Moje pierwsze spotkanie z twórczością autora cenionego cyklu science fiction - Głębia. Kiedy zobaczyłem w zapowiedziach FS nową powieść tego autora, pisaną w bliskim memu sercu gatunku fantasy, wiedziałem że po nią sięgnę. Cykl Głębia miał bardzo wysokie oceny i dobre opinie, dlatego chciałem poznać warsztat autora. Tyle tytułem wstępu a teraz o moich odczuciach po lekturze.

W Księdze zepsucia mamy do czynienia z zabiegiem przeniesienia głównego bohatera z jego świata, do świata fantastycznego. Niegdyś bardzo popularny w gatunku fantasy, dzisiaj występuje nieco rzadziej. Powieść zaczyna się akcentem science fiction. Mamy bliżej nieokreśloną przyszłość, gdzie zmianie uległ system polityczny i ustrój Europy - zamiast demokracji i UE istnieje Cesarstwo. Technologicznie świat głównego bohatera - Malkolma Rudeckiego, zwanego Rudem jest wysoce zaawansowany. Przyznam szczerze z początku byłem trochę zdezorientowany. Książka zapowiadana w gatunku dark fantasy, a tu typowe science fiction. Akcja rozpoczyna się w więzieniu, gdzie ze szczątków rozmów i wspomnień Ruda, dowiadujemy się dlaczego bohater się w nim znajduje. W wyniku zdarzenia, którego nie chcę opisywać by za wiele nie zdradzać, Malkolm zostaje przeniesiony do krainy fantasy - Thei. I w tym momencie Księga zepsucia zmienia się w rasowe fantasy. I to nietypowe, ponieważ przez zabieg umieszczenia bohatera w innym świecie, autor w znany chociażby z Pana Lodowego Ogrodu sposób, kontrastuje postać Malkolma z całą resztą mieszkańców Thei. Różnice widoczne są chociażby w sposobie mówienia, sposobie bycia, czy całej interakcji z otoczeniem. Zachowanie Ruda niekiedy wręcz ironizuje i trochę kpi z całego gatunku. Naprawdę dobrze czyta się kiedy Rud rozmawia z bohaterami Thei i trochę się z nich naśmiewa lub powątpiewa w zasady panujące na Thei oraz tamtejszą magię. Sama kraina także jest nietypowa jak na gatunek fantasy. W niej bowiem wygrała ciemność i zło. Cała kraina jest zepsuta, od flory i fauny, przez system magii a na mieszkańcach kończąc. Panuje w niej Proste Prawo, które w dużej mierze opiera się na egoizmie i dobru jednostki. Innymi słowy czyń tak, żeby tobie było jak najlepiej. Nie dba się tu za bardzo o ludzkie i nieludzkie życie. Śmierć spotykana jest na każdym kroku. Istoty niemagiczne są tu spaczone, oślizgłe a piękna nie ma praktycznie wcale. Jestem pod wrażeniem jak autor to sobie wymyślił i przedstawił czytelnikowi. Thea jest na tyle zepsuta, że Rud który znalazł się w więzieniu, powiedzmy że nie za niewinność (mimo, że dyskusyjną), czuje się w niej zwyczajnie źle.
Oczywiście jak to w przypadku gatunku fantasy mamy tu quest głównego bohatera. Nie będzie wielkim sekretem, że jest nim chęć powrotu do własnego świata. Towarzyszyć w nim będzie Rudowi para dość oryginalnych bohaterów. Jeden z nich jest karłem, który początkowo chce tylko zabić Ruda, a drugi nadżywym (kim dokładnie jest nadżywy doczytacie ;)). To czy mu się uda musicie oczywiście przeczytać sami.

Ze swojej strony Księgę zepsucia śmiało Wam polecam. Już wiem, dlaczego cykl Głębia został tak dobrze oceniony. Autor ma naprawdę dobry pisarski warsztat, głowę pełną pomysłów i bogatą wyobraźnię. Odważnie miesza w gatunku fantasy i przedstawia czytelnikowi własną wizję. Bardzo jestem ciekaw kolejnego tomu z Malkolmem Rudeckim w roli głównej.

Moje pierwsze spotkanie z twórczością autora cenionego cyklu science fiction - Głębia. Kiedy zobaczyłem w zapowiedziach FS nową powieść tego autora, pisaną w bliskim memu sercu gatunku fantasy, wiedziałem że po nią sięgnę. Cykl Głębia miał bardzo wysokie oceny i dobre opinie, dlatego chciałem poznać warsztat autora. Tyle tytułem wstępu a teraz o moich odczuciach po...