Noc komety

(Recenzja z dnia 23 lipca 2020)

#34 "Noc komety" Ewelina Matuszkiewicz

⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐/10

"Podobno niektórzy nie lubią poniedziałków. Podobno takich osób jest całkiem sporo. Że do roboty, że kierat, że w kółko to samo, że się nie chce. Paweł Oleś uwielbiał poniedziałki. Ileż fantastycznych rzeczy można dokonać już pierwszego dnia nowego tygodnia. Choćby dzisiaj."
W grudniowe popołudnie zdesperowana kobieta porzuca dotychczasowe życie, aby odnaleźć męża, który kilka lat wcześniej wyemigrował w poszukiwaniu lepszej pracy. Jej decyzja budzi wiele emocji wśród mieszkańców miasteczka, a skromny pawilon, w którym prowadziła drogerię, czeka na nowego najemcę. Wśród chętnych jest Ewa, która realizuje się zawodowo jako weterynarz oraz Agata, żona burmistrza Kozienic, która na co dzień zajmuje się domem, matką i schorowanym psem. Zbliża się pierwsza rocznica ślubu Mai i Krzysztofa, a do ich domu nieoczekiwanie przyjeżdża Ada, siostra cioteczna Mai. Tak jak kiedyś ona, chce zacząć w Kozienicach nowe życie.
Nadchodzą Święta Bożego Narodzenia, czas rodzinnych spotkań, pełen wzruszeń, rytuałów i oczekiwań. Czy Gwiazda Betlejemska przyniesie "pokój ludziom dobrej woli", jak chce tego kolęda?
Czy istnieje uniwersalna recepta na udany związek? Czy warto wszystko poświęcić dla rodziny? Czy realizację marzeń można odłożyć na później?
Na te oraz na inne pytania możemy sobie odpowiedzieć czytając tę bardzo uroczą powieść. Powieść, która porusza tematy codzienności. Spotykamy tutaj kilka rodzin, mieszkańców uroczych Kozienic, którzy próbują poradzić sobie z trudami życia codziennego.
Jest to druga książka autorki, jaką miałam okazję przeczytać i powiem szczerze, równie dobra. "Noc komety" to kontynuacja losów bohaterów, których poznaliśmy już w "Białym latawcu", jednak to, w jaki sposób jest prowadzona narracja, umożliwia czytanie obu powieści niezależnie od siebie.
Książka została napisana prostym, lekkim i przyjemnym językiem, można ją przeczytać w jeden wieczór. Bardzo magiczna jest w tej powieści atmosfera świąteczna, która naprawdę robi klimat. Akcja jest wielowątkowa, co sprawia, że przy lekturze nie można się nudzić. Rozdziały są tak skonstruowane, by mimo, iż mamy kilkoro różnych bohaterów, można było spokojnie się we wszystkim odnaleźć. Rozdziały są oznaczone datami, a ich tytuły bardzo zachęcają (np. "Echo słów, upartych słów", "Twoje imię zadźwięczało we mnie", Korowód moich marzeń wiruje, lśni") - są to fragmenty piosenek, co zostało już zastosowane w poprzedniej książce autorki.
W książce nie ma jakichś mocnych zwrotów akcji, zagadek kryminalnych, wielkich tajemnic, a jednak jest w niej coś tajemniczego, co wciąga. Sprawia, że książkę czyta się z wielką ciekawością, chęcią na dalsze losy głównych bohaterów. A jeśli mowa już o bohaterach - są bardzo barwni, a czytając tę pozycję czułam, jakbym z ukrycia przyglądała się ich losom. Niesamowite doświadczenie.
Zakończenie poszczególnych historii autorka pozostawiła otwarte, dlatego czekam na kolejną część, ponieważ każda z tych historii bardzo mnie zainteresowała. Polecam każdemu - ponieważ każdemu należy się chwila wytchnienia w tym pędzącym jak strzała życiu - chwila na dobrą, przyjemną i lekką lekturę jak książka Pani Eweliny Matuszkiewicz. Ja już z niecierpliwością czekam na trzecią część, czyli "Cudne manowce".

Dziękuję Wydawnictwu Skarabeusz za egzemplarz książki.


