Książka bardzo mi się podobała. Napisana została prostym językiem, który zrozumie każdy. Możemy bliżej przyjrzeć się pewnym zagadnieniom z dziedziny psychiatrii, funkcjonowania osób chorych czy metod leczenia. Dzięki tej pozycji być może ktoś, kto boi się przyznać do tego, że coś się dzieje w głowie czy ma taką osobę w swoim otoczeniu, spojrzy inaczej na siebie i drugiego człowieka. Uważam, że z tą pozycją powinien zapoznać się każdy, kto choć trochę chce poznać rzeczywistość osób, które cierpią psychicznie. Pan doktor mówi konkretnie i pomaga zrozumieć to, co już dawno powinno zostać powiedziane: choroby psychiczne czy zaburzenia nie są powodem do wstydu, a szukanie pomocy to nic złego i nie powinniśmy się tego bać. Ciekawe jest także spojrzenie na osoby starsze czy psychiatrię dziecięcą (tu na duży plus to, że autor powstrzymał się od zagłębiania w ten temat, gdyż jak sam powiedział to nie jego dziedzina). Podsumowując, lekka do czytania książka o ciężkich tematach. Polecam.

Książka bardzo mi się podobała. Napisana została prostym językiem, który zrozumie każdy. Możemy bliżej przyjrzeć się pewnym zagadnieniom z dziedziny psychiatrii, funkcjonowania osób chorych czy metod leczenia. Dzięki tej pozycji być może ktoś, kto boi się przyznać do tego, że coś się dzieje w głowie czy ma taką osobę w swoim otoczeniu, spojrzy inaczej na siebie i drugiego...

Bardzo miłe spotkanie 😁 wywiad z psychiatra, który omawia rzeczy takimi jakie są a nie jakie być powinny. Dla osób interesujących się psychiatrią mało nowych faktów, ale mimo wszystko warto sięgnąć po książkę. Napisana prostym językiem, bez żargonu naukowego, więc nie męczy, nie nudzi a wręcz wciąga na maxa 👍😁

Bardzo miłe spotkanie 😁 wywiad z psychiatra, który omawia rzeczy takimi jakie są a nie jakie być powinny. Dla osób interesujących się psychiatrią mało nowych faktów, ale mimo wszystko warto sięgnąć po książkę. Napisana prostym językiem, bez żargonu naukowego, więc nie męczy, nie nudzi a wręcz wciąga na maxa 👍😁

Naprawde goraco polecam. Ksiazka napisana w bardzo przystepny sposob w formie rozmowy - faktycznie mialam wrazenie ze jest to rozmowa przy herbatce:). Ciezkie tematy w bardzo dostepnej formie, w dodatku bez zbednego dramatyzmu. Tak bardziej "jak sie rzeczy maja" niz to co nam sie wydaje. Ksiazka odziera (choc to zbyt mocne slowo gdyz ton ksiazki i ton poruszonych tematow jest naprawde dobrze wywazony) - wiec moze nie odziera ale stara sie pokazac inny, bardziej prawdziwy, obraz psychiatrii w Polsce i osob dotknietych choroba. Iluzja znana nam z filmow jest tu zestawiona z faktami. Dobry odswiezac dla postrzegania tego tematu. Naprawde mozna wiele sie nauczyc z tej ksiazki.
Milo tematu, ktory jest bardzo zlozony ksiezke czyta sie bardzo, zaryzykuje stwierdzenie, przyjemnie. Polecam i dziekuje Autorom

Naprawde goraco polecam. Ksiazka napisana w bardzo przystepny sposob w formie rozmowy - faktycznie mialam wrazenie ze jest to rozmowa przy herbatce:). Ciezkie tematy w bardzo dostepnej formie, w dodatku bez zbednego dramatyzmu. Tak bardziej "jak sie rzeczy maja" niz to co nam sie wydaje. Ksiazka odziera (choc to zbyt mocne slowo gdyz ton ksiazki i ton poruszonych tematow...

Uważam, że bardzo dobra pozycja by zrozumieć choć w minimalnym stopniu różnego rodzaju zaburzenia i choroby psychiczne. Rozmowa z psychiatrą z wieloletnim doświadczeniem, dzięki której można się również dowiedzieć jak funkcjonowała psychiatria na przestrzeni wielu lat od czasów komunizmu po obecne. Polecam każdemu kto chciałby w jednej pozycji mieć taką "pigułkę" psychiatrii.

