He He, po polsku zabawna.

He He, po polsku zabawna.

Przeglądając ostatnio moją aplikację EmpikGo zorientowałam się, że na liście audiobooków figurują Kroniki jednorożca. Polowanie Roberta J. Szmidta. Czyli (już ostatnia) książka spod pióra autora, której nie miałam okazji jeszcze czytać. Dlatego postanowiłam nadrobić, to drobne niedopatrzenie i przy okazji dorzucić kolejną książkę do wyzwania #polskafantastykafajnajest.

Euro 2012 w Polsce i śmierć polskich polityków w wypadku.
"Co byś zrobił, gdybyś posiadał nadnaturalne moce? Gdybyś umiał czytać w myślach lub narzucać innym swoją wolę? Stałbyś się superbohaterem czy raczej złoczyńcą? A może wybrałbyś inną drogę? Na przykład udawał jasnowidza, oferując swoje usługi tym, którzy gotowi są dobrze zapłacić – policji, zdesperowanym rodzinom ofiar zbrodni, chciwym korporacjom albo bezwzględnym politykom.
Przyjmując ofertę służb specjalnych, telepata Edmund Lis nie ma pojęcia, że intratne, jak mu się zdawało, zlecenie otworzy drzwi do zupełnie innego świata, w którym o wiele potężniejsi od niego esperzy toczą wojnę o dominację nad ludzkością."

Intrygi i nadprzyrodzone moce.
W sumie mogłabym podsumować książkę jednym zdaniem. Fajne czytadełko/słuchadełko.

Słuchadełko z bardzo fajnym pomysłem, którego potencjał nie został w pełni wykorzystany. Gdyż fabuła, naszpikowana tajemnicami i intrygami, trochę topornie idzie do przodu w pierwszej połowie książki. Przez co, czasem ciężko się skupić i przypisać odpowiednie zdarzenie do miejsca i osoby. Ale jak akcja się już rozkręci, to eksponuje pełnię swoich barw i możliwości. ;)

Jeżeli chodzi o bohatera, telepatę Edmunda Lisa, to przyznaję, iż jest wykreowany interesująco, a każde jego posunięcie dobre/złe/egoistyczne wzbudza tonę emocji. Przy czym, niezależnie od tego, co robi ten krańcowy dupek (to chyba określenie najlepiej do niego pasuje ;)),to jednak chce się mu w pewien sposób kibicować. Nie wiem, czy jest to spowodowane wagą sprawy, jaką się zajmuje, czy po prostu jego osobistym urokiem.

Co jeszcze mogę zapisać mocno na plus dla tej powieści, to oczywiście ironiczny humor i nawiązania do popkultury. I niech to będzie dla Was zachętą, do sięgnięcia po Kroniki jednorożca. Polowanie Roberta J. Szmidta, które jak się rozkręciły, to okazały się być fajnym połączeniem fantastyki z kryminałem i political-fiction.

https://unserious.pl/2023/02/kroniki-jednorozca-polowanie-robert-j-szmidt/

Przeglądając ostatnio moją aplikację EmpikGo zorientowałam się, że na liście audiobooków figurują Kroniki jednorożca. Polowanie Roberta J. Szmidta. Czyli (już ostatnia) książka spod pióra autora, której nie miałam okazji jeszcze czytać. Dlatego postanowiłam nadrobić, to drobne niedopatrzenie i przy okazji dorzucić kolejną książkę do wyzwania...

Może to lekka herezja, ale czytając tę powieść co i rusz odnosiłem wrażenie, że Szmidt to taki trochę sprawniejszy Gienio Dębski. Trochę humoru, przygarść odniesień do popkultury, proste postaci i niezbyt skomplikowana fabuła, ale wszystko napisane z większą dbałością i wdziękiem niż dowolna produkcja Gienia.

Oczywiście nie ma co udawać, że to literatura wysokich lotów. Szwankuje konstrukcja fabuły (przez blisko połowę książki trudno mówić o jakiejś zborniejszej akcji),psychologia postaci jest dość płaska, a finał sugeruje, że historia będzie miała ciąg dalszy. Na co raczej nie ma już co liczyć. Nadal jednak - przy odpowiednim nastawieniu można całkiem dobrze bawić się podczas lektury.

