Booker Washington urodził się jako niewolnik na plantacji w Wirginii, w wieku 11 lat przeżył wyzwolenie i od tego momentu żył obsesją edukacji – własnej oraz całej ludności murzyńskiej. Życie jego to coś więcej niż „American dream”, bo on startował niżej niż inni a doszedł chyba dalej. Praca na plantacji, później w kopalniach, później edukacja w zamian za ciężką fizyczną pracę dla szkoły. Booker cały czas miał misję – poprawa bytu materialnego i duchowego swojej rasy – wdrażał ją jako nauczyciel, a póżniej założyciel szkoły i uniwersytetu w Tuskegee, w Alabamie. Dzisiaj o Bookerze Washingtonie słyszało większość Amerykanów, a wiele szkół jest nazwanych jego imieniem.

Jego autobiografia jest po prostu pasjonująca, nie tylko pierwsza część, opisująca lata w niewoli i w kopalniach. Część druga opisuje walkę Bookera o własną edukację, aż wreszcie mamy opis jego działalności na rzecz innych – założenie szkoły z prawdziwego zdarzenia, która przetrwała do dziś.

Najciekawsze z tego wszystkiego jest, że Booker ani trochę się nie skarży, mimo, że, na dzisiejsze standardy, mógłby się usprawiedliwić jako ofiara przemocy rasowej i klasowej, stanąć w kolejce po zasiłki i pisać treny, ewentualnie założyć jakąś lewacką bojówkę. Booker zakasał rękawy, wziął się do pracy nad sobą, potem nad innymi. Przy tym chętnie współpracował z białymi, nie tylko dla pozyskania darowizn, ale i dla zwykłej współpracy gospodarczej. Przy tym Washington nie miał również złudzeń co do swoich pobratymców, mamy tu wiele krytyki np. duchowieństwa murzyńskiego.

Cytat z autobiografii, pochodzi on z 1901 roku:
„ Odrzuciwszy wszelkie uprzedzenia rasowe i stronność, musimy uznać, że pomimo okrucieństwa i niesprawiedliwości systemu niewolnictwa, dziesięć milionów murzynów, wychowanych w szkole amerykańskiej niewoli, pozostaje w nierównie lepszych warunkach pod względem materialnym i religijnym, niż ich czarni bracia w jakiejkolwiek stronie świata”.

Niesamowita, budująca książka, nie tylko w odległym kontekście amerykańskim, ale i naszym, polskim. Na myśl mi przychodzi nasz Edmund Bojanowski, ale też siostra Małgorzata Chmielewska.

książkę można znaleźć tutaj:
https://pl.wikisource.org/wiki/Autobiografia_Murzyna/całość

Booker Washington urodził się jako niewolnik na plantacji w Wirginii, w wieku 11 lat przeżył wyzwolenie i od tego momentu żył obsesją edukacji – własnej oraz całej ludności murzyńskiej. Życie jego to coś więcej niż „American dream”, bo on startował niżej niż inni a doszedł chyba dalej. Praca na plantacji, później w kopalniach, później edukacja w zamian za ciężką fizyczną...