Komiks przedstawia jak kobiety dochodziły do tego, aby mogły być częścią społeczeństwa w 100%, aby mogły brać udział w wyborach, edukować się, pracować bez nakazów czy zakazów mężczyzn.

Przedwczesne śluby, brak głosu, niewolnictwo = życie kobiet.

Deklaracja praw człowieka i obywatela głosząca wolność, równość, braterstwo, ale nie dla kobiet, ponieważ one nie były częścią społeczeństwa...

Nawet filozofowie głosili przekonania wyssane z palca. Rousseau twierdził, że kobiety od najmłodszych lat powinno się przygotowywać do najważniejszej roli w ich życiu, czyli wspierania mężczyzn 🙃

W końcu jednak przyszedł czas na pierwsze ruchy kobiece, które powoli przynosiły zamierzone skutki. Sufrażystki zaczęły pokazywać, że potrafią więcej niż inni myślą. Wybijanie szyb, podpalanie skrzynek pocztowych i atakowanie miejsc rozrywki mężczyzn, to tylko początek. Kobiety miały już dość. Rozpoczęły rewolucję!

Pomimo, że kobiety wywalczyły dla dzisiejszego społeczeństwa prawa dla kobiet, to w wielu krajach nadal niewiele się zmieniło.
Tak samo w kwestiach orientacji seksualnej.
W ponad 70 krajach świata homoseksualizm nadal jest nielegalny, a w 7 państwach - karany śmiercią.

Komiks porusza nie tylko dyskryminacje kobiet, ale również osób czarnoskórych.

Niby świat zmierza ku dobremu, patrząc na to, co było kiedyś. Teraz nie boimy się być kobietami. Jednak ostatnie sytuacje w Polsce każdego niepokoją. Kobiety ponownie czują, jak ich prawa zostają zabierane, a o ich ciele decydują mężczyźni.
Dawne poglądy wciąż zatruwają nasze społeczeństwo, dlatego niestety cały czas musimy być gotowi, aby stawić czoło tym, którzy będą chcieli naznaczyć świat nietolerancją i agresją.

Pozwólmy każdemu być człowiekiem. Takim jakim tylko będzie chciał, bo ma do tego prawo!

Komiks przedstawia jak kobiety dochodziły do tego, aby mogły być częścią społeczeństwa w 100%, aby mogły brać udział w wyborach, edukować się, pracować bez nakazów czy zakazów mężczyzn.

Przedwczesne śluby, brak głosu, niewolnictwo = życie kobiet.

Deklaracja praw człowieka i obywatela głosząca wolność, równość, braterstwo, ale nie dla kobiet, ponieważ one nie były częścią...

"Celem feminizmu jest równość wszystkich ludzi, bez względu na płeć."

Książka przedstawiająca pionerki feminizmu, dzięki którym kobiety w wielu miejscach na świecie na dzień dzisiejszy mają dostęp do:

-edukacji
-praw wyborczych
-podejmowania decyzji i rozporządzania własnym mąjątkiem
-posiadania własnej ziemi
-prawo do rozwodu
-prawo do decydowania o własnym ciele.

To dzięki nim powstała antykoncepcja i nieco zmienił się pogląd na to jak ma wyglądać życie kobiety (a przynajmniej w niektórych krajach, bo wiadomo bliski wschód ma własne chore zasady).

Wszystko w formie przystępnego komiksu, który nawet młodych czytelników może zaznajomić. Oczywiście wolałabym więcej treści, mniej pomijania bohaterek a rozdział odnośnie LGBT wciśnięty na siłę jednak mi do tej książki w ogóle nie pasuje (nie mam jednak nic przeciwko LGBT).

Kobiety o których mowa w książce:

Elizabeth Casy Stanton
Lucretia Mott
Sojourner Truth
Olympe De Gouges
Mary Wollstonecraft
Millicent Fawcett
Emmeline Pankhurst
Clara Zetkin
Rosa Luxemburg
Margaret Sanger

Na koniec moja osobista rekomendacja: Niewidzialne Kobiety.

"Celem feminizmu jest równość wszystkich ludzi, bez względu na płeć."

Książka przedstawiająca pionerki feminizmu, dzięki którym kobiety w wielu miejscach na świecie na dzień dzisiejszy mają dostęp do:

-edukacji
-praw wyborczych
-podejmowania decyzji i rozporządzania własnym mąjątkiem
-posiadania własnej ziemi
-prawo do rozwodu
-prawo do decydowania o własnym ciele.

To...

