Ewelina Matuszkiewicz urodziła się w Radomiu, ale w sercu jest kozieniczanką. Od lat zbiera historie rodzinne i zapisuje je dla swoich dzieci. Mieszka w Warszawie z rodziną, dzieląc czas między pracę zawodową, dom, ogród, czytanie i pisanie. Czyta nałogowo, szczególnie ceni twórczość Andrei Camilleriego, Alice Munroe i Sue Townsend [opis pochodzi z książki].

Wielu bohaterów i jeszcze więcej problemów. Nadchodzą Święta Bożego Narodzenia, a każdy z nich marzy o lepszym życiu, o spełnieniu marzeń i miłej atmosferze świąt. Jak odnaleźć na to czas w dobie zabiegania, zwłaszcza w ferworze przedświątecznych przygotowań? Czy bohaterom uda się odnaleźć równowagę w swoim życiu i w nadchodzącym roku podjąć słuszne decyzje? Może w czasie Świąt należy w końcu więcej uwagi poświęcić sobie?

Książkę czyta się przyjemnie, chociaż to całkowicie nie mój gust. Początkowo bardzo drażniła mnie mnogość bohaterów, każdy rozdział poświęcony był komuś innemu, przez co naprawdę zamiast przyjemności z czytania, czułam irytację. Dobrze, że autorka wpadła na pomysł rozrysowania drzewa genealogicznego na początku książki, ale nie każdego bohatera można tam znaleźć, co jeszcze bardziej wszystko mi utrudniało. Później mniej więcej zaczęłam kojarzyć imię bohatera z jego sytuacją, ale nie pomogło mi to cieszyć się lekturą. Od „świątecznych” książek oczekuję magii, bijącego ciepła, nadziei na lepsze jutro, a niestety ta książka okropnie mnie zdołowała. Czytam książki, aby uciec od problemów dnia codziennego (mimo że wiadomo, że prawdziwe życie nie jest łatwe), a od fikcji oczekuję tej iskry, przyjemności z czytania. Niestety problemy bohaterów zamiast nadziei dawały mi kopa, ale nie pozytywnego. Rozwód, długi, śmierć, zdrada, kłótnie, depresyjny nastrój… Nie, to nie dla mnie. Może i przebija z tej książki jakaś nadzieja, ale dla mnie to zdecydowanie za mało. Ja wiem, że właśnie tak wygląda życie i każdy będzie mógł utożsamić się z którymś z bohaterów i może przez to poczuje się lepiej, ale ja nie tego szukam w książce o magii świąt. Niestety, magii nie było.

Dziękuję Wydawnictwu Skarabeusz za egzemplarz.

Ewelina Matuszkiewicz urodziła się w Radomiu, ale w sercu jest kozieniczanką. Od lat zbiera historie rodzinne i zapisuje je dla swoich dzieci. Mieszka w Warszawie z rodziną, dzieląc czas między pracę zawodową, dom, ogród, czytanie i pisanie. Czyta nałogowo, szczególnie ceni twórczość Andrei Camilleriego, Alice Munroe i Sue Townsend [opis pochodzi z książki].

Wielu...