Bookwizja

(Recenzja z dnia 23 lipca 2020)

#34 "Noc komety" Ewelina Matuszkiewicz

⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐/10

"Podobno niektórzy nie lubią poniedziałków. Podobno takich osób jest całkiem sporo. Że do roboty, że kierat, że w kółko to samo, że się nie chce. Paweł Oleś uwielbiał poniedziałki. Ileż fantastycznych rzeczy można dokonać już pierwszego dnia nowego tygodnia. Choćby dzisiaj."
W...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Dobra, podobala mi sie bardziej niz cz1. Zastanawialam sie jak to sie stalo, ze Maja wyszla za Krzysztofa? To chyba nie bylo wyjasnone ani w cz1 ani w cz2?
Mila, przyjemna lektura, napisana prostym, przystepnym jezykiem.

Dobra, podobala mi sie bardziej niz cz1. Zastanawialam sie jak to sie stalo, ze Maja wyszla za Krzysztofa? To chyba nie bylo wyjasnone ani w cz1 ani w cz2?
Mila, przyjemna lektura, napisana prostym, przystepnym jezykiem.

Pokaż mimo to

Pewnego grudniowego popołudnia Marzena uciekając przed długami, których nie jest w stanie spłacić wyrusza na poszukiwanie męża, który jakiś czas temu wyjechał do Norwegii.
Zostawia swoją drogerię, która niedługo potem jest gotowa do wynajęcia przez nowego najemcę.
Lokalem jest zainteresowana Ewa, młoda Pani weterynarz oraz Agata - żona burmistrza. Każda z nich ma swoje zobowiązania i marzenia. Czy do którejś z nich uśmiechnięta się los?
Do Kozienic w poszukiwaniu szczęścia przyjeżdża Ada. Zatrzymuje się u swojej siostry ciotecznej Maki. Chce wreszcie stanąć na własnych nogach i stać się odpowiedzialna. Czy Maja, która sama ma kłopoty jej w tym pomoże?
Noc komety to obyczajówka z świętami Bożego Narodzenia w tle. Bardzo dużo bohaterów z na pozór własnymi historiami, które w miarę czytania zgrabnie się ze sobą łączą. Niestety dla mnie tych historii było troszkę za dużo i momentami się gubiłam.
Moimi ulubionymi bohaterami byli Ewa i Adam, i żałuję, że ich wątek nie był bardziej rozbudowany.

Zakończenia poszczególnych historii autorka pozostawiła otwarte, pewnie będziemy mogli do nich wrócić w kolejnej książce, którą będę chciała przeczytać. Ale najpierw muszę nadrobić poprzednia cześć czyli Biały Latawiec 😊

Książka w sam raz na grudniowe wieczory 😊

Pewnego grudniowego popołudnia Marzena uciekając przed długami, których nie jest w stanie spłacić wyrusza na poszukiwanie męża, który jakiś czas temu wyjechał do Norwegii.
Zostawia swoją drogerię, która niedługo potem jest gotowa do wynajęcia przez nowego najemcę.
Lokalem jest zainteresowana Ewa, młoda Pani weterynarz oraz Agata - żona burmistrza. Każda z nich ma swoje...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nie czytałam wcześniejszego tomu, ale nie przeszkadzało mi to w lekturze "Nocy komety". Zachęcona jej fabułą sięgnę po inne powieści tej Autorki.
Z przyjemnością przeniosłam się w czasie. Świąteczna atmosfera, mimo problemów bohaterów, udzieliła się i mnie.
Przy tej lekturze nie sposób się nudzić. Akcja jest wielowątkowa, ale nie rozproszona czy niespójna. Bohaterowie wyraziści. Mamy kobietę, która wybiera się w daleką podróz, by odnaleźć męża, mamy matkę, która doświadcza syndromu opuszczonego gniazda, poczucia osamotnienia i niedoceniania wśród bliskich osób. Mamy młode małżeństwo przeżywające kryzys i odwiedzającą ich kuzynkę. Wszyscy maja swoje marzenia, pragnienia. Które z nich spełnią się w ten magiczny czas?

Nie czytałam wcześniejszego tomu, ale nie przeszkadzało mi to w lekturze "Nocy komety". Zachęcona jej fabułą sięgnę po inne powieści tej Autorki.
Z przyjemnością przeniosłam się w czasie. Świąteczna atmosfera, mimo problemów bohaterów, udzieliła się i mnie.
Przy tej lekturze nie sposób się nudzić. Akcja jest wielowątkowa, ale nie rozproszona czy niespójna. Bohaterowie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

„Może by się już przygotować do świąt? (…) Podniosła się od stolu. Pójdzie na górę i przygotuje pokoje dla dzieci. Odkurzy, wywietrzy, pościeli. Jeszcze chwila i święta! Najpiękniejszy czas w roku!”