Mam mieszane uczucia. Graficznie mnie to nie urzekło choć przyznaję że rysunki zapadają w pamięć. Jeśli chodzi o treść to informacji jest dużo ale bardzo pobieżnie. Niektóre bez ładu i składu. Mam wrażenie też dosyć jednostronnego ukazania tematu "pod tezę". Brakowało mi choćby znanych i ważnych kobiet które nie tyle hasłami na ustach co codziennym życiem i działaniem walczyły o prawa kobiet jak np Maria Skłodowska Curie i pewnie wiele innych godnych uwagi kobiet które tu pominięto
Ten komiks to jest ciekawy punkt wyjścia do zgłębiania wiedzy we własnym zakresie ale raczej tylko pokazujący obszary do zdobywania wiedzy niż tę wiedzę systematyzujący. Nie rozumiem też skupienia pod koniec na społeczności LGBT. Idąc tym tropem że ma być o wszystkich uciśnionych należało też tu wrzucić dyskryminacje rasowe, wyzysk dzieci, cierpienia zwierząt i wiele innych. I ok można by było to zrobić tylko wtedy do przemyślenia nad całością i kompozycją i na pewno nie na 120 stronach. A tak jest za dużo i przez to po łebkach
Może to wina formy jako takiej ale z drugiej strony można było wydać to np w trzech tomach i potraktować temat z należytą starannością na jaką tak ważna kwestia niewątpliwie zasługuje

Mam mieszane uczucia. Graficznie mnie to nie urzekło choć przyznaję że rysunki zapadają w pamięć. Jeśli chodzi o treść to informacji jest dużo ale bardzo pobieżnie. Niektóre bez ładu i składu. Mam wrażenie też dosyć jednostronnego ukazania tematu "pod tezę". Brakowało mi choćby znanych i ważnych kobiet które nie tyle hasłami na ustach co codziennym życiem i działaniem...

Sięgając po ten tytuł miałem wielkie oczekiwania, ale też spore obawy. Podzieliłem się nimi w prezentacji komiksu, który był adresowany głównie do młodzieży oraz starszych dzieci. Pomysł na formułę genialny. W formie skrótowej, miejscami wręcz humorystycznej, skandynawskie autorki - Marta Breen (scenariusz) i Jenny Jordhal (rysunek) - miały przedstawić poważne przemiany społeczne, które doprowadziły do znacznego umocnienia się kobiet w polityce, nauce oraz społeczeństwie. Temat szalenie ważny, o którym należy głośno mówić, przedstawiając młodemu pokoleniu, jak burzliwe były to dzieje. Co poszło zatem nie tak? Szczerze powiedziawszy, nawet nie wiem od czego zacząć, bo lista potknięć jest kolosalnie długa. Ujmując to najprościej jak się da, choć niestety trochę przy tym generalizując - ten komiks jest boleśnie jednostronny i ledwo liznął tematykę, do tego przedstawiając ją z masą dziur. Zanim jednak ktoś podniesie larum, niech przeczyta poniższy tekst na spokojnie, sprawdzi parę rzeczy w książkach historycznych, a potem chwilę się zastanowi.

Zacznijmy jednak od ważnego plusa, bowiem komiks nie jest totalnym barachłem, jak mogłoby się co poniektórym wydawać po mojej wypowiedzi we wstępie. Nie. "Walka kobiet" to tytuł nieziemsko wypatroszony z istotnych treści, przez co pokazuje niepełny, a co za tym idzie fałszywy, obraz całego problemu. Choć łatwo można było tego uniknąć. Wspomnianym plusem jest bowiem forma oraz rysunek. W tym drugim wypadku, młoda rysowniczka spisała się naprawdę dobrze. Nie mamy tutaj do czynienia z pracą przełomową, ale całość jest wykonana bardzo porządnie. Gdy trzeba dane cechy postaci są przerysowane, albo uwypuklone, ale w pozytywnym znaczeniu tego słowa. Postacie potrafią zapaść w pamięci czytelnika, zaś forma przedstawienia całego okresu w przysłowiowej "pigułce", też była dobrym pomysłem. Niestety tutaj zaczynają się bardzo kręte schody.

Wspomniana forma wypaliłaby, gdyby autorki trzymały się chronologii osi czasu w całym komiksie, lub w poszczególnych rozdziałach (okres poprzedzający rewolucję kobiet, walka o pracę i edukację, walka o prawo głosu w wyborach, walka o własne ciało). Niestety zamiast tego mamy totalną skakankę. Raz jest połowa XIX wieku, potem koniec, następnie okres przed Wielką Wojną, po czym po Wielkiej Wojnie i następnie wydarzenia z czasów jej wybuchu. Totalny misz-masz, w którym można się zgubić. Niby są podane daty, ale nie zawsze jest to pomocne. W tym momencie uwypukla się drugi, wręcz niewybaczalny błąd - olanie całej sytuacji przed XIX wiekiem.

