Książka ta kusiła mnie z regału już od dawien dawna, ale ostatecznie sięgnęłam po nią dopiero na fali zainteresowania XVIII wiekiem. Po przeczytaniu nie żałuję i gorąco cenię autora. Książka jest bardzo przystępna dla osoby "z ulicy", której libertynizm kojarzy się tylko z Sade'em, filmem "Rozpustnik" i Casanovą. Bogactwo szczegółów i różnorodność źródeł (genialne fragmenty osiemnastowiecznych sprawozdań policyjnych!) pozwala nie tylko zyskać pogląd na tamtą pełną sprzeczności epokę, ale chociaż trochę ją zrozumieć. Autor omawia biografie Retifa, Crebillona i Sade'a, a także ich dzieła - często niedostępne po polsku, oszczędzając tym samym czytelnikowi konieczności przegrzebywania się samemu przez ich treść - dzięki opisom Łojka można zdecydować, po co sięgniemy, a co jest ponad nasze nerwy. Do tego czyta się wyśmienicie. Jestem spragniona podobnie pomyślanych i napisanych książek o innych epokach literackich.

Książka ta kusiła mnie z regału już od dawien dawna, ale ostatecznie sięgnęłam po nią dopiero na fali zainteresowania XVIII wiekiem. Po przeczytaniu nie żałuję i gorąco cenię autora. Książka jest bardzo przystępna dla osoby "z ulicy", której libertynizm kojarzy się tylko z Sade'em, filmem "Rozpustnik" i Casanovą. Bogactwo szczegółów i różnorodność źródeł (genialne fragmenty...