„Noc komety” to już druga książka autorstwa Eweliny Matuszkiewicz, którą miałam okazję przeczytać. Kolejny raz akcja powieści kręci się w niewielkiej miejscowości Kozienice, w której mieszkańcy powoli przygotowują się do nadchodzących Świąt Bożego Narodzenia. I znowu, autorka nie skupia się na pojedynczych bohaterach, tylko na większym gronie postaci. Każdy z nich ma swoje marzenia, problemy, wątpliwości, musi podjąć ważne decyzje, jednak dzięki tej wielowątkowości fabuła wydaje się znacznie ciekawsza, i co najważniejsze – wcale nie musimy się martwić o to, że cokolwiek może nas przytłoczyć, czy nie odnajdziemy się w tej historii. Pani Matuszkiewicz pisze prosto, jednak w tej prostocie jest coś niezwykłego, bez problemu potrafi nas wciągnąć w tę historię, a my czujemy się, jakbyśmy wydarzenia obserwowali gdzieś z boku. Nie ma tutaj zaskakujących zwrotów, tajemnic, życiowych tragedii, akcja nie kręci się zbyt szybko, a jednak jest w niej coś tak urzekającego, że mamy ochotę na więcej. Zdecydowani podobała mi się bardziej niż „Biały latawiec”, a w przyszłości z pewnością sięgnę po kolejne książki autorki.

„Może by się już przygotować do świąt? (…) Podniosła się od stolu. Pójdzie na górę i przygotuje pokoje dla dzieci. Odkurzy, wywietrzy, pościeli. Jeszcze chwila i święta! Najpiękniejszy czas w roku!”

„Noc komety” to już druga książka autorstwa Eweliny Matuszkiewicz, którą miałam okazję przeczytać. Kolejny raz akcja powieści kręci się w niewielkiej miejscowości Kozienice, w...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ostatnio wzięłam się za kolejną książkę świąteczną, mianowicie "Noc komety" Eweliny Matuszkiewicz. Jest to bardzo ciepła opowieść. Podobno wcześniejsze losy bohaterów możemy poznać w poprzedniej książce autorki. Jednak nie czuć tego czytając tą powieść. Fabuła jest tutaj wielowątkowa. Poznajemy postacie zamieszkujące w Kozienicach i borykających się ze swoimi problemami. Każdy dzień grudnia w książce to nowy rozdział,który dzieli się na mniejsze podrozdziały. Widzimy przygotowanie bohaterów do świąt w międzyczasie podejmujący ważne życiowe decyzje. Naprawdę ta książka m się podobała. Mimo że była taka naprawdę zwyczajna, jakbym podglądała sąsiadów przez okno. Ilość postaci w ogóle mnie nie przytłoczyła i od razu wpadłam w rytm książki. Niby nie ma w niej nic nadzwyczajnego a porywa. Zdecydowanie polecam ją na ten czas, bo poczuć można podczas jej czytania niepowtarzalny klimat.

Za egzemplarz książki dziękuję @wydawnictwoskarabeusz ❤️

Ostatnio wzięłam się za kolejną książkę świąteczną, mianowicie "Noc komety" Eweliny Matuszkiewicz. Jest to bardzo ciepła opowieść. Podobno wcześniejsze losy bohaterów możemy poznać w poprzedniej książce autorki. Jednak nie czuć tego czytając tą powieść. Fabuła jest tutaj wielowątkowa. Poznajemy postacie zamieszkujące w Kozienicach i borykających się ze swoimi problemami....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Co dziś czytacie?📖 Kolejna obyczajówka, tym razem ciut mniej tu klimatu świątecznego, ale jednak trochę się go zdarza. To książka przede wszystkim o ludziach i codzienności. Opowieść, która mogłaby się zdarzyć każdemu z nas, życiowa, prawdziwa, autentyczna.Tak jak i część pierwsza jest bardzo życiowa, a bohaterowie nie są pozbawieni swoich ułomności.
Ewelina Matuszkiewicz zastanawia się nad fundamentalnymi pytaniami, które powinien zadać sobie każdy z nas, a może już to zrobiliśmy? Czy istnieje uniwersalna Recepta na udany związek? Czy warto wszystko poświęcić dla rodziny? I czy realizację marzeń można odkładać na przyszłość?
Marzena porzuca swoje dotychczasowe życie, które właściwie nie jest idealne i postanawia odnaleźć męża, który wiele lat wcześniej wyemigrował w poszukiwaniu lepszej pracy.W miejscu gdzie wcześniej prowadziła drogerię wiele osób widzi swoją świetlaną przyszłość. Pytanie tylko co będą musieli poświęcić aby rozpocząć walkę o marzenia? Jak ważne w małżeństwie jest wsparcie i wspólne dążenie do celu? Na te i wiele innych pytań dostaniecie odpowiedź właśnie w tej krótkiej książce.📕