W myśl tego czym komiks raczy nas na wstępie, do okresu powstania ruchów emancypantek, a potem sufrażystek, kobiety w Europie, na Bliskim Wschodzie i USA (resztę świata mamy bowiem gdzieś) nie miały prawa się uczyć, posiadać ziemi, pracować itp. Większej bzdury nie słyszałem od dekad, a taki obraz, w moich oczach, wręcz szkaluje kobiety, które od starożytności miały gigantyczny wpływ na medycynę, botanikę, czy filozofię. Doskonale widać to choćby po starożytnej Grecji, Imperium Rzymskim, czy później we Włoszech, Niemczech, albo Polsce. Wystarczy wspomnieć o włoskiej pielęgniarce z XI wieku, Trotuli di Rugierro, która prowadziła katedrę w Schola Medica Salernitana, gdzie uczyła szlachetnie urodzone kobiety medycyny. Innym przykładem jest Dorotea Bucca, która w XV wieku prowadziła na Uniwersytecie Bolońskim katedrę medycyny. Zgadzam się z tym, że dostęp do takich praktyk był przeznaczony dla osób zamożnych, ale to dotyczyło również mężczyzn, a sytuacja zaczęła powoli się zmieniać dopiero w XIX wieku wraz z masowym otwarciem szkół publicznych,

W ogóle komiks "Walka kobiet" całkowicie pomija jakiekolwiek kobiety ze świata nauki. Nie tylko z okresów wcześniejszych, ale także XIX i XX wieku. Za to podrzuca nam polityczne aktywistki i tutaj popełnia kolejny niewybaczalny grzech. Jeśli przeczytamy komiks, wyjdzie na to, że wszystkie przedstawione w nim kobiety były singielkami i samodzielnie, dzięki swej determinacji, "pokonały" mężczyzn i ich poglądy. Jest to ordynarne kłamstwo, bo choćby wymieniona w komiksie Millcent Fawcett miała męża, będącego członkiem izby gminnej, który był inwalidą (stracił wzrok). Mąż wspierał ją w jej działaniach, namawiał do występowania publicznego, czy zabrania głosu w gabinecie. Nie ukrywał też swej sympatii do ruchów sufrażystek.

Takich męskich postaci było dużo, zaś komiks nie mówi ani o jednej. To jest po prostu cios poniżej pasa, bowiem w tym zacietrzewieniu, pominął tak ważną parę, jak John Stuart Mill (twórca liberalizmu demokratycznego) i jego żonę Harriet Tylor Mill. Razem napisali i opublikowali niezwykle ważne dzieło "Poddaństwo kobiet", ostro krytykujące konserwatywne spojrzenie na rolę kobiet w społeczeństwie. W praktyce byli jednymi z głównych działaczy ruchu sufrażystek, a w komiksie ich po prostu nie ma. Tego typu kwiatków jest znacznie, znacznie więcej i osoba interesująca się tym tematem, może nie dotrwać do końca lektury.

Niemal na samym końcu wciśnięto też wątek o homoseksualistach, tyle że głównie skupiono się w nim na prawach gejów. Szczerze powiedziawszy, na cholerę to w komiksie poświęconym kobietom? Nie mam pojęcia. To też ważny temat, ale na zupełnie osobny komiks. Dodatkowo pominięto wiele kwestii związanych z mniejszościami etnicznymi, no chyba że jedyną mniejszością są czarnoskórzy w USA. Indianie Ameryki Północnej? Zapomnij. Ktoś taki "nie istnieje", a przecież po dziś dzień łamie się ich prawa, szczególnie indiańskich kobiet.

Mógłbym jeszcze długo wymieniać błędy i "niedomówienia" w tym komiksie, ale wtedy artykuł zamieniłby się w listę nie do przebicia. Szczerze powiedziawszy czuję gigantyczny zawód. Taki komiks jest szalenie potrzebny, ale powinien trzymać się faktów historycznych, a nie pisać wygodną dla niektórych grup ideologię. Zawszy byłem, jestem i będę za tolerancją oraz prawami kobiet do godnego zarobku, istnienia w świecie polityki, awansu na wyższe stanowiska, czy zabezpieczenia jej, gdy zajdzie w ciążę. Niemniej ten komiks to dla mnie merytoryczna chałtura, która jest ładnie narysowana i miała ciekawy pomysł. Niestety w obecnej postaci więcej szkodzi niż naprawdę uświadamia, jak ważny oraz bolesny jest to temat. Dlatego nie umiem tego tytułu polecić z czystym sumieniem nikomu. Może ktoś kiedyś podejdzie do niego na poważnie i stworzy porządny komiks edukacyjny, podzielony na kilka tomów i omawiający tą tematykę solidnie. Dzieło Norweżek, jest po prostu dziurawe niczym przerdzewiałe sito, tym samym dając do ręki broń ich, nieraz radykalnym, przeciwnikom.

