Uwielbiam powieści toczące się w czasach około-wiktoriańskich, ich klimat, tło społeczno-historyczne, konwenanse, staroświeckie podejście bohaterów do życia. Ostatnio mam szczęście do doskonałych kryminałów, których akcja rozgrywa się właśnie na przełomie XIX i XX wieku. Dzisiaj pora na „Morderstwo w pociągu” Jessici Fellowes, gdzie akcja toczy się zaledwie 20 lat po śmierci królowej Wiktorii. Pani Fellowes, o czym warto wspomnieć, jest najbardziej znana z książek na podstawie których powstał popularny serial „Downton Abbey”. „Morderstwo w pociągu” to jej pierwszy kryminał, a po jego przeczytaniu wróżę autorce pełną sukcesów karierę w pisaniu tego typu powieści.

Przejdźmy zatem do fabuły książki.

Początek powieści to ostatnie chwile życia 55-letniej Florence Nightingale Shore – szanowanej pielęgniarki z wieloletnim doświadczeniem, która w czasie dopiero co ukończonej I wojny światowej z wielkim oddaniem pielęgnowała rannych i chorych żołnierzy. Była wykształconą kobietą z klasy średniej, poważnie podchodzącą do życia. 12 stycznia 1920 roku na dworcu Victoria w Londynie wsiadła ona do ostatniego wagonu pociągu jadącego do St. Leonards. Mieszkała tam jej dobra przyjaciółka Rosa, którą często odwiedzała pozostając u niej w gościnie przez tydzień lub dwa. Odprowadziła ją inna przyjaciółka – Mabel Rogers – starannie wybierając Florence miejsce w przedziale. Tuż przed odjazdem pociągu, do wagonu wsiadł młody mężczyzna, bez płaszcza i bagażu.

Kilka godzin później pasażerowie znajdują Florence poważnie ranną w głowę. Ślady wskazują iż została brutalnie napadnięta i otrzymała kilka ciosów w skroń bliżej nie zidentyfikowanym twardym przedmiotem. Kobieta wkrótce umiera nie odzyskawszy przytomności i rozpoczyna się śledztwo by znaleźć jej mordercę. Angażuje się w nie dwóch młodych i bardzo ambitnych funkcjonariuszy policji kolejowej: Guy Sullivan i Harry Conlon. Zwłaszcza ten pierwszy marzy o rozwiązaniu kryminalnej zagadki, co mogłoby mu przynieść awans i przeniesienie do Scotland Yardu.

Akcja książki do pewnego momentu toczy się dwutorowo. Jednocześnie bowiem obserwujemy losy 18-letniej Louise Cannon. Pochodząca z bardzo biednego domu, dramatycznie poszukuje pracy by wyrwać się z nędzy i uciec przed prześladującym ją stryjem, który w brutalny sposób chce ją wykorzystać w swoich nielegalnych interesach. Cudownym zrządzeniem losu, Louise znajduje pracę u arystokratycznej rodziny Mitfordów. Opiekuje się tam gromadką dzieci zżywając się przede wszystkim z najstarszą 16-letnią Nancy. Dziewczęta czytają w gazecie o morderstwie Florence Nightingale Shore i zaczynają snuć domysły na temat motywu zbrodni i osoby mordercy. Za namową bardzo spostrzegawczej i dociekliwej Nancy prowadzą swoje małe śledztwo, którego wyniki okażą się później niezwykle ważne.

Oba wątki – ten policyjno-kryminalny oraz dzieje Louisy bardzo szybko się przecinają. Książkę czyta się z wielką przyjemnością. Jest napisana pięknym stylem i z lekkością przenosi czytelników do epoki długich sukien, balów i karet zaprzężonych w konie. Zagadka kryminalna zaskakuje swoim rozwiązaniem. Jest więc cudowny klimat, napięcie, czające się w mroku niebezpieczeństwo, zaskoczenie, ale też wielka miłość ….

Bardzo polecam!

Uwielbiam powieści toczące się w czasach około-wiktoriańskich, ich klimat, tło społeczno-historyczne, konwenanse, staroświeckie podejście bohaterów do życia. Ostatnio mam szczęście do doskonałych kryminałów, których akcja rozgrywa się właśnie na przełomie XIX i XX wieku. Dzisiaj pora na „Morderstwo w pociągu” Jessici Fellowes, gdzie akcja toczy się zaledwie 20 lat po...