Rodzinny patchwork, wbrew tytułowi, z wartością.

Trójka dzieci z pierwszego małżeństwa: Merit, główna bohaterka, kolekcjonerka porzuconych trofeów, które kupuje za każdym razem, gdy jej samej coś nie wyjdzie; Honor, jej siostra bliźniaczka, "pół-nekrofilka", umawiająca z chłopcami, czekającymi na śmierć w szpitalnych oddziałach; oraz Utah, najstarszy z gromadki, perfekcjonista i samozwańczy edukator sąsiedztwa.
A także ojciec, zażarty ateista i wróg numer jeden miejscowego proboszcza, z nową, przewrażliwioną żoną i ich czteroletnim, kochającym wieloryby synkiem Mobym. Co ciekawe nowa żona, Victoria, to była pielęgniarka byłej żony, również Victorii, której co prawda udało się pokonać raka mózgu, ale przy okazji nabawić fobii społecznej, przez co od dwóch lat nie wyściubia nosa z domowej piwnicy.
Do kompletu dochodzi artystycznie utalentowany chłopak Honor, który myląc siostry na ulicy, całuje nie tę, którą powinien, oraz brat nowej Viktorii (wujek rodzeństwa?), chodzący w kilcie i spisujący wszystkie "zaliczone" dziewczyny w małym, wysłużonym notatniku, obejmującym obecnie 331 pozycji.
A...! Warto nadmienić, że cała ferajna mieszka w starym, przebudowanym kościele z dwuipółmetrową figurą Jezusa Chrystusa w salonie, którą przebiera stosownie do aktualnych wydarzeń lub świąt.

Przyznacie, że brzmi ciekawie. Z tak osobliwą kombinacją nie trudno wzbudzić zapał do dalszej lektury, a - uwierzcie mi - warto, ponieważ spomiędzy wersów tej, na pozór banalnej historii o kolejnym młodzieńczym zakochaniu, ku czytelnikowi płynie ważna lekcja życia.

Autorka porusza problem depresji wśród młodych ludzi. Oddając narrację siedemnastoletniej Merit, pokazuje otoczenie, rówieśników, rodzinę oraz własne odbicie widziane jej oczami. Przemyca opis pozornie niewzbudzającego podejrzeń samopoczucia: zniechęcenia, braku pomysłu na przyszłość, rozdrażnienia i łatwego wpadania w złość. Nakreśla jednak nie tylko objawy - które łatwo pomylić z nieodzownymi elementami dorastania - lecz również wagę, jaką dla chorego stanowi zrozumienie i wsparcie najbliższych.

Historia rodziny Vossów jest kolejnym przykładem ukazującym znacznie rozmowy - dzielenia się własnymi lękami, przepraszania za błędy i przebaczania win. Przemilczenie jednej, nawet najbardziej błahej kwestii, z czasem może obrosnąć w liczne niedomówienia i uprzedzenia, doprowadzając po latach do nieporozumień, których zażegnanie staje się już niemożliwe.

W tej przewrotnej opowiastce podniesiony zostaje również temat odbioru chorych na depresję przez społeczeństwo. Jak trafnie zauważono, nie powinniśmy podchodzić do nich z awersją. Osoby borykające się z problemami na tle psychicznym niczym nie różnią się od ludzi z nietolerancją laktozy, nadwrażliwością na promienie słoneczne czy wadą wzroku. Z niewielką pomocą każda z nich może swobodnie funkcjonować - dla jednych takim ratunkiem będą okulary, dla innych unikanie długiego przebywania na słońcu lub niejedzenie produktów, zawierających alergeny, a dla jeszcze innych regularne wizyty u terapeuty. Nikt nie wstydzi się chodzenia co miesiąc do dentysty, aby dopasować aparat ortodontyczny na swoich krzywych zębach, dlaczego więc patrzymy z ukosa na pacjentów poradni psychologicznych...? Może wynika to ze świeżości zjawiska, ale nie powinniśmy go wytykać i obejmować tabu. Co równie ważne, nie powinniśmy jedynie kazać leczyć się innym, a uczestniczyć w tym leczeniu wspólnie z nimi. Chwała Colleen Hoover za przypomnienie o tym.

"Without Merit" to warta zainteresowania powieść dla dorastających czytelników. Pełna humoru i niecodziennych przeżyć, o których skrycie marzą ich serca. Godna jednak pochlebstw nie tyle z uwagi na zmyślną fabułą, co wartościowy przekaz. Nieoczekiwaną naukę w nienarzucającej się formie, ale jakże dobitnie zapadającej w świadomość i zapisującej się w naszym światopoglądzie.

Rodzinny patchwork, wbrew tytułowi, z wartością.

Trójka dzieci z pierwszego małżeństwa: Merit, główna bohaterka, kolekcjonerka porzuconych trofeów, które kupuje za każdym razem, gdy jej samej coś nie wyjdzie; Honor, jej siostra bliźniaczka, "pół-nekrofilka", umawiająca z chłopcami, czekającymi na śmierć w szpitalnych oddziałach; oraz Utah, najstarszy z gromadki,...