Uważam, że bardzo dobra pozycja by zrozumieć choć w minimalnym stopniu różnego rodzaju zaburzenia i choroby psychiczne. Rozmowa z psychiatrą z wieloletnim doświadczeniem, dzięki której można się również dowiedzieć jak funkcjonowała psychiatria na przestrzeni wielu lat od czasów komunizmu po obecne. Polecam każdemu kto chciałby w jednej pozycji mieć taką "pigułkę"...

Można przeczytać, ale nie trzeba. Osoby zainteresowane tematyką chorób psychicznych nie dowiedzą się niczego nowego. Czasami dziwiły mnie pytania zadawane przez autorkę.

Można przeczytać, ale nie trzeba. Osoby zainteresowane tematyką chorób psychicznych nie dowiedzą się niczego nowego. Czasami dziwiły mnie pytania zadawane przez autorkę.

Z książki dowiemy się tego wszystkiego co zawarte jest w opisie od autora. Pozycja ,którą można przeczytać. Jednak dla osób zainteresowanych psychologia,zdrowiem psychicznym nie będzie to nic nowego.

Z książki dowiemy się tego wszystkiego co zawarte jest w opisie od autora. Pozycja ,którą można przeczytać. Jednak dla osób zainteresowanych psychologia,zdrowiem psychicznym nie będzie to nic nowego.

Z rozmowy tej można się dowiedzieć naprawdę wiele. Polecam do przeczytaniu każdemu, nawet osobie nie zainteresowanej psychologią, ze względu na informacje przydatne każdego dnia, które można z niej wyciągnąć.

Z rozmowy tej można się dowiedzieć naprawdę wiele. Polecam do przeczytaniu każdemu, nawet osobie nie zainteresowanej psychologią, ze względu na informacje przydatne każdego dnia, które można z niej wyciągnąć.

Jak tu nie zwariować. Na herbatce u psychiatry, to mądra i inspirująca rozmowa rzeka Ireny A. Stanisławskiej z doktorem Edwardem Krzemińskim, psychiatrą z ponad pięćdziesięcioletnim stażem. W tej książce zostają poruszone bardzo ważne i aktualne tematy, jak depresja, o której dużo się słyszy. Wręcz jest to choroba XXI wieku. Choroba śmiertelna, która zbiera większe żniwo niż nie jeden nowotwór. Krzemiński mówi o schizofrenii, o uzależnieniach, czy o osobowości psychopatów. Ta pozycja zawiera większość zagadnień, o których chcielibyśmy zapytać psychiatrę.

Mimo, że tyle się słyszy o depresji aktorów, w mediach co rusz pojawiają się informacje o celebrytach i ich uzależnieniach, czy przeróżnych fobiach, załamaniach nerwowych. To zwykły Kowalski wstydzi się pójść do psychiatry "przecież on nie jest wariatem". A przy dzisiejszym tempie życia, szybkich spektakularnych karier, wycieńczającej pracy, czy zbyt wielkich oczekiwań w stosunku do samego siebie. Wiele ludzi zwyczajnie nie daje rady. Odpada w bezsensownym wyścigu szczurów. Z braku czasu dla siebie, bo muszę zarobić na nowe auto, na lepsze wakacje, większe mieszkanie zaniedbujemy samych siebie. Media społecznościowe promują styl nowobogackich biznesmenów - dżentelmenów i wysportowanych przepięknie zrobionych kobiet. Szczęśliwych mam, które bez problemu godzą karierę z rolą najlepszej matki na świecie. Wiele z tych osób jest pacjentami psychiatrów, bo zwyczajnie przerosły ich oczekiwania. Ponad jedna czwarta dorosłych Polaków cierpi na zaburzenia psychiczne.

Książka ta, poniekąd uświadamia nas o pozytywnych zmianach jakie zaszły w sposobie traktowania osób z problemami psychiatrycznymi, że jest ich coraz więcej i nie ma się czego wstydzić. Z drugiej strony Krzemiński ostrzega do czego doprowadzić może zaniedbanie naszego dobrego samopoczucia. Pozycja niezwykle ciekawa, w inteligentny i dosadny sposób przedstawia psychiczną sytuację Polaków. Polecam. http://ksiazkinaszapasja.blogspot.com/2019/02/jak-tu-nie-zwariowac-na-herbatce-u.html

Jak tu nie zwariować. Na herbatce u psychiatry, to mądra i inspirująca rozmowa rzeka Ireny A. Stanisławskiej z doktorem Edwardem Krzemińskim, psychiatrą z ponad pięćdziesięcioletnim stażem. W tej książce zostają poruszone bardzo ważne i aktualne tematy, jak depresja, o której dużo się słyszy. Wręcz jest to choroba XXI wieku. Choroba śmiertelna, która zbiera większe żniwo...