Może to lekka herezja, ale czytając tę powieść co i rusz odnosiłem wrażenie, że Szmidt to taki trochę sprawniejszy Gienio Dębski. Trochę humoru, przygarść odniesień do popkultury, proste postaci i niezbyt skomplikowana fabuła, ale wszystko napisane z większą dbałością i wdziękiem niż dowolna produkcja Gienia.

Oczywiście nie ma co udawać, że to literatura wysokich lotów....

Lekka , miłą i przyjemna. Dla wszystkich fanów fantasy. Ludzie z nadprzyrodzonymi mocami, intrygi, mnóstwo akcji i humoru. Zawsze fajnie i miło czyta mi się historie, które umiejscowione są w Polsce. Szczególnie gdy bohaterowie (Polacy) walczą z innymi narodami i nie wiadomo kto zwycięży w wojnie, która jest inna niż wszystkie.

Lekka , miłą i przyjemna. Dla wszystkich fanów fantasy. Ludzie z nadprzyrodzonymi mocami, intrygi, mnóstwo akcji i humoru. Zawsze fajnie i miło czyta mi się historie, które umiejscowione są w Polsce. Szczególnie gdy bohaterowie (Polacy) walczą z innymi narodami i nie wiadomo kto zwycięży w wojnie, która jest inna niż wszystkie.

Jak lubię książki pana Szmidta, tak tym razem daję piątkę. Zmęczyło mnie nachalne wrzucanie "popkulturowych nawiązań" i łopatologiczne ich tłumaczenie (Fox Mulder, na miłość Boga...). A i historia nie poniosła jakoś na skrzydłach.

Jak lubię książki pana Szmidta, tak tym razem daję piątkę. Zmęczyło mnie nachalne wrzucanie "popkulturowych nawiązań" i łopatologiczne ich tłumaczenie (Fox Mulder, na miłość Boga...). A i historia nie poniosła jakoś na skrzydłach.

Specsłużby i ich ciche walki, zamachy polityczne, afery pedofilskie, ruscy agenci, policja, wojsko, a do tego jeszcze teorie spiskowe. Nie pamiętam, jak ta książka znalazła się u mnie na liście do czytania. Zapewne ktoś ją polecił jako wybitną autorstwa Pana Szmidta, wartą przeczytania albo dobrą polską fantastykę. Mnie się nie bardzo podobała. Wszyscy bohaterowie poza Młodym są jak jedna szara masa, która niczym się nie wyróżnia. Natomiast klasyczny, otyły nerd lubiący Matrixa i Gwiezdne Wojny zwrócił moją uwagę, bo to fizycznie i z charakteru wypisz, wymaluj koleś z pizzerii niedaleko mojego miejsca zamieszkania :) Redakcyjnie nie ma wielu błędów. Nie wiem do końca, jaki miałem problem z książką. Może chodzi o nudną fabułę i przewidywalność, bez komplikacji, jakby autor pisał wszystko na kolanie, spontanicznie, bez wielomiesięcznych przygotowań? Może wspomniani bohaterowie są nudni? Opisy i slow motion, gdy w końcu zaczęła się akcja mająca tempo ślimaka? Może wszechobecne wulgaryzmy i często sztuczne dialogi, zwłaszcza w scenie z młodym kierowcą i autostopem? I jeszcze ta reklama własnego miesięcznika. Tę dość krótką książkę czytałem prawie miesiąc, więc szło opornie. Nie interesowało mnie szczególnie, co będzie dalej i nie wciągnęła fabuła. Po kontynuację sam z siebie nie sięgnę, chyba że jako poproszony recenzent. Książka z uniwersum Metro również mi się nie podobała, ale niewykluczone, że jeszcze wezmę inną książkę autora.

Specsłużby i ich ciche walki, zamachy polityczne, afery pedofilskie, ruscy agenci, policja, wojsko, a do tego jeszcze teorie spiskowe. Nie pamiętam, jak ta książka znalazła się u mnie na liście do czytania. Zapewne ktoś ją polecił jako wybitną autorstwa Pana Szmidta, wartą przeczytania albo dobrą polską fantastykę. Mnie się nie bardzo podobała. Wszyscy bohaterowie poza...

