Drive

Emocjonalny rollercoaster. Tak mogę to nazwać. Pomysł, aby każdy rozdział opiewał w utwory - bomba! To bardzo pomogło mi wczuć się w sytuację i to co bohaterowie aktualnie odczuwali. Przeniosłam się w całości w ich świat, ich emocje, to co się rodziło i umierało. Każdy z głównych bohaterów wspaniale wykreowany, dało się namacalnie poczuć w jakiej sytuacji się znaleźli. Dzięki piosenkom dodatkowo mialam możliwość przenieść się na chwilę do własnej historii i wspomnień. Choć nie było zbyt wielu łez w trakcie czytania to emocje u mnie sięgały zenitu. Czułam jak wspinają się i kłuja mnie w kark malutkimi igiełkami. Łzy zostały zastąpione niemożliwymi do powstrzymania drgawkami serca i przyśpieszonym tętnem. Reid, wspaniały, cudowny Reid. Zakochałam się w obu, ale jemu oddałam serce. Moment gdy pojawiła się piosenka Drive zespołu The Cars - to była ta jedyna, niepowtarzalna chwila, gdy wybuchłam nieposkromionym płaczem, nie mogąc się opanować. Było to do cna magiczne. Z uwagi na to, że kocham ten utwór i jest jednym z moich ulubionych, a dodatkowo znam cały tekst, ten właśnie moment położył mnie na łopatki. Jestem masochistką i dodatkowo w trakcie czytania jeszcze puściłam tę piosenkę. Coś nie do opisania. Nie muszę już chyba dodawać, że polecam tę pozycję so przeczytania. Kolejna przepiękna, naszpikowana emocjami książka, ktora zajmie jedno z honorowych miejsc w mojej biblioteczce i duszy.

Emocjonalny rollercoaster. Tak mogę to nazwać. Pomysł, aby każdy rozdział opiewał w utwory - bomba! To bardzo pomogło mi wczuć się w sytuację i to co bohaterowie aktualnie odczuwali. Przeniosłam się w całości w ich świat, ich emocje, to co się rodziło i umierało. Każdy z głównych bohaterów wspaniale wykreowany, dało się namacalnie poczuć w jakiej sytuacji się znaleźli....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Drive" to romans, który funduje nam wiele emocji. Spotykamy się w niej z miłością, żalem i wątpliwościami. Bohaterowie są bardzo dobrze wykreowani, każdy ma indywidualne cechy i nikt nie jest idealny. Książkę szybko się czyta i jest bardzo wciągająca. Styl autorki bardzo mi się spodobał, słowa w powieści płynnie przepływały. W książce dużą rolę gra muzyka, która z główną bohaterką jest na co dzień, a jej życie to długa playlista.

Książka bardzo mi się spodobała. Romans wciągający i emocjonalny. Jeśli macie ochotę na romans w świecie muzyki i emocje to polecam zajrzeć do tej książki.

"Drive" to romans, który funduje nam wiele emocji. Spotykamy się w niej z miłością, żalem i wątpliwościami. Bohaterowie są bardzo dobrze wykreowani, każdy ma indywidualne cechy i nikt nie jest idealny. Książkę szybko się czyta i jest bardzo wciągająca. Styl autorki bardzo mi się spodobał, słowa w powieści płynnie przepływały. W książce dużą rolę gra muzyka, która z główną...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Niby fajna, a "męczyłam" ją prawie miesiąc.

Niby fajna, a "męczyłam" ją prawie miesiąc.

Pokaż mimo to

Nie porwała mnie ta historia, chociaż nie jest zła. Coś w sobie ma, ale dla mnie to trochę za mało. Pierwsze 200 stron ciągnęło się okrutnie, później jakoś się wciągnęłam. Styl autorki też nie bardzo do mnie trafił, miałam problemy z dialogami, często musiałam wracać i ponownie czytać dane fragmenty by się połapać.

Nie porwała mnie ta historia, chociaż nie jest zła. Coś w sobie ma, ale dla mnie to trochę za mało. Pierwsze 200 stron ciągnęło się okrutnie, później jakoś się wciągnęłam. Styl autorki też nie bardzo do mnie trafił, miałam problemy z dialogami, często musiałam wracać i ponownie czytać dane fragmenty by się połapać.

Pokaż mimo to

Książka napisana bardzo dobrym językiem, który od razu mi przypadł.

