Siedzę w wygodnym fotelu.
Mam ochotę tak trwać i trwać.
Przez okno wpada wiosenne słońce.
Właśnie skończyłam lekturę książki Kariny Yan Glaser "Rodzina ze 141 ulicy".
Jestem wzruszona, jest mi ciepło, jest mi dobrze.

Wydawałoby się, że wielodzietna rodzina Vanderbeekerów jest całkiem zwyczajna.
Ale w połowie opowieści o nich zorientowałam się, że daleko im do zwyczajności.
Emanuje z nich nienachalna radość życia i ogromna życzliwość do ludzi.
Wszyscy ich znają, odwzajemniają serdeczność. Wszyscy ich lubią.
Wszyscy, oprócz Beidermana - właściciela kamienicy, w której mieszkają.

Beiderman tuż przed świętami Bożego Narodzenia poinformował ich,
że nie przedłuży im umowy wynajmu ich dwupoziomowego mieszkania.
Piątka dzieci Vanderbeekerów ma różne pomysły na to, jak przekonać Beidermana
do zmiany decyzji. Najlepiej, by Beiderman ich polubił, jak wszyscy wokół.
Swoje pomysły wcielają w życie.


Wydawałoby się, że akcja jest przewidywalna,
że problem zostanie rozwiązany w jedyny możliwy sposób.
Przecież to książka dla dzieci. Wszystko musi się udać.
Czy aby na pewno?

Kibicujemy rodzinie, przy okazji poznając ją bliżej.
Ale sprawy się komplikują.
Właściwie żaden z dziecięcych pomysłów nie wypalił...

Rodzina trzyma się razem.
Przygotowuje się do przeprowadzki
i jednocześnie do ostatnich świąt w tym domu.
Tu choinka, tam pudła.
Jak to wszystko się skończy?
Musicie sprawdzić sami ;-)
Bardzo zachęcam!
Atmosfera tej książki otula jak ciepły koc.


https://bajdocja.blogspot.com/2019/03/rodzina-ze-141-ulicy.html

Siedzę w wygodnym fotelu.
Mam ochotę tak trwać i trwać.
Przez okno wpada wiosenne słońce.
Właśnie skończyłam lekturę książki Kariny Yan Glaser "Rodzina ze 141 ulicy".
Jestem wzruszona, jest mi ciepło, jest mi dobrze.

Wydawałoby się, że wielodzietna rodzina Vanderbeekerów jest całkiem zwyczajna.
Ale w połowie opowieści o nich zorientowałam się, że daleko im do...