Kiedy zasiadałem do książki i esperach i jasnowidzach byłem trochę sceptyczny. Nigdy wcześniej nic w takim klimacie nie czytałem i wątpiłem czy może mi się to spodobać.

Miło się zaskoczyła, bo książka na prawdę bardzo wciąga. Jak zawsze u Szmidta: ciekawa intryga, lekki, bardzo prawdziwy język i interesujący główny bohater. Taki któremu się kibicuję, wiedząc że zapewne wszystko mu się uda, gdyż jest kozakiem w swoim fachu. Opowieść oczywiście kończy się sukcesem a ja jako czytelnik mam z tego satysfakcję.

Jedyny minus dla mnie to otwarte zakończenie, jako wstęp do kolejnej części... która nadal nie powstała. Nie lubię czekać na dalsze losy bohatera nie mając na półce kontynuacji.

Nie zmienia to oczywiście mojej ostatecznej oceny, bo czytało się świetnie, bardzo miło spędziłem czas z Mundkiem i grubym Piotrkiem.

Kiedy zasiadałem do książki i esperach i jasnowidzach byłem trochę sceptyczny. Nigdy wcześniej nic w takim klimacie nie czytałem i wątpiłem czy może mi się to spodobać.

Miło się zaskoczyła, bo książka na prawdę bardzo wciąga. Jak zawsze u Szmidta: ciekawa intryga, lekki, bardzo prawdziwy język i interesujący główny bohater. Taki któremu się kibicuję, wiedząc że zapewne...

Taka sobie historyjka... Dużo uproszczeń, biegania na skróty, kreowania sytuacji pod z góry założoną tezę. Historia też niezbyt ciekawa, taka na poziomie prasy bulwarowej. No i takie to jakieś niepoukładane...
Autor w tytule ujął "Kroniki jednorożca". Mam nadzieję, że raczej więcej nie powstanie, a Pan Szmidt wróci do gatunku space opera, w którym jest wspaniały :)

Taka sobie historyjka... Dużo uproszczeń, biegania na skróty, kreowania sytuacji pod z góry założoną tezę. Historia też niezbyt ciekawa, taka na poziomie prasy bulwarowej. No i takie to jakieś niepoukładane...
Autor w tytule ujął "Kroniki jednorożca". Mam nadzieję, że raczej więcej nie powstanie, a Pan Szmidt wróci do gatunku space opera, w którym jest wspaniały :)

Czyta sie szybko i lekko.Dla krytyköw - to ma byc rozrywka i przygoda panowie.Röwniez zarzut za antyklerykalizm nie jest adekwatny - to wydanie to tylko drugi druk z 2007!! Wiec nie mozna doklejac latki aktualnej mody antykoscielnej (ta nota bene jest od rewolucji Lutra )- zresztä niestety to fakty o wspölpracy wielu ksiezy..ale takich TW byly tysiäce w kazdym srodowisku.

Do ksiäzki wracajäc - ma powaznä wade - kiedy bedzie drugi tom? Autor wprawdzie sugeruje po zakonczeniu,ze cos takiego nadejdzie..ale kiedy?

Osobiscie polecam i uwazam,ze Robert J Szmidt to 100% gwarancji dobrego czytania i nieprzespanej nocy

Czyta sie szybko i lekko.Dla krytyköw - to ma byc rozrywka i przygoda panowie.Röwniez zarzut za antyklerykalizm nie jest adekwatny - to wydanie to tylko drugi druk z 2007!! Wiec nie mozna doklejac latki aktualnej mody antykoscielnej (ta nota bene jest od rewolucji Lutra )- zresztä niestety to fakty o wspölpracy wielu ksiezy..ale takich TW byly tysiäce w kazdym...

No nie siadł mi setting, autor jak zawszę poniżej pewnego lvl nie schodzi, ale też powyżej tego poziomu wzbić się nie jest w stanie.

No nie siadł mi setting, autor jak zawszę poniżej pewnego lvl nie schodzi, ale też powyżej tego poziomu wzbić się nie jest w stanie.