Bohaterów polubiłam, są dobrze wykreowani. Relacje między nimi moim zdaniem bardzo dobrze zostały przedstawione.

Fabuła ciekawa, chociaż momentami mi się ciągnęła. Czasem miałam problemy, żeby się połapać, szczególnie przy końcówce.

Zdecydowanie polecam przeczytać, bo książka jest dobra, chociaż nie wybitna, więc radzę się tak na nią nie nastawiać, bo można się wtedy rozczarować.

Książka napisana bardzo dobrym językiem, który od razu mi przypadł.

Bohaterów polubiłam, są dobrze wykreowani. Relacje między nimi moim zdaniem bardzo dobrze zostały przedstawione.

Fabuła ciekawa, chociaż momentami mi się ciągnęła. Czasem miałam problemy, żeby się połapać, szczególnie przy końcówce.

Zdecydowanie polecam przeczytać, bo książka jest dobra, chociaż nie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Oszalalam na punkcie tej książki. Początek byl dla mnie ciezki, jednak sie nie poddałam. Stella, mloda kobieta zakochana w muzyce. Reid facet dość trudny w mojej ocenie, jednak go polubiłam. Starał się jak tylko potrafił by miłość nigdy nie zgasła. Nate-nje dażyłam go sympatią jednak jego postawa bardzo ni się podobała. Czytajac chwilami płynęły mi lzy, jestem dumna ze Stelli że sie nie poddala i walczyla o swoje marzenia. Drive to książka od ktorej nie mozna sie oderwać. Polecam

Oszalalam na punkcie tej książki. Początek byl dla mnie ciezki, jednak sie nie poddałam. Stella, mloda kobieta zakochana w muzyce. Reid facet dość trudny w mojej ocenie, jednak go polubiłam. Starał się jak tylko potrafił by miłość nigdy nie zgasła. Nate-nje dażyłam go sympatią jednak jego postawa bardzo ni się podobała. Czytajac chwilami płynęły mi lzy, jestem dumna ze...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Oszalałam na punkcie tej książki tak bardzo, że po skończeniu od razu zaczęłam czytać od początku, a po ponownym skończeniu snułam się przez tydzień z podłym humorem... Uwielbiam Stellę, ale najbardziej Reida. Piosenka przewodnia do każdego rozdziału to wspaniały pomysł.

Oszalałam na punkcie tej książki tak bardzo, że po skończeniu od razu zaczęłam czytać od początku, a po ponownym skończeniu snułam się przez tydzień z podłym humorem... Uwielbiam Stellę, ale najbardziej Reida. Piosenka przewodnia do każdego rozdziału to wspaniały pomysł.

Pokaż mimo to

Stella ma wrócić do domu samolotem, w pierwszej klasie, jeden telefon sprawia, że decyduje się przymierzyć tę drogę samochodem, a przy okazji wraca do swojej przeszłości. W czasie jazdy towarzyszy jej muzyka, która od zawsze była ważną częścią jej życia. Do każdego dnia przypisuje inną piosenkę i to właśnie za ich pomocą opowiada swoją historię.
Muzyka jest nieodłączną częścią tej książki i naprawdę dobrze ją dopełnia. Stella to odważna kobieta, która nie boi się spełniać marzeń, zabiera czytelnika w podróż do swojej przeszłości, która jest pełna bólu, trudnych decyzji i miłości. Kochała dwóch mężczyzn, jeden z nich posługiwał się muzyką, drugi zaś słowami. Byli zupełnie różni, ale to nie przeszkadzało jej zakochać się w nich obu.
"Drive" to naprawdę niesamowita historia. O życiu, bólu i miłości, takiej, która gdyby mogła przenosiłaby góry.
Dawno nie czytałam książki, która wywołała we mnie tyle emocji co ta, prawdziwy rollercoaster! Jedyne co mogę napisać to, że polecam z całego serca. Mam wrażenie, że jej opis zupełnie nie oddaje tego jak dobra jest, a jest niesamowita

