⭐ Jakie będzie Twoje następne wcielenie?

⭐ Milo jest niesamowicie starą duszą, ale tak na prawdę starą. Poznajemy go, gdy do Doskonałości brakuje mu dosłownie kilku żyć z łącznych dziesięciu tysięcy. Mimo to, charakter ma jak młody chłopak 😉

⭐ Nie potrafię powiedzieć, co najbardziej podobało mi się w tej historii. Dostałam na tacy wiele światów, wiele żyć i jeszcze więcej przepięknych historii, które powodują wzruszenie.

⭐ "Dziesięć tysięcy żyć" to przepiękna opowieść o duchowości, wierzeniach i sensie życia.

⭐ Autor wymyślił sobie światy w taki sposób, że nie da się ich czytać bez wypieków na twarzy.

⭐ Towarzyszymy głównemu bohaterowi w jego kolejnych życiach na przestrzeni wieków, nie tylko przeszłych, ale i przyszłych.

⭐ Uwielbiam tego typu powieści, po wielu książkach o elfach, królestwach i intrygach cudownie jest przeczytać coś tak odświeżającego. "Dziesięć tysięcy żyć" skłania do głębokich refleksji, do myśli o swoim życiu, o tym czy faktycznie jest się dobrym człowiekiem, co można zmienić lub dopracować w samym sobie.

⭐ To nie jest kolejna książka o radzeniu sobie w życiu - to książka o tym jak należy żyć i czego nie robić 😅 Brakuje tylko listy "to możesz, a tego nie" na samym końcu 😅

⭐ Wszystkim fanom rozwoju duchowego, wszystkim osobom, które poszukują swojej ścieżki, wszystkim, którzy jak ja kochają takie opowieści - z czystym sumieniem mogę polecić tę pozycję.

Moja ocena: ⭐⭐⭐⭐/5

⭐ Jakie będzie Twoje następne wcielenie?

⭐ Milo jest niesamowicie starą duszą, ale tak na prawdę starą. Poznajemy go, gdy do Doskonałości brakuje mu dosłownie kilku żyć z łącznych dziesięciu tysięcy. Mimo to, charakter ma jak młody chłopak 😉

⭐ Nie potrafię powiedzieć, co najbardziej podobało mi się w tej historii. Dostałam na tacy wiele światów, wiele żyć i jeszcze więcej...

Napisana dobrym językiem, czytało się jako tako przyjemnie, chociaż dość długo.

Bohaterów da się polubić, chociaż tak naprawdę mało co się o nich wie. Relacja między nimi bardzo dobra.

Zapowiadało się ciekawie, a było dość średnio. Książka nudnawa, jak dla mnie chaotyczna, dużo historii nie miało nic konkretnego na celu i miałam wrażenie, że jest bo sobie jest. Nic z tej książki za bardzo nie płynie, może ostatnie 150 str jest warte większej uwagi, bo coś za sobą niesie. Zakończenie mi się akurat podobało, więc tyle na plus.

Polecam przeczytać z nastawieniem, że opis książki nie do końca pokrywa się z tym co de facto jest w jej środku. Okładka piękna, ale sama treść już nie zbyt, chociaż zdecydowanie skłania do przemyśleć, co czyni ją wartą uwagi, zapewne dla wielu.

Napisana dobrym językiem, czytało się jako tako przyjemnie, chociaż dość długo.

Bohaterów da się polubić, chociaż tak naprawdę mało co się o nich wie. Relacja między nimi bardzo dobra.

Zapowiadało się ciekawie, a było dość średnio. Książka nudnawa, jak dla mnie chaotyczna, dużo historii nie miało nic konkretnego na celu i miałam wrażenie, że jest bo sobie jest. Nic z tej...

I znowu okładka mnie skusiła i później okazało się, że tylko okładka. Co mnie lekko rozczarowało. Po przeczytaniu opisu czułam, że może być ciężko ale zaryzykowałam, a nawet trzy razy bo tyle razy do niej wracałam aż w końcu poległam.

