Po przeczytaniu "Toj Landu" myślałem, że zyskałem ulubionego polskiego pisarza SF/fantasy. I początek "Kronik" zaczął mnie utwierdzać w tym przekonaniu. Niestety im dalej w treść tym moja "miłość" do pisarstwa pana Roberta malała. Nie żeby była ta zła książka, bo nie jest. Czyta się ją łatwo, miło, szybko i przyjemnie - a takie dla mnie powinny być książki spod znaku SF. Jednak z każdą stroną coś mnie drażniło. Może nie jestem "ultraprawicowcem" czy "ultrakatolem", ale przemyślenia autora wypowiadane przez głównego bohatera na temat wiary, religii i kościoła strasznie mnie drażniły. W ostatniej części książki jest kilkustronicowy fragment, który nijak nie pasuje do całości a jest tylko po to żeby autor mógł oskarżyć kościół i kler o całe zło świata. Każdy ma poglądy jakie ma i nie czepiam się ich do momentu jak ktoś z przesadą afiszuje się z nimi. Druga kwestia to fabuła. Niektóre zagrywki były dość naciągane, wplecione mniej lub bardziej sprytnie w fabułę po to żeby ta fabuła miał później jakiś sens. No i Mundek Lis. Chociaż trudno mi to nazwać zarzutem. Akurat to, że ta postać mnie z każdą stroną coraz bardziej irytowała to w sumie dobrze. Pan Robert stworzył postać na prawdę z krwi i kości, która wkurza niemiłosiernie, ale sprawia, że nadaje książce więcej życia.
Ogólnie książka OK, nie żałuję przeznaczonego na nią czasu, jednak po rewelacyjnym dla mnie "Toj Landzie" trochę się zawiodłem.

PS ciekawe smaczki w postaci przewidzenia zamachu na elitę Rządu RP i próbie przejęcia władzy w Polsce przez Rosjan. Dobrze dla pana Roberta, że książka ukazała się na kilka lat przed tymi wydarzeniami

Po przeczytaniu "Toj Landu" myślałem, że zyskałem ulubionego polskiego pisarza SF/fantasy. I początek "Kronik" zaczął mnie utwierdzać w tym przekonaniu. Niestety im dalej w treść tym moja "miłość" do pisarstwa pana Roberta malała. Nie żeby była ta zła książka, bo nie jest. Czyta się ją łatwo, miło, szybko i przyjemnie - a takie dla mnie powinny być książki spod znaku SF....