Co dziś czytacie?📖 Kolejna obyczajówka, tym razem ciut mniej tu klimatu świątecznego, ale jednak trochę się go zdarza. To książka przede wszystkim o ludziach i codzienności. Opowieść, która mogłaby się zdarzyć każdemu z nas, życiowa, prawdziwa, autentyczna.Tak jak i część pierwsza jest bardzo życiowa, a bohaterowie nie są pozbawieni swoich ułomności.
Ewelina Matuszkiewicz...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Moi drodzy przychodzę dziś do Was z książką, która jest drugim tomem o Kozienicach. Autorka tak jak w poprzedniej części, czyli „Białym latawcu”, opisuje życie jej mieszkańców. Niestety nie spotkamy w tej części Pani Wisławy, której postać najbardziej utkwiła mi w pamięci. Za to spotkamy takie osoby jak Małgorzata- popadająca w ogromne długi, Agata-pani burmistrzowa z ogromnym marzeniem, Ewę- weterynarz, wiecznie zapracowaną, jej męża Adama- pasjonata górskiego, któremu trafia się okazja zdobycia szczytu Kilimandżaro. Kolejnymi ciekawymi postaciami będą Maja i Krzysztof, którzy po roku małżeństwa dochodzą do wniosku, że nie są sobie pisani. Sprawę rozwodu przypieczętuje pewne odkrycie jakiego dokona Maja.
📚
📚
Książka opisuje wydarzenia, które mają miejsce podczas okresu Świąt Bożego Narodzenia. Autorka bardzo dobrze oddaje czas przygotowań do świąt, to zabieganie i stanie w kolejkach, ale nie tylko, bo i samą Wigilię. Bohaterowie staną w obliczu problemów i to bardzo realnych, takich z życia wziętych. Każde z nich będzie musiało podjąć decyzję „co zrobić dalej ze swoim życiem?”, ale przede wszystkim odpowiedzieć na pytanie „co dla każdego z nich jest najważniejsze w życiu?". Czy dom i rodzina, marzenie, praca? Książka daje do myślenia czytelnikowi i wprowadza w nastrój świąteczny. Ja już jestem ciekawa, jakie będą dalsze losy bohaterów. Polecam.

Moi drodzy przychodzę dziś do Was z książką, która jest drugim tomem o Kozienicach. Autorka tak jak w poprzedniej części, czyli „Białym latawcu”, opisuje życie jej mieszkańców. Niestety nie spotkamy w tej części Pani Wisławy, której postać najbardziej utkwiła mi w pamięci. Za to spotkamy takie osoby jak Małgorzata- popadająca w ogromne długi, Agata-pani burmistrzowa z...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Noc komety" to powieść obyczajowa na wyciszenie. Tak bym ją scharakteryzowała jednym zdaniem. Fobula jest wielowątkowa, opowiada o życiu kilku mieszkańców Kozienice, których losy w jakiś sposób są ze sobą powiązane. Akcja książki dzieje się w grudniu, każdy rozdział to jeden dzień kalendarzowy a w nim znajdziemy kilka krótkich podrozdziałów.
Poczułam się trochę tak jakbym przez chwilę mogła być niewidzialna i przyjrzeć się życiu innych ludzi, obserwować ich troski, marzenia, zmagania z codziennością.
To opowieść bez lukru, w żadnym momencie nie przekoloryzowana. Autorka pokazuje troski, radości w ich codziennych odcieniach. Takie swojskie klimaty.
Jeśli lubicie obyczajowki odpowiadające o sprawach zwykłych, o życiu poprostu to bardzo polecam.

"Noc komety" to powieść obyczajowa na wyciszenie. Tak bym ją scharakteryzowała jednym zdaniem. Fobula jest wielowątkowa, opowiada o życiu kilku mieszkańców Kozienice, których losy w jakiś sposób są ze sobą powiązane. Akcja książki dzieje się w grudniu, każdy rozdział to jeden dzień kalendarzowy a w nim znajdziemy kilka krótkich podrozdziałów.
Poczułam się trochę tak jakbym...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Noc komety" to kontynuacja losów bohaterów, których poznaliśmy już w "Białym latawcu", jednak to w jaki sposób jest prowadzona narracja umożliwia czytanie obu powieści niezależnie.

