Jesteśmy społecznością, która kocha książki

[Re-read] „Slash” czyli drugi tom trylogii „Fanfik” od Natalii Osińskiej. Tym razem fabuła skupia się na Leonie: jego związku z Tośkiem, relacją z rodziną, ale przede wszystkim konflikcie wewnętrznym - co mu wypada, a co nie, jako osobie queerowej. Slash czyli rodzaj fanfiction z relacją osób o tej samej płci jako główny wątek. Czy w takim razie tytuł pasuje do treści? No, nie powiedziałbym, dlatego jeśli ktoś chce przeczytać tę książkę, mając nadzieje na dobry romans, to najprościej w świecie się zawiedzie. Taki wątek może i jest, ale głównie to pokazuje jak dwóch chłopców się kłóci i całuje. Wglądu w ich myśli i emocje - niewiele. Historia skupia się głównie na Leonie i, mówiąc wprost, jego zinternalizowanej homofobii (bo ciężko to inaczej nazwać). Mam wrażenie, że jak na tak skomplikowany temat, autorka poświęciła mu niewystarczająco dużo czasu i przemyśleń. Dodatkowo Tosiek nadal jest irytującą postacią: dziecinny, nieodpowiedzialny, z gorąca głowa. Człowiek momentami się zastanawia, czy Leon nie wmawia sobie, że Tosiek ma jakiekolwiek zalety. A w szczególności, że nadal towarzyszy mu podejście „wszystko co babskie to be”. W recenzji pierwszej części pisałem, że kobiece postacie, wydają się jedynie imionami na papierze, w tej części nie jest dużo lepiej. Dostaliśmy odrobinę siostry Leona (gdzie jej jedyną cechą jest nieporadność),mały redemption arc cioci Idalii (który wydaje się strasznie pośpieszony) oraz character development Emilii (trochę jakby Natalia Osińska sobie uświadomiła mizoginiczne podejście do kobiecych postaci i chciała udowodnić, że potrafi napisać feministkę). Mimo wszystko daję tej książce sześć gwiazdek, czyli „nie jest źle, ale mogło być lepiej”. Książkę czyta się szybko i momentami potrafi rozbawić, a nawet wzruszyć. A na pewno daję trochę do myślenia.