Książka zapowiadała się naprawdę super, ale czasami łapałam się za głowę widząc niektóre pytania zadawane przez autorkę. Dobrze, że chociaż odpowiedzi ją trochę ratują. Ale tylko trochę, czasami dało się wyczuć jakiś dziwnie oceniający ton.

Książka zapowiadała się naprawdę super, ale czasami łapałam się za głowę widząc niektóre pytania zadawane przez autorkę. Dobrze, że chociaż odpowiedzi ją trochę ratują. Ale tylko trochę, czasami dało się wyczuć jakiś dziwnie oceniający ton.

Wywiad rzeka ze starym psychiatrią, który rozwiewa liczne mity i uprzedzenia na temat tej gałęzi medycyny i chorych psychicznie. Mówi też ciekawie o chorobach psychicznych, zaburzeniach osobowości (zwłaszcza o psychopatach i osobowości neurotycznej) i pokrewnych sprawach. Czasami sądy Krzemińskiego są mocno kontrowersyjne, ale z pewnością jest to książka pobudzająca do myślenia.

Długa rozmowa ze starym psychiatrą, który znał jeszcze Cybulskiego i Kobielę, o tym, czym jest psychiatria, jak ewoluowało leczenie psychiatryczne w ciągu ostatnich dziesięcioleci, a przede wszystkim o wciąż pokutujących mitach na temat psychiatrii i chorych psychicznie. Mówi na przykład Krzemiński, że chorzy na schizofrenię to nie są żadni wariaci ani głupki, którzy muszą być izolowani. Pozostają osobami inteligentnymi i wykształconymi; odpowiednio prowadzeni i zażywając leki mogą normalnie funkcjonować w społeczeństwie. Zaś jeśli ktoś ma zaburzenia osobowości lub nerwicę, to nie grozi mu choroba psychiczna, to są dwa odrębne światy.

Bardzo ciekawie mówi Krzemiński o zaburzeniach osobowości, oto co ma do powiedzenia o psychopatach: „Psychopata będący w związku jest jak jemioła. Musi partnerkę „spreparować”. Musi skatować tak, by poczuła prawdziwy strach przed śmiercią. Ten strach jest tak mocno wdrukowany, że później już nie musi jej bić. Wystarczy, że tylko na nią spojrzy.” Mówi, że próba zmiany ich zachowania przez bliskich skazana jest na niepowodzenie, psychopaci mogą potakiwać, mogą coś obiecać, a potem i tak robią swoje. Dlatego „przebywanie z kimś o osobowości psychopatycznej jest bardzo trudne. Bywa, że trudniejsze niż z chorym psychicznie.”

Pięknie opisuje osobowość paranoiczną: „To jest: ciągła nieufność, dopatrywanie się drugiego dna, pamiętliwość. Nawet jeśli ktoś powiedział coś przed laty, co obiektywnie patrząc, było neutralne, taka osoba zapamiętała to jako poniżenie i na tej podstawie buduje cały system zemsty, walki. Ludzie o tej osobowości nie wybaczają wyrządzonej im krzywdy, która często była ich urojeniem, ponieważ żyją w świecie teorii spiskowych. Są nadmiernie wrażliwi na niepowodzenie, mają sztywne poczucie własnych praw i tendencję do nadmiernego przeceniania własnego znaczenia.” Jakbym czytał o niektórych politykach... Zresztą wydaje mi się, że osobowości paranoiczne są nadreprezentowane w polityce.

Wypowiada się Krzemiński jeszcze na bardzo wiele tematów, m.in. pedofilii czy wychowania dzieci. Sporo też jest też w książce sądów kontrowersyjnych, z którymi trudno się zgodzić, na przykład o ratowaniu wcześniaków, czy o opiece nad osobami starszymi. Za wadę książki uważam też to, że Krzemiński nie przytacza żadnych danych naukowych na poparcie swoich tez, są one raczej mądrościami wynikającymi z doświadczenia starego, mądrego lekarza, oczywiście wartymi wysłuchania, ale czy słusznymi...

W sumie największy wartość książki tkwi w odczarowaniu mitów na temat psychiatrii i chorych psychicznie wciąż pokutujących w naszym społeczeństwie.

Wywiad rzeka ze starym psychiatrią, który rozwiewa liczne mity i uprzedzenia na temat tej gałęzi medycyny i chorych psychicznie. Mówi też ciekawie o chorobach psychicznych, zaburzeniach osobowości (zwłaszcza o psychopatach i osobowości neurotycznej) i pokrewnych sprawach. Czasami sądy Krzemińskiego są mocno kontrowersyjne, ale z pewnością jest to książka pobudzająca do...