Jak zwykle Tillie dała nam kolejną, piękną , poruszającą serce historię. Los mam takie wrażenie nie przez przypadek w pewnym momencie naszego życia stawia nam kogoś na naszej drodze, kto odegra ważną rolę w naszym życiu i taką osobą była Bonnie, ta dziewczyna całą sobą kochała muzykę. Była ona fioletem i ulubioną nutą Cromwella, który był synestetą. On widział kolory, czuł smak i zapach tego co tworzył,on żył muzyką, ale pewnego dnia przestała go cieszyć gdy stracił ważną osobę w swoim życiu. To Bonny jednym zdaniem , które wypowiedział tchnęła w nim z powrotem miłość do tego co robił przed tragedią jaka go spotkała.Oj niesamowicie się wzruszałam i zazdrościłam jednocześnie to,jaką miłość mieli bliźnięta Easton i Bonnie.Oni nie umieli bez siebie żyć ,a gdy przyszło do tragedii Easton ,który cierpiał na chorobę afektywną dwubiegunową nie dał rady udawać,że cieszy go życie, odszedł ale nie wiedział,że tym sposobem uratował Bonny. Historia pokazuje nam jak kruche i krótkie jest życie, jak prawdziwa miłość może naprawić zdruzgotane serce i że warto o nią walczyć. "Nasze życzenie" czyli życzenie Bonny i Cromwella spełniło się z czego bardzo się cieszę bo serce by mi pękło gdyby tak się nie stało.

Jak zwykle Tillie dała nam kolejną, piękną , poruszającą serce historię. Los mam takie wrażenie nie przez przypadek w pewnym momencie naszego życia stawia nam kogoś na naszej drodze, kto odegra ważną rolę w naszym życiu i taką osobą była Bonnie, ta dziewczyna całą sobą kochała muzykę. Była ona fioletem i ulubioną nutą Cromwella, który był synestetą. On widział kolory, czuł...