To druga chronologicznie pozycja cyklu autorstwa szwedzkiego małżeństwa piszącego pod pseudonimem Lars Kepler i według mnie równie dobra jak najlepszy dotąd "Świadek".
Czytałem tę książkę z doskoku przez kilka dni i ani przez moment nie miałem problemu utrzymaniem wątku. W tym między innymi tkwi siła powieści Larsa Keplera.
Tu nie ma zaskakujących zwrotów akcji, suspensów ani błyskotliwych zakończeń. Próżno też szukać supermenów wychodzących z nienaruszonym przedziałkiem z największych opresji ani uduchowionych wizjonerów rozwiązujących każdą zagadkę w wyniku doznanego olśnienia.
Mamy za to niezwykle spójną, precyzyjnie realizowaną sensacyjną fabułę mocno osadzoną we współczesnych realiach. Nie brakuje bardzo brutalnych opisów, ale u Keplera to nie jest tanie epatowanie czytelnika, lecz forma wyrazu podyktowana wymogami fabuły.
Motywem przewodnim "Kontraktu Paganiniego" jest handel bronią pokazany jako zjawisko, w którym granica między wysokodochodową działalnością gospodarczą a zbrodniczym procederem jest niezwykle cienka i często wręcz niedostrzegalna.
Jednak największym atutem powieści po raz kolejny okazuje się Joona Linna, charyzmatyczny a jednocześnie niezwykle wiarygodny komisarz policji. Nieoczekiwanie stał się dla mnie jedną z najciekawszych postaci we współczesnej literaturze kryminalno-sensacyjnej.
Reasumując - to bardzo udana powieść, gorąco polecam.

To druga chronologicznie pozycja cyklu autorstwa szwedzkiego małżeństwa piszącego pod pseudonimem Lars Kepler i według mnie równie dobra jak najlepszy dotąd "Świadek".
Czytałem tę książkę z doskoku przez kilka dni i ani przez moment nie miałem problemu utrzymaniem wątku. W tym między innymi tkwi siła powieści Larsa Keplera.
Tu nie ma zaskakujących zwrotów akcji, suspensów...