Stella ma wrócić do domu samolotem, w pierwszej klasie, jeden telefon sprawia, że decyduje się przymierzyć tę drogę samochodem, a przy okazji wraca do swojej przeszłości. W czasie jazdy towarzyszy jej muzyka, która od zawsze była ważną częścią jej życia. Do każdego dnia przypisuje inną piosenkę i to właśnie za ich pomocą opowiada swoją historię.
Muzyka jest nieodłączną...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka nie jest zła, ale mnie nie zachwyciła, niby czyta się dobrze, ale nie jest to historia, za którą się tęskni. Obawiam się też, że dosyć szybko o niej zapomnę. Jednak nie odradzam Wam jej. Wiem, że wielu osobom przypadła ona do gustu, zachwyciła je i wzruszyła.
https://korcimnieczytanie.blogspot.com/2020/07/od-obowiazku-przez-muzyke-do-mcdonalda.html

Książka nie jest zła, ale mnie nie zachwyciła, niby czyta się dobrze, ale nie jest to historia, za którą się tęskni. Obawiam się też, że dosyć szybko o niej zapomnę. Jednak nie odradzam Wam jej. Wiem, że wielu osobom przypadła ona do gustu, zachwyciła je i wzruszyła.
https://korcimnieczytanie.blogspot.com/2020/07/od-obowiazku-przez-muzyke-do-mcdonalda.html

Pokaż mimo to

Autorka czaruje słowem. Nie potrafiłam oderwać się od czytania, więc musiałam się zmuszać – bardzo tego nie lubię. Pokochałam historię Stelli. Śmiałam się i płakałam razem z nią. Rozumiałam jej wahania, wybory i emocje. A chyba najbardziej rozumiałam miłość do muzyki. Oznaczała ludzi, wydarzenia i chwile nazwami piosenek, czyli robiła dokładnie to samo, co robię ja. Muzyka jest nieodłącznym elementem mojego życia. Dlatego jestem pod ogromnym wrażeniem, że autorka poruszyła moje serce już przy pomocy samych piosenek.

Nie jestem zdecydowana (nie wiem, naprawdę nie wiem) w czyjej drużynie powinnam grać. Każda miłość jest inna. Każda wnosi do naszego życia coś innego. Miałam momenty, że chciałam się irytować i wkurzać, ale nie potrafiłam. Bohaterka z sercem na dłoni to coś bardzo rzadkiego w książkach. Stella nie próbowała się wybielać i udawać, że była lepsza niż faktycznie była, a miłość, jakiej doświadczyła, nie zawsze była słodka i lekka.

“Miłość jest prawdziwa wtedy, gdy zetrze się w walce z koszmarem życia, gdy kosztuje drogo, gdy trzeba o nią walczyć i coś poświęcić” – tak pisze moja ulubiona autorka, Małgorzata Gutowska-Adamczyk. I ja się z nią zgadzam. A historia Stelli to cała prawda o miłości. Miłości i poświęceniu. Czasami trzeba pozwolić złamać sobie serce, żeby znaleźć drogę do szczęścia.

Kocham wiele książek, ale naprawdę niewiele z nich zajmuje szczególne miejsce w moim sercu. “Drive” to jedna z tych, które jednocześnie łamią serce i sklejają je na nowo. Przypomniała mi długą playlistę z piosenkami, których unikam. “Długa droga w dół”, która przewija się w jednym z moich one-shotów, to zarazem cud i przekleństwo. Zawsze będzie nosiła konkretne imię, jak i cała masa innych piosenek. Kiedyś pisałam pamiętniki, potem zaczęłam tworzyć nieśmiertelne playlisty.

Tyle emocji. Wciąż nie ochłonęłam. Na pewno sięgnę po tę książkę jeszcze raz, żeby utrwalić wszystkie piękne fragmenty, które nie zawsze dałam radę przeczytać z powodu dużej ilości łez. A w tej historii najlepsze jest to, że nic tu nie jest oczywiste – dokładnie tak jak w prawdziwym życiu.

“Ile Cię trzeba dotknąć razy, żeby się człowiek poparzył?”

Autorka czaruje słowem. Nie potrafiłam oderwać się od czytania, więc musiałam się zmuszać – bardzo tego nie lubię. Pokochałam historię Stelli. Śmiałam się i płakałam razem z nią. Rozumiałam jej wahania, wybory i emocje. A chyba najbardziej rozumiałam miłość do muzyki. Oznaczała ludzi, wydarzenia i chwile nazwami piosenek, czyli robiła dokładnie to samo, co robię ja. Muzyka...

więcej

mniej

Pokaż mimo to