Jest to całkiem ciekawy zbiór głosów w dyskusji. Bez jednoznacznych odpowiedzi, bez osądzania.
Dialog prowadzony na wysokim poziomie argumentacji.
Jednak nie uważam, że jest to książka, która ma istnienie/nieistnienie udowodnić. Autor pokazuje tylko, że można dopuszczać Siłę Wyższą również na wysokim szczeblu naukowej polemiki.

Jest to całkiem ciekawy zbiór głosów w dyskusji. Bez jednoznacznych odpowiedzi, bez osądzania.
Dialog prowadzony na wysokim poziomie argumentacji.
Jednak nie uważam, że jest to książka, która ma istnienie/nieistnienie udowodnić. Autor pokazuje tylko, że można dopuszczać Siłę Wyższą również na wysokim szczeblu naukowej polemiki.

Świetna książka. Obrazująca na prostych przykładach błędy logiczne naukowych antagonistów teizmu.
Obrazująca możliwości podejścia do Boga w kontekście kosmologii, fizyki, bilogii. Poświęca dużo uwagi neodarwinizmowi.
Polemizuje ze stanowiskami Dawkinsa czy Hume'a.

Świetna książka. Obrazująca na prostych przykładach błędy logiczne naukowych antagonistów teizmu.
Obrazująca możliwości podejścia do Boga w kontekście kosmologii, fizyki, bilogii. Poświęca dużo uwagi neodarwinizmowi.
Polemizuje ze stanowiskami Dawkinsa czy Hume'a.

Chyba najlepsza z książek o tej tematyce jakie czytałem. Bardzo przystępny język. Część dotycząca biologii trochę trudna i wymagająca dużego skupienia. Świetnie pokazuje płytkość i nielogiczność argumentów zawodowych ateistów. Ale uwaga : Jeszcze nigdy chyba taka książka nikogo nie nawróciła. Jest bardzo pożyteczna także dla popularyzacji nauki.

Chyba najlepsza z książek o tej tematyce jakie czytałem. Bardzo przystępny język. Część dotycząca biologii trochę trudna i wymagająca dużego skupienia. Świetnie pokazuje płytkość i nielogiczność argumentów zawodowych ateistów. Ale uwaga : Jeszcze nigdy chyba taka książka nikogo nie nawróciła. Jest bardzo pożyteczna także dla popularyzacji nauki.

Merytorycznie książka bardzo dobra. Dobrze pokazuje, że opowieści Dawkinsa nie mają nic wspólnego z nauką (pisze to też jako osoba zajmująca się naukami ścisłymi). Minusem książki dla mnie jest jej forma jako polemika z ateistami głównie z Dawkinsem przez co była mało porywająca momentami. Niestety, to jest według mnie większy problem, że osoby zajmujące się naukami ścisłymi i chcący bronić wiary Chrześcijańskie często mają problem z przelaniem tego w sposób porywający na papier, a osoby jak Dawkins czy Harari potrafią pisać porywająca, za to ich opowieści mają mało wspólnego z prawdziwą wiedzą naukową.

Merytorycznie książka bardzo dobra. Dobrze pokazuje, że opowieści Dawkinsa nie mają nic wspólnego z nauką (pisze to też jako osoba zajmująca się naukami ścisłymi). Minusem książki dla mnie jest jej forma jako polemika z ateistami głównie z Dawkinsem przez co była mało porywająca momentami. Niestety, to jest według mnie większy problem, że osoby zajmujące się naukami...

Dla kogo jest pisana ta książka, można zobaczyć w opiniach: "miażdży ateistów", "ośmiesza ateistów", "rozkłada na łopatki". Niektórzy maniakalnie obskakują wszystkie proreligijne książki na lubimyczytac, wystawiając 10/10.

Książka, choć ma intrygujący opis, w rzeczywistości jest głównie polemiką z Dawkinsem, którego nazwisko pada w niej aż 216 razy, oraz losowymi "świadectwami" naukowców.

Pojawia się tu często powtarzany argument Lennoxa (i najbardziej dziecinny): nie można zadawać pytania "skąd wziął się Bóg", bo "sformułowanie wskazuje, że pytający ma na myśli jakiegoś stworzonego boga", a nie tego właściwego - bo Bóg przecież nie został stworzony; szach mat! czego nie rozumiesz?

