bohaterów, którzy są dość specyficzni. :)

Propo bohaterów. Zabawne jest to jak różnią się od siebie. Igor jest chłopcem, który przez pracę taty interesuje się historią i ogólnie pojętą klasyką. Można by go uznać za trochę dziwnego, patrząc na dzisiejsze dzieciaki. Hance za to nie obca jest popkultura (co chwilę wspomina Iron Mana <3), jest fanką sportu i geologii. Niby totalnie dwa światy, ale łączą ich wątki.
I niech nie zwiedzie Was okładka - oni nie są AŻ tak młodzi. :)

Plus podoba mi się, że książka nie skupia się tylko na głównych bohaterach, ale ich rodzinach. Naprawdę, czasami miło jest zobaczyć, ale postać ma rodzinę. Ile to ja się naczytałam książek czy opowiadań o sierotach, których rodzice zginęli, bo (tu wstaw jakiś powód, który pozwoli postaci biegać do woli w świecie pełnym magii). To już męczące!


Jako ciekawostkę dodam, że jedna z autorek jest tłumaczem książek Riordana, co czuć chwilami dość mocno (choćby tytuły rozdziałów!), jak i mojej kochanej Trylogii Czarnego Maga Canavan. Więc może dlatego niektórym kojarzyć się to z takim słowiańskim Percy'im czy Magnusem Riordana, co raczej jest komplementem dla powstającej serii.

Pełna recenzja:
https://zamknietawpozytywce.blogspot.com/2019/04/74-mysia-wieza-o-krolu-co-go-myszy-zjady.html

Igor wraz z tatą jak co roku udaje się na wykopaliska, z racji zawodu ojca, który jest archeologiem. I nie, nie spodziewajcie się złotych artefaktów i kryształowych czaszek z Indiana Jonesa. Wykopaliska są w okolicy Kruszwicy, nad jeziorem Gopło. Może nie brzmi...