Yara Philips to dziewczyna o wyjątkowej urodzie i o bardzo specyficznym podejściu do życia. Dzięki aparycji spotyka się z wieloma facetami (a każdy z nich jest artystą), a ze względu na styl bycia - nie przywiązuje się do żadnego z nich. Do czasu aż spotyka kolejnego przystojniaka - Davida Liseya - który przy drugim spotkaniu oznajmia Yarze, że będzie jego żoną. Od podobnej deklaracji rozpoczyna się ich związek pełen wzlotów i upadków.

Nie bez powodu podkreślam tę całą urodę zewnętrzną, ponieważ to właśnie na opisach ciała głównych bohaterów zbudowana została Bogini niewiary (swoją drogą tytuł całkowicie nie pasuje mi do całości utwory). Jest to największa bolączka całej powieści, ponieważ autorka zapomniała o charakterach dla Davida i Yary, przez co pozostają dla czytelnika jedynie posągami, a nie ludźmi. I to posągami, które robią z igły widły, denerwują się na sobie i - co najgorsze w przypadku romansu - nie czują do siebie żadnej chemii. Przyznam szczerze, dawno już nie odczułam aż tak dotkliwej obojętności do postaci.

Zaczęłam od przedstawienia postaci, ponieważ Bogini niewiary zbytnio nie ma fabuły. To znaczy coś tam się dzieje, ale nigdy nie wychodzi poza ramy związku Yary i Davida i nie jest to w żaden sposób ciekawy czy oryginalne. Para się do siebie zbliża, jest razem, rozstaje, później znowu są razem. Kłócą się, kochają, rozstają. Tak to wygląda. Wszystko fajnie, typowy romans, ale - powtórzę się - nie ma między nimi chemii. No mnie to osobiście nudzi, ale jeżeli ktoś lubi powieści o burzliwych związkach nijakiej pary to śmiało.

Jak wygląda kwestia językowa? Powiedziałabym całkiem-całkiem. Niby Terryn Fischer nie pisze jakoś szczególnie górnolotnie, ale z drugiej strony w tę historię wchodzi się od razu. Opowieść została przedstawiona z perspektywy głównych bohaterów (całość podzielona została na trzy części), a słownictwo zostało dopasowane do rówieśników (chociaż nie uważam, że moi rówieśnicy są tak samo wulgarni jak Yara). To niewątpliwy plus, że Bogini niewiary czyta się bez problemów.

Strasznie narzekam, ja wiem, ale naprawdę zawiodłam się na tej książce. Blurb czy same napisy na okładce (Ateiście, którzy modlą się i klęczą) brzmiały tak ciekawie i tak obiecująco... a tu nic z tego nie wyszło. Im dłużej czytałam, tym bardziej irytowały mnie postacie i tym bardziej zachodziłam w głowę: Marto, czemu to sobie robisz? Z mojej strony - zmarnowany czas i nic więcej. Ale nie zdziwię się, jeżeli tylko ja tak będę uważała.

https://wymarzona-ksiazka.blogspot.com/2018/06/bogini-niewiary-terryn-fischer.html

Yara Philips to dziewczyna o wyjątkowej urodzie i o bardzo specyficznym podejściu do życia. Dzięki aparycji spotyka się z wieloma facetami (a każdy z nich jest artystą), a ze względu na styl bycia - nie przywiązuje się do żadnego z nich. Do czasu aż spotyka kolejnego przystojniaka - Davida Liseya - który przy drugim spotkaniu oznajmia Yarze, że będzie jego żoną. Od podobnej...