Sięgając po ten tytuł miałem wielkie oczekiwania, ale też spore obawy. Podzieliłem się nimi w prezentacji komiksu, który był adresowany głównie do młodzieży oraz starszych dzieci. Pomysł na formułę genialny. W formie skrótowej, miejscami wręcz humorystycznej, skandynawskie autorki - Marta Breen (scenariusz) i Jenny Jordhal (rysunek) - miały przedstawić poważne przemiany...

Grafika prosta, statyczna, bez eksperymentów, w niewielkim stopniu zagrana kolorem. Nie razi, choć serca nie podbija, za to nadrabia treścią. Przy takiej objętości oczywiście nie da się wyczerpująco omówić wszystkich aspektów walki kobiet o prawo do samodecydowania. Jednak jako kompendium, z jednej strony, pomaga uporządkować wiedzę, a z drugiej zachęca do samodzielnego rozwijania wybranych wątków.
Doceniam takie systematyzujące opracowania.

Grafika prosta, statyczna, bez eksperymentów, w niewielkim stopniu zagrana kolorem. Nie razi, choć serca nie podbija, za to nadrabia treścią. Przy takiej objętości oczywiście nie da się wyczerpująco omówić wszystkich aspektów walki kobiet o prawo do samodecydowania. Jednak jako kompendium, z jednej strony, pomaga uporządkować wiedzę, a z drugiej zachęca do samodzielnego...

Całkiem fajny komiks. Zarzuciłbym zbytnie uproszczenia czy wręcz broszurowość, gdyby nie fakt, że zamierzeniem było dotarcie do nieco młodszego czytelnika. No może nie nazbyt młodego, bo kilka faktów pod koniec mogłoby podziałać na wyobraźnię niedojrzałego odbiorcy zbyt mocno, ale myślę że 13-latek ogarnie. Jasno, klarownie i w imię słusznych idei. Przybijam piąteczkę

Całkiem fajny komiks. Zarzuciłbym zbytnie uproszczenia czy wręcz broszurowość, gdyby nie fakt, że zamierzeniem było dotarcie do nieco młodszego czytelnika. No może nie nazbyt młodego, bo kilka faktów pod koniec mogłoby podziałać na wyobraźnię niedojrzałego odbiorcy zbyt mocno, ale myślę że 13-latek ogarnie. Jasno, klarownie i w imię słusznych idei. Przybijam piąteczkę

To świetna pozycja dla dzieci i dorosłych, którzy chcą poznać historię walki kobiet o własną wolność i podstawowe prawa. Poznamy tu wiele nazwisk i faktów, o których nie mówi się na co dzień (a powinno). Zilustrowane historie są krótkie i na pewno wiele osób może odczuwać niedosyt przy poznawaniu przytaczanych tematów, jednak uważam, że to jednocześnie świetna baza do tego by poszerzać horyzonty na własną rękę. Dla mnie była to świetna (lecz niejednokrotnie zasmucająca) przygoda i uważam, że tak przystępne i edukujące wydania poruszające istotne sprawy są po prostu potrzebne. Bo czy wiedzieliście, że w tak rozwiniętym kraju jak Szwajcaria kobiety otrzymały prawo wyborcze dopiero w….1971 roku? Dla chętnych rozwinięcia tematu – zapraszam do lektury 😊 10/10

To świetna pozycja dla dzieci i dorosłych, którzy chcą poznać historię walki kobiet o własną wolność i podstawowe prawa. Poznamy tu wiele nazwisk i faktów, o których nie mówi się na co dzień (a powinno). Zilustrowane historie są krótkie i na pewno wiele osób może odczuwać niedosyt przy poznawaniu przytaczanych tematów, jednak uważam, że to jednocześnie świetna baza do tego...

Do przeczytania w godzinkę, pobieżnie omawia wszystkie tematy, ale przedstawia dużo ważnych kobiet, z pewnością już we własnym zakresie zgłębię ten temat. Ilustracje i kolorystyka bardzo mi się podobają

Do przeczytania w godzinkę, pobieżnie omawia wszystkie tematy, ale przedstawia dużo ważnych kobiet, z pewnością już we własnym zakresie zgłębię ten temat. Ilustracje i kolorystyka bardzo mi się podobają

Fajna książka do poczytania z córką w wieku szkolnym.

Fajna książka do poczytania z córką w wieku szkolnym.

Ważny i bliski mi ostatnio temat przedstawiony w świetny sposób.

Ważny i bliski mi ostatnio temat przedstawiony w świetny sposób.