Nigdy nie byłam fanką książek z motywem LGBT. Czy to w sieci, czy w realu poznałam sporo osób, które pochłaniają takie książki z rumieńcem na twarzy, a nawet w domu mam takiego osobnika. Mnie taki motyw nigdy nie jarał, że się tak kolokwialnie wyrażę. Jednak w moje ręce wpadł Twój Simon i nareszcie miałam okazję przekonać się czy przypadnie mi do gustu, bo pozytywnych recenzji widziałam całe mnóstwo.
Niestety, to nie jest książka dla mnie, ale kilka pozytywów w niej znalazłam.

Siedemnastoletni Simon jest gejem. Jeszcze nikomu się do tego nie przyznał, ale swoje myśli i wątpliwości wymienia w mailach z chłopakiem o pseudonimie Blue. Blue chodzi do tej samej szkoły co Simon, ale w realu się nie znają i nie wiedzą z kim piszą. Ich maile stanowią co drugi rozdział książki i przeplatają się z codziennością Simona.

Początek jest dość toporny. Życie Simona w szkole średnio mnie zainteresowało. Brał udział w próbach do przedstawienia teatralnego i spotykał się z przyjaciółmi. To w sumie tyle. Typowe życie amerykańskiego licealisty i to jakieś takie nijakie. Jeśli zaś chodzi o maile, to początkowo były żenująco-nieporadne, a w prawie każdym pisali, że Simon jest słodki albo Blue jest słodki albo cudowny… ehh. Dopiero znacznie później, czyli jakoś za połową książki te ich wiadomości mnie zaciekawiły i zaczęłam wyczekiwać finału.

Ta książka szczególnie powinna przypaść do gustu młodzieży. Tolerancja to coś o czym należy rozmawiać, a w tej historii jest bardzo ładnie pokazane, że będąc gejem, hetero czy czarnym można być normalnym, dobrym człowiekiem z wieloma przyjaciółmi. Problem akceptacji osób homo w Stanach jest chyba nieco mniej skomplikowany niż w Polsce, ciekawe jak by ta książka wyglądała, gdyby miejscem akcji była Polska.

Simona nawet polubiłam, miał ciekawe przemyślenia na temat życia, czasami dziwne i zabawne, a czasami bardzo mądre. W ogóle wszyscy szkolni przyjaciele Simon, łącznie z samym Simonem cechowali się pewną nieporadnością emocjonalną. Obrażali się na siebie, pili pierwszy alkohol, godzili się i tak dalej, a przy ty wydali mi się bardzo prawdziwi. Typowi nastolatkowie.
Cała książka jest dość krótka, te 300 stron pochłonęłam w jeden wieczór i nawet jeśli nie do końca spodobała mi się tematyka, to czytało się ją bardzo przyjemnie i szybko. Mogę ją polecić wszystkim fanom książek z motywem LGBT oraz czytelnikom w wieku młodzieżowym.

Nigdy nie byłam fanką książek z motywem LGBT. Czy to w sieci, czy w realu poznałam sporo osób, które pochłaniają takie książki z rumieńcem na twarzy, a nawet w domu mam takiego osobnika. Mnie taki motyw nigdy nie jarał, że się tak kolokwialnie wyrażę. Jednak w moje ręce wpadł Twój Simon i nareszcie miałam okazję przekonać się czy przypadnie mi do gustu, bo pozytywnych...