Ponownie zaglądamy do Kozienic, by przyjrzeć się życiu Mai i jej męża Krzysztofa, u których pomieszkuje Ada - siostra cioteczna Mai, która podobnie do niej chce rozpocząć w tym miasteczku nowe - lepsze życie. Okazuje się też, że świeżo upieczeni małżonkowie nie są tak szczęśliwi jak, teoretycznie, być powinni.
W tle co jakiś czas przemyka niczym cień Mario.

Poznajemy Ewę, młodą panią weterynarz, matkę bliźniąt, którą wspiera maż Adam, miłośnik zdobywania ośnieżonych szczytów. Kobieta bardzo dużo pracuje, ma plany rozbudowy swojej działalności i wytrwale dąży do ich realizacji.

Jest też Agata, żona burmistrza Kozienic, która choć dawno wypuściła dzieci z gniazda, nadal chyba sobie z tym nie poradziła i tkwi w rytmie życia jaki wiodła przez lata. Mąż jej nie rozumie, dzieci studiują, schorowana i zgorzkniała matka, stale coś komentuje, a jej ukochany pies powoli odchodzi.

Ich wszystkich łączy historia kobiety, która porzuciła prowadzony przez nią pawilon i pojechała szukać męża, który wyemigrował za granicę, zostawiając żonę z... długami.

Do tego wszystkiego akcja toczy się od początku do końca grudnia - najbardziej rodzinnego miesiąca w całym roku.

Mając jeszcze w pamięci dość lekki charakter pierwszej części zaparzyłam sobie herbatę i zatopiłam się w ten małomiasteczkowy klimat. Rozdziały w "Nocy komety" ponownie przypominają kartki z kalendarza, a tytuły podrozdziałów pochodzą z innych polskich piosenek.

Bohaterów jest dość dużo, jak w "Białym latawcu", niektórych już znamy, a innych autorka dopiero nam przedstawia. Pani Ewelina Matuszkiewicz ma dar do charakteryzowania postaci, w taki sposób, że nie ma możliwości pogubić się w ich gąszczu, ponadto na samym początku mamy coś w rodzaju drzewa genealogicznego, do którego zawsze można zajrzeć.
Najpierw poznajemy wycinki z życia, z dnia każdej z rodzin, a potem wszystko się w jakiś sposób ze sobą splata.
Kiedy pisałam o pierwszej części wspomniałam, że raczej nie zostawi nas ona z głową pełną przemyśleń, a jedynie umili wieczór - w przypadku drugiej części jest kompletnie inaczej.

Bohaterowie stają się bardzo prawdziwi, to nie tylko mogą być nasi sąsiedzi, których widzimy gdzieś tam zza firanki, to możemy być my. To świetny przykład na to jak pozornie idealne życie, może być więzieniem, w którym tracimy cel i się dusimy. Tak się przyzwyczailiśmy do swojej codzienności, że nie potrafimy jej zmienić, mimo że mamy ku temu możliwości.
Dlaczego bliscy ludzie stają się dla siebie ciężarem i podcinają sobie wzajemnie skrzydła?
Dlaczego nie potrafimy mówić otwarcie tego, co się nam nie podoba i zwlekamy z podjęciem decyzji, która wszystkim wyszłaby na dobre? Nie dzielimy się smutkiem, poczuciem straty czy tęsknotą, choćby za zwierzęciem...
Po co stale niektórzy z nas umartwiają się, niepotrzebnie, w wiecznym poświęceniu, skoro - raz - nikt tego od nich nie wymaga, dwa - nikomu to nie służy?
Po co zakładamy, że na wszystko, co możemy mieć, musimy w jakiś sposób zasłużyć?

Ile razy zdarzyło się nam tak się zafiksować na jakimś marzeniu, że stało się ono obsesją, a w gruncie rzeczy przestało ono już mieć dla nas jakiekolwiek znaczenie?

Pierwszy raz spotkam się z literaturą obyczajową, która nie sięga do jakichś odległych wydarzeń historycznych, nie bazuje na wielkich tragediach, a jedynie na prostym życiu. Potrafi wciągnąć w swój świat i przedstawić go w interesujący sposób. To była dobra książka! Czekam na "Cudne manowce"!

"Noc komety" to kontynuacja losów bohaterów, których poznaliśmy już w "Białym latawcu", jednak to w jaki sposób jest prowadzona narracja umożliwia czytanie obu powieści niezależnie.

Ponownie zaglądamy do Kozienic, by przyjrzeć się życiu Mai i jej męża Krzysztofa, u których pomieszkuje Ada - siostra cioteczna Mai, która podobnie do niej chce rozpocząć w tym miasteczku...

więcej

mniej

Pokaż mimo to