Spokojnie, jeśli właśnie przestraszyliście się informacją o miłosnym trójkącie. Autorka zadbała o to, by uniknąć banału, a naznaczając każdego bohatera wyjątkową osobowością, zafundowała tym samym prawdziwą lawinę wrażeń. I morze dylematów. W końcu w książce nie ma tych złych, których tak łatwo dałoby się skreślić. Jest Reid, z którym wiąże ją przeszłość, ale który postanowił odejść. Muzyk z trudnym charakterem, charakterem który ma jednak swoje podłoże powiązane ze wcześniejszymi latami. Człowiek, który tkwił i tkwi w piekle i który sprawia, że Stella czuje się kompletna. Jest także Nate, ten, z którym życie z pewnością byłoby łatwiejsze. Którego z nich wybierze bohaterka, a który będzie cierpiał?

I ONA, STELLA.
Pierwszy plan powieści należy do Stelli. Główna postać stworzona ręką Kate Stewart jest atrakcyjną mieszanką równoważących się cech nadających osobowości doskonałego brzmienia. Nie popada zatem w żadną skrajność i nie irytuje, wręcz sprawia, że chce się jej kibicować. Z jednej strony pracowita, silna, gotowa na nowe wyzwania. Kobieta dążąca do sławy, z ściśle opracowanymi celami. Z drugiej, wrażliwa duszyczka, która podczas swojej długiej drogi prowadzącej do szczęścia, i nierozerwalnie połączonej z muzyką, zdąży się pogubić.

MIŁOŚĆ I MUZYKA
„Drive” to podróż przez ścieżkę ludzkich emocji, od ekscytacji, nadziei, po ból, cierpienie oraz łzy. Historia o miłości, a być może o miłościach – przyprawiona nie tylko słodyczą, ale też solą i goryczą. Są momenty uniesienia, pewności siebie i przyspieszonego bicia serca, jest także obraz depresji i załamania. Przecież każdy z nas ma swoje słabości. Nikt nie jest z tytanu. Pojawia się wizja wewnętrznej przemiany, której w tle cały czas towarzyszy muzyka. Przebieg całej akcji do końca pozostawia w niepewności. Na którego mężczyznę postawi ostatecznie Stella? Który przekona bardziej Was?

A MOŻE JAKIŚ MINUSIK?
Książka jest piękna, bo można ją nie tylko czytać, ale także „przeżywać”. Odczuwając emocje bohaterów staje się częścią nas samych. Jedyne zastrzeżenie kieruję w stronę tłumaczenia nazwy pewnego istotnego zespołu. „Martwi Sierżanci” jakoś tak nie pasowali mi do wizji tej lektury (brzmiało to sztucznie), chyba lepiej byłoby pozostawić angielską wersję. Kieruję się tutaj osobistym spostrzeżeniem. Na studiach zawsze powtarzano nam, że nazwy własne powinny pozostać w pierwotnej wersji ojczystego języka.

DLA KOGO?
Powieść o niebanalnej miłości, podszyta grubą warstwą muzyczną. Piosenki towarzyszą nie tylko bohaterom książki, ale stanowią także wstęp do każdego działu. Jak zapowiada sama autorka, inspirującą, darmową playlistę można pobrać na Spotify. Polecam więc lekturę wszystkim romantyczkom, wrażliwym duszom, tym, dla których muzyka równie ważne ma znaczenie, jak dla głównej bohaterki. Ja w dziesięciostopniowej skali daję jej mocne siedem z plusem.

https://ktoczytaksiazki-zyjepodwojnie.blogspot.com/2019/03/drive-kate-stewart-czy-mozna-kochac.html

Spokojnie, jeśli właśnie przestraszyliście się informacją o miłosnym trójkącie. Autorka zadbała o to, by uniknąć banału, a naznaczając każdego bohatera wyjątkową osobowością, zafundowała tym samym prawdziwą lawinę wrażeń. I morze dylematów. W końcu w książce nie ma tych złych, których tak łatwo dałoby się skreślić. Jest Reid, z którym wiąże ją przeszłość, ale który...