Elona Muska kojarzę tylko jako założyciela firmy Tesla, która produkuje samochody elektryczne. Niewiele więcej o nim wiem, dlatego z chęcią sięgnęłam po książkę Macieja Gablankowskiego „Elon Musk. Co naprawdę myśli”. Podeszłam do niej bez żadnych oczekiwań, domyślając się mgliście, że będzie dotyczyła filozofii życiowej i biznesowej jednego z najbardziej znanych, rozpoznawalnych i bogatych ludzi na świecie. No, może jednak oczekiwałam pewnej dawki motywacji do działania, niepoddawania się, osiągania celów. Ta książka jest jednak czymś zupełnie innym.
W pierwszym momencie pomysł wydania wypowiedzi Elona Muska, zaczerpniętych z ogólnie dostępnych źródeł w Internecie wydał mi się całkowicie niedorzeczny. Przecież to są słowa, które każdy może poznać oglądając kilka filmików i czytając bloga. Po przeczytaniu jednak doszłam do wniosku, że autor włożył jednak trochę wysiłku w przygotowanie publikacji, zapewne musiał poznać wiele materiałów, zanim wybrał te, które zamieścił w książce, uznając je za najciekawsze, najwięcej mówiące o swoim bohaterze. Dzięki temu powstała książka, z której dowiemy się o stosunku Elona Muska do podejmowanych przez siebie innowacyjnych wyzwań, elektrycznych autach, podróżach w kosmos, tworzeniu kolonii na odległych planetach, spodziewanych zagrożeniach, które mogłyby unicestwić życie na Ziemi.
Z wypowiedzi Elona Muska wyziera obraz człowieka pełnego marzeń, wielkich idei, bezkompromisowego, zdecydowanego osiągnąć sukces w każdej dziedzinie, której się tknie. Tak właśnie wygląda jego dotychczasowy życiorys – każdorazowe ryzyko podejmowane na krawędzi katastrofy ostatecznie przeradzało się w ogromny sukces. Jednocześnie zwróciłam uwagę na poczucie humoru tego człowieka, gdy w zabawny, autoironiczny sposób opowiadał o najważniejszych wydarzeniach w swoim biznesowym, zawodowym życiu, sukcesach i porażkach.
Trochę raziło mnie, że niektóre wypowiedzi Muska powtarzały się kilkakrotnie, czytałam parę razy te same słowa i zastanawiałam się, czy to przeoczenie autora, czy po prostu Musk powtarzał kilka razy to samo przy różnych okazjach. Jak by nie było, wydaje mi się, że w książce można było tego uniknąć.
Książka nie jest biografią. Niewiele dowiemy się o życiu Elona Muska, dzieciństwie, rodzinie, życiu prywatnym, jego upodobaniach, prywatnych sprawach. Jedyną informacją jest ta o kryzysie, jaki przeżył jako czternastolatek, gdy stracił wiarę w sens życia, aż wpadła mu w ręce książka „Autostopem przez Galaktykę”, która zainspirowała go i popchnęła w kierunku niezwykłych, niebanalnych marzeń. Osobiście wolałabym, żeby jakaś, chociaż krótka notka biograficzna znalazła się w publikacji, żeby wynieść z lektury trochę więcej wiedzy, niż tylko o poglądach Muska na podbój kosmosu, autonomiczne samochody. Z drugiej strony książka, zgodnie z tytułem, ma mówić o tym, co myśli Musk, więc treść jest tu zupełnie adekwatna.
Ogólnie więc mówiąc, mam dość mieszane uczucia co do tej pozycji. Czytałam z przyjemnością, bo dobrze jest poznać nietuzinkową, ambitną, przekonaną o nieograniczonych możliwościach osobę, która do tego ma sympatyczną osobowość. Z drugiej strony nie za bardzo wyczuwam cel, w jakim wydano ten zbiór wypowiedzi. Bo żeby poznać i zrozumieć tego człowieka to za mało, żeby przekonać czytelnika do jego wizji potrzeby kolonizacji kosmosu, sądzę, że też. Mi wystarczyło tylko po to, aby polubić Elona Muska jako człowieka, mimo że jego zainteresowania są tak zupełnie inne od moich oraz uwierzyć w jego futurystyczne wizje. Będę z wielką sympatią śledzić informacje o następnych projektach tego oryginalnego człowieka.

Elona Muska kojarzę tylko jako założyciela firmy Tesla, która produkuje samochody elektryczne. Niewiele więcej o nim wiem, dlatego z chęcią sięgnęłam po książkę Macieja Gablankowskiego „Elon Musk. Co naprawdę myśli”. Podeszłam do niej bez żadnych oczekiwań, domyślając się mgliście, że będzie dotyczyła filozofii życiowej i biznesowej jednego z najbardziej znanych,...