Nie chcę oceniać całości w krytycznej narracji, bo nie dokończyłam czytać, więc moja opinia może nie być obiektywna. Ale to co przeczytałam na początku, to jest chaos, zamieszanie i nie wiem co jeszcze.

Spojrzałam na opinie innych czytelników i trochę mi ulżyło, bo zobaczyłam, że wiele osób czuje to samo co ja. Ta książka opis może i ma tajemniczy, ciekawy, zapraszający do zagłębienie się w lekturę, ale sama już jej treść pozostawia wiele do życzenia.

Ta książka jest dziwna. Nie ma tam dla mnie żądnego punktu zaczepienia, żadnej rzeczywistej rzeczy do której mogłabym się odnieść aby jakoś to sobie wyobrazić. No nie da się. Bardzo mnie wymęczyła, może jeszcze kiedyś do niej wrócę.

I znowu okładka mnie skusiła i później okazało się, że tylko okładka. Co mnie lekko rozczarowało. Po przeczytaniu opisu czułam, że może być ciężko ale zaryzykowałam, a nawet trzy razy bo tyle razy do niej wracałam aż w końcu poległam.

Nie chcę oceniać całości w krytycznej narracji, bo nie dokończyłam czytać, więc moja opinia może nie być obiektywna. Ale to co przeczytałam...

Książkę czytałam dość długo, bo czasami nie miałam siły się do niej zabrać, ale gdy już to zrobiłam po jakimś czasie nie mogłam się oderwać. Jako osoba, która wierzy w reinkarnacje od razu się nią zai zainteresowałam.
Mimo tego, że czasami się nużyła, to jest ciekawa i lekko schizowa.

Książkę czytałam dość długo, bo czasami nie miałam siły się do niej zabrać, ale gdy już to zrobiłam po jakimś czasie nie mogłam się oderwać. Jako osoba, która wierzy w reinkarnacje od razu się nią zai zainteresowałam.
Mimo tego, że czasami się nużyła, to jest ciekawa i lekko schizowa.

No cóż, zobaczywszy TAKĄ okładkę nie mogłam przejść obojętnie. Temat książki jak najbardziej mnie urzekła więc wiedziałam, że muszę przeczytać tę książkę. Choć muszę przyznać, że z tą pozycją wiązałam ogromne nadzieję, to z jednej strony mnie trochę rozczarowała, a z drugiej zachwyciła. Rozczarowała lekkim chaosem, często było mi ciężko zrozumieć co autor chciał mi pokazać. A zachwyciła chyba samą ideą takich wyjątkowych Zaświatów, przypowieściami, które nam podsuwał autor. Mądrościami, nawet jeśli było to tylko jedno zdanie. Może nie do końca wszystko zrozumiałam, ale mimo wszystko uważam że ta książka jest piękna, lekko tylko przykryta powierzchowną fabuła rozrywkową. Bohater dąży do Doskonałości, uczy się na błędach, podążamy wraz z nim jego świeżką, mimowolnie rozmyślając nad swoim życiem i swoją Doskonałością, pragnąc jej równie mocno co on.

No cóż, zobaczywszy TAKĄ okładkę nie mogłam przejść obojętnie. Temat książki jak najbardziej mnie urzekła więc wiedziałam, że muszę przeczytać tę książkę. Choć muszę przyznać, że z tą pozycją wiązałam ogromne nadzieję, to z jednej strony mnie trochę rozczarowała, a z drugiej zachwyciła. Rozczarowała lekkim chaosem, często było mi ciężko zrozumieć co autor chciał mi pokazać....

