W większości książek, których akcja rozgrywa się na dwóch płaszczyznach czasowych, wątek z przeszłości jest zazwyczaj ciekawszy od tego rozgrywającego się w teraźniejszości. Podobnie jest w tym przypadku. Bardzo zaciekawiła mnie historia pani Marianny i jej wojenne losy, a także to, jak wpłynęły na jej późniejsze życie. Polubiłam także Olgę, której starsza pani opowiada swoje dzieje.

Jeśli zaś chodzi o teraźniejszość, mam problem z bohaterami. Irytowała mnie bardzo postać Ady, nie do końca mogłam zrozumieć jej postępowanie i motywacje. Nie przekonało mnie także to, że aż trzej mężczyźni byli akurat w niej tak zakochani. Cały czas zadawałam sobie pytanie, co takiego w niej jest i dlaczego mężczyźni wokół niej dają się traktować przedmiotowo.

Początkowo chciałam dać książce 8/10, ale jedną gwiazdkę odejmuję za zakończenie, które mnie troszkę zszokowało, ale w tym negatywnym sensie i sprawiło, że całkowicie straciłam resztki sympatii do Ady. Wydaje mi się też, że autorka nie miała do końca pomysłu, jak to wszystko rozwiązać. Miało być wzruszająco i tragicznie, a zakończenie było, według mnie, mało prawdopodobne i naciągane.

Ogólnie jednak książka jest bardzo dobra, napisana pięknym stylem (momentami troszkę niedopracowanym), poruszająca ważne i smutne tematy. Na pewno spodoba się wielbicielkom polskiej prozy obyczajowej.

W większości książek, których akcja rozgrywa się na dwóch płaszczyznach czasowych, wątek z przeszłości jest zazwyczaj ciekawszy od tego rozgrywającego się w teraźniejszości. Podobnie jest w tym przypadku. Bardzo zaciekawiła mnie historia pani Marianny i jej wojenne losy, a także to, jak wpłynęły na jej późniejsze życie. Polubiłam także Olgę, której starsza pani opowiada...