Zdecydowałam się na tę książkę, bo jak to często bywa - skusił mnie jej opis. Nie czytałam jak dotąd takiej, w której bohaterka widziałaby słowa na ciałach ludzi dotyczące ich życia i to najbardziej mnie zainteresowało. To dla mnie coś nowego, dlatego byłam ciekawa jak zostanie to przedstawione i jak to będzie wyglądało.

Magdalena to młoda kobieta, ale wyróżnia ją to, że widzi na ciałach innych ludzi wypisane słowa. Czasami są to szczegóły dotyczące ich przeszłości, ważne dla nich imiona, daty, a także przyszłość. Kiedy spotyka Neila jest zaskoczona tym, że na jego policzku widnieje jej imię. Chłopak się w niej zakochuje, a Magdalena próbuje poradzić sobie ze śmiercią najlepszej przyjaciółki. Chciałaby coś dla niej zrobić, bo obwinia się o to, że nie zareagowała w porę, że nie wykorzystała swego daru do jej uratowania. W tym samym czasie ojciec Neila Richard wyjeżdża do Paryża żeby dowiedzieć się czegoś o swojej nieżyjącej matce, która była sławną pisarką i która zostawiła go zaraz po urodzeniu. Ich losy się splatają, ale czy wszystko potoczy się tak jakby chcieli?

Tak jak już wspomniałam, byłam bardzo ciekawa tego wątku o niespotykanych umiejętnościach Magdaleny. To naprawdę oryginalny pomysł, ale mam wrażenie, że autorka nie wykorzystała do końca potencjału, czegoś mi tutaj zabrakło. Liczyłam na to, że będzie o tym więcej, że coś mnie zaskoczy, a dla mnie było tego za mało i czuję pewien niedosyt. Fajny okazał się jeszcze wątek o poszukiwaniu prawdy o przeszłości pisarki, naprawdę mnie zainteresował i szkoda, że autorka bardziej nam wszystkiego nie wyjaśniła. Owszem, poznajemy razem z głównym bohaterem kilka odpowiedzi i było to intrygujące, ale chętnie przeczytałabym o tym więcej. Spodobało mi się za to pokazanie tego jak bardzo różne wydarzenia miały wpływ na losy bohaterów i to jak starali się coś zmienić. Wątek miłosny nie jest tutaj typowy, jest delikatny i subtelny. Są tutaj takie momenty, kiedy fabuła potrafi wciągnąć, ale są też takie, które mi się dłużyły. Jednak uważam, że pomysł autorka miała naprawdę ciekawy.

Jeśli chodzi o bohaterów i ich relacje to mam mieszane odczucia. Nie mogę powiedzieć, że ich polubiłam, ale nie mogę też powiedzieć, że nie polubiłam czy że mnie denerwowali. Byli mi raczej obojętni. Magdalena posiada nietypowy dar, który czasem może być przydatny, ale czasem pewnych rzeczy lepiej nie wiedzieć i młoda kobieta nie zawsze chce widzieć te wszystkie słówka czy zdania. Specjalnie nie nosi okularów, bo woli widzieć wszystko zamazane niż czytać słowa na ciałach ludzi. Bardzo przeżyła stratę przyjaciółki i czuje się winna temu, że mogła temu zapobiec, a tego nie zrobiła. Neil to młody chłopak, który wyjeżdża do Paryża ze swoim profesorem w ramach pewnego projektu dotyczącego historii starego kościoła. Jednak nie może przestać myśleć o Magdalenie i postanawia coś z tym zrobić. Jego relacje z ojcem nie są najlepsze, nie potrafi mu zaufać. Z kolei Richard stawia sobie za cel poznanie prawdy o swojej matce, słynnej pisarce. Chce udowodnić sam sobie, że te wszystkie biografie, które o niej opowiadają nie zawsze pokrywają się z prawdą. Tak naprawdę chce udowodnić sobie, że matka nie była kobietą bez uczuć, że pomimo tego, że go oddała to jednak żywiła wobec niego jakieś uczucia. Każdy z bohaterów jest inny, ale dla mnie byli za mało wyraziści. Nie byli nudni, ale za mało barwni. Jednak mimo tego ich losy były dla mnie ciekawe, chociaż tak już wspomniałam - czegoś zabrakło.

Styl autorki jest zrozumiały, ale nie jest jakoś bardzo lekki, jest barwny i plastyczny. Według mnie za dużo tutaj opisów i faktów dotyczących historii, kościoła i duchownych. Wiem, że to było potrzebne, ale czasami mnie te opisy nużyły. Na pewno znajdą się tacy czytelnicy, których może to zainteresować, ale mnie to jednak nie do końca przekonało. Jest tutaj kilka retrospekcji, które przedstawiają nam przeszłość Magdaleny i jej przyjaciółki oraz losy Richarda i jego matki i to uważam za plus, bo dzięki temu lepiej ich poznajemy. Mamy tutaj dwie narracje. W tej pierwszoosobowej narratorem jest Richard, który opowiada nam o swoich poszukiwaniach. Narracja trzecioosobowa opowiada o Neilu i Magdalenie, a każdy rozdział opowiada o innym bohaterze. Nie wiem dlaczego autorka zdecydowała się na dwie narracje. Na początku dziwnie mi się to czytało, ale później już się przyzwyczaiłam.

''Naznaczona'' to książka o przeznaczeniu, nadziei, cierpieniu, tajemnicy i o miłości. Fabuła jest oryginalna, ale mi czegoś tutaj zabrakło. Losy bohaterów są ciekawe i na pewno wciągną nie jednego czytelnika i mnie też intrygowały, ale przez te wszystkie opisy niektóre momenty gorzej mi się czytało. Nie będę ani polecać ani odradzać tej książki, bo uważam, że każdy ma inny gust czytelniczy i zawsze warto wyrabiać sobie własne zdanie. Książka dostarczyła mi rozrywki i naprawdę nie była zła, ale też nie była rewelacyjna. Spodziewałam się po prostu czegoś innego, trochę innej historii.

''Odkąd sięgała pamięcią, słowa zawsze tam były, mimo że kiedyś nie myślała o nich w kategorii słów. Na początku nie myślała o nich w ogóle, stanowiły po prostu rozwinięcie ludzkiej skóry, jak brwi, ospa wietrzna czy długie, brązowe znamię z tyłu kolana jej matki - jak powiedziała jej matka, było śladem pozostawionym wiele lat temu przez wróżki, które niekiedy przychodziły, kiedy dziecko spało.''

https://czytam-wszystko.blogspot.com

Zdecydowałam się na tę książkę, bo jak to często bywa - skusił mnie jej opis. Nie czytałam jak dotąd takiej, w której bohaterka widziałaby słowa na ciałach ludzi dotyczące ich życia i to najbardziej mnie zainteresowało. To dla mnie coś nowego, dlatego byłam ciekawa jak zostanie to przedstawione i jak to będzie wyglądało.

Magdalena to młoda kobieta, ale wyróżnia ją to, że...