Jeśli tą książkę pisało się tak ciężko jak czytało to szczerze zazdroszczę autorowi samozaparcia. Historia jest kompletnie zagmatwana, na siłę skomplikowana. Warte przeczytania jest jedynie ostatnie 100 stron, które niosą jakieś przesłanie, więc pierwsze 400 można sobie darować. Nie polecam

Jeśli tą książkę pisało się tak ciężko jak czytało to szczerze zazdroszczę autorowi samozaparcia. Historia jest kompletnie zagmatwana, na siłę skomplikowana. Warte przeczytania jest jedynie ostatnie 100 stron, które niosą jakieś przesłanie, więc pierwsze 400 można sobie darować. Nie polecam

Bardzo ciekawa książka. Porusza temat reinkarnacji. Główny bohater żył 10 000 razy w różnych czasach, w różnych miejscach i jako różne... organizmy od owada poprzez zwierzę, skończywszy na człowieku...a wszystko po to aby jego dusza osiągnęła DOSKONAŁOŚĆ...opowieść bardzo mnie wciągnęła. Wielkie pokłony dla autora za kreatywność i wyobraźnię. Czytałam do późnych godzin nocnych..występuje tu też wątek miłosny... ze śmiercią w roli głównej... klimatem trochę kojarzyło mi się to z filmem Joe Black... Książka porusza... skłania do głębszych refleksji na temat naszego życia... śmierci i tego co jest po drugiej stronie TYCH OSTATNICH DRZWI... przez ktore wszyscy kiedys przejdziemy. Gorąco polecam

Bardzo ciekawa książka. Porusza temat reinkarnacji. Główny bohater żył 10 000 razy w różnych czasach, w różnych miejscach i jako różne... organizmy od owada poprzez zwierzę, skończywszy na człowieku...a wszystko po to aby jego dusza osiągnęła DOSKONAŁOŚĆ...opowieść bardzo mnie wciągnęła. Wielkie pokłony dla autora za kreatywność i wyobraźnię. Czytałam do późnych godzin...

Całość: http://www.ksiazkowewyliczanki.pl/2019/01/filozoficzne-przemyslenia-w-dziesiec.html

Podchodziłam do tego tytułu dwa razy, po pierwszej nieudanej próbie dość długo leżał na półce. Druga próba pewnie też skończyłaby się fiaskiem, ale wiedziałam, że muszę ją przeczytać i napisać o swoich wrażeniach. Więc przeczytałam, choć momentami można powiedzieć że przemęczyłam go, żeby podsumować swoje odczucia.

Autor skupił się na ostatnich pięciu żywotach bohatera, o wcześniejszych wspominając bardzo wyrywkowo. Opowiada też o chwilach w Zaświatach, podczas których Milo odpoczywa między życiami i spotyka się z Suzie. Pierwszym, co zaczęło mi przeszkadzać podczas lektury, były przyszłe życia bohatera. Autor poszedł według mnie na łatwiznę, tworząc w tych momentach S/F. Trzy z pięciu żyć dzieją się w przyszłości, momentami bardzo odległej, zarówno w czasie jak i przestrzeni. Dwa pozostałe były na tyle krótkie i nieznaczne, że szybko mi umknęły. Łatwiej jest tworzyć przyszłość, niż odwzorowywać przeszłość, prawda?

Autor pomysł miał dobry, ale nie do końca udało mu się go przełożyć na wykonanie. Plusem jest to, że jak już wciągnie się w tę historię, to szybko się ją czyta, dzięki lekkiemu językowi. Jednak ilość minusów, które po drodze mi się pojawiały sprawiły, że żegnałam się z nią z radością.

Całość: http://www.ksiazkowewyliczanki.pl/2019/01/filozoficzne-przemyslenia-w-dziesiec.html

Podchodziłam do tego tytułu dwa razy, po pierwszej nieudanej próbie dość długo leżał na półce. Druga próba pewnie też skończyłaby się fiaskiem, ale wiedziałam, że muszę ją przeczytać i napisać o swoich wrażeniach. Więc przeczytałam, choć momentami można powiedzieć że przemęczyłam...

Przyjemnie się czyta. Trochę dziwna. Trochę schizofreniczna. Zmusza do myślenia więc warto.

Przyjemnie się czyta. Trochę dziwna. Trochę schizofreniczna. Zmusza do myślenia więc warto.

Z początku była nawet ok, potem stawała się coraz bardziej nudna.

Z początku była nawet ok, potem stawała się coraz bardziej nudna.