Wspaniałe jest też multum przypadkowych odniesień do cenionych naukowców, którzy nie wstydzą się wiary i rzekomo łączą wiarę z nauką. Zabawne, że wśród nich nie znajdziemy bodaj nikogo z aktywnych naukowców, niemal wszystkie przykłady to dawno emerytowani naukowcy, którzy nawrócili się z wiekiem - i przypadkowo spora część z nich to laureaci Nagrody Templetona (5mln zł),którą otrzymuje co roku naukowiec, który najlepiej wplącze Boga w dyskurs naukowy.


Sam temat miał ma potencjał, ale autor zdecydowanie wolał utworzyć propagandowego gniota. Chyba sam walczy o otrzymanie Nagrody Templetona za swoje 'zasługi'.

Dla kogo jest pisana ta książka, można zobaczyć w opiniach: "miażdży ateistów", "ośmiesza ateistów", "rozkłada na łopatki". Niektórzy maniakalnie obskakują wszystkie proreligijne książki na lubimyczytac, wystawiając 10/10.

Książka, choć ma intrygujący opis, w rzeczywistości jest głównie polemiką z Dawkinsem, którego nazwisko pada w niej aż 216 razy, oraz losowymi...

Książka dobitnie miażdży Eskim0sa i innych ateistów.

Książka dobitnie miażdży Eskim0sa i innych ateistów.

Świetna książka. W precyzyjny sposób komentuje naukowe poglądy i pokazuje gdzie jest w tym wszystkim oczywiste miejsce dla Boga, którego nie da się niczym innym zastąpić.
Dodatkowo całkowicie rozkłada na łopatki argumenty wojujących ateistów typu Hitchens i Dawkins.
Konieczna lektura dla materialistów, aby coś zrozumieli, a także dla wierzących, którzy uzyskają wartościowe argumenty do dyskusji z materialistami i ateistami, którzy nie przeczytali tej książki.

Świetna książka. W precyzyjny sposób komentuje naukowe poglądy i pokazuje gdzie jest w tym wszystkim oczywiste miejsce dla Boga, którego nie da się niczym innym zastąpić.
Dodatkowo całkowicie rozkłada na łopatki argumenty wojujących ateistów typu Hitchens i Dawkins.
Konieczna lektura dla materialistów, aby coś zrozumieli, a także dla wierzących, którzy uzyskają wartościowe...

To jest tak inteligentnie złośliwa, arcyciekawa książka, zwłaszcza w swojej pierwszej, kosmicznej części, tak niepoprawna politycznie, w której autor, profesor Oxfordu, matematyk, sadzi wtyki odgryzając się aroganckim i bufonowatym ateistom, że przeczytałam ją rozkoszując się wręcz, oblizując jak do wspaniałego deseru, dwa razy, i będę ją mieć zawsze pod ręką !
Czytajcie, choć w empiku tego nie znajdziecie, wiadomo!!!

To jest tak inteligentnie złośliwa, arcyciekawa książka, zwłaszcza w swojej pierwszej, kosmicznej części, tak niepoprawna politycznie, w której autor, profesor Oxfordu, matematyk, sadzi wtyki odgryzając się aroganckim i bufonowatym ateistom, że przeczytałam ją rozkoszując się wręcz, oblizując jak do wspaniałego deseru, dwa razy, i będę ją mieć zawsze pod ręką !
Czytajcie,...

Myślę, że kolega Carmel napisał już wszystko. Od siebie dodam tylko, że autor nie opisuje całościowo stanu rzeczy, lecz tylko wybrane fragmenty ubrane jednostronną, najczęściej słabo uargumentowaną narrację. Można się zastanawiać na ile Lennox nie rozumie podstaw metodologii nauki, a na ile wykonuje fikołki aby jakkolwiek pogodzić ją ze swoim światopoglądem.

Warto też zaznaczyć, że w Polsce książka jest promowana przez kolejną quasi-chrześcijańską sektę z siedzibą za Oceanem.

Myślę, że kolega Carmel napisał już wszystko. Od siebie dodam tylko, że autor nie opisuje całościowo stanu rzeczy, lecz tylko wybrane fragmenty ubrane jednostronną, najczęściej słabo uargumentowaną narrację. Można się zastanawiać na ile Lennox nie rozumie podstaw metodologii nauki, a na ile wykonuje fikołki aby jakkolwiek pogodzić ją ze swoim światopoglądem.

Warto też...

Pseudonaukowy bełkot.

Pseudonaukowy bełkot.