Gdy Mila budzi się w zaświatach, zwanych Tryjonem, oskarżona o zabicie męża i samobójstwo, za co może zostać skazana na wieczne potępienie, w pierwszej chwili nie rozumie, co się dzieje. Zaniki pamięci, których doświadczała przez całe życie, sprawiły, że nie pamięta ostatnich pięciu lat życia i nie jest w stanie bronić się przed oskarżeniami.
Czy w takim razie istnieje dla niej szansa na zbawienie?
„Tryjon” to ciekawa pozycja: trochę fantastyka, bo w końcu autorka przedstawia nam swoją wizję zaświatów, a trochę psychologiczna, bo mamy to do czynienia z poszukiwaniem własnej tożsamości i w pewnym sensie także z chorobą psychiczną. Podróż Mili po zaświatach przypomina tę z „Boskiej komedii”; podobnie jak Dante miał swojego przewodnika, tak i Mila ma pretora Zachary’ego, który początkowo chce jedynie załatwić sprawę swojej podopiecznej i najlepiej odstawić ją poza Samotnię, żeby i on mógł pobyć trochę w tej lepszej części zaświatów. No i jest to także trochę romans, który jednak nie dominuje nad resztą wątków – i dobrze. Całość czyta się sprawnie i szybko, a styl autorki jest miły dla oka. Narracja staje się momentami nieco gawędziarska, zwłaszcza gdy odbiegamy od głównego wątku, by wysłuchać opowieści spotykanych po drodze osób, mnie to jednak absolutnie nie przeszkadzało w lekturze. Może jedynie niekoniecznie polubiłam główną bohaterkę, która na początku była taką wrażliwą mimozą – no ale rozumiem, że był to wymóg fabuły. Generalnie bardzo mi się podobało i z pewnością sięgnę i po inne pozycje autorki.
A za możliwość przeczytania dziękuję portalowi https://czytampierwszy.pl/.

Gdy Mila budzi się w zaświatach, zwanych Tryjonem, oskarżona o zabicie męża i samobójstwo, za co może zostać skazana na wieczne potępienie, w pierwszej chwili nie rozumie, co się dzieje. Zaniki pamięci, których doświadczała przez całe życie, sprawiły, że nie pamięta ostatnich pięciu lat życia i nie jest w stanie bronić się przed oskarżeniami.
Czy w takim razie istnieje dla...