Winnetou I-II

Z lekkim zażenowaniem muszę się przyznać, że będąc z pokolenia, którego męska część na przedszkolne bale karnawałowe była przeważnie przebierana za cowbojów, do tej pory nie odczułem potrzeby lektury najsłynniejszego dzieła Karola Maya. Być może to jeden z objawów kryzysu wieku średniego, ale doszedłem do wniosku, że brak tego doświadczenia dotkliwie mi doskwiera.

Po lekturze muszę stwierdzić, że mam nadzieję, że realizacja pozostałych punktów z „bucket list” przyniesie mi więcej radości. Opus magnum Maya chyba rzeczywiście trzeba przeczytać w dzieciństwie, aby dać się porwać wyobraźni autora. W moim wieku, zamiast przejmować się przygodami głównych bohaterów, z większym zapałem wyszukiwałem nielogiczności akcji, bawiłem się pompatycznymi deklaracjami Winnetou i Old Shatterhanda i śledziłem, że mimo wszystko z tomu na tom May stawał się lepszym pisarzem.

I tylko żal, że już prawie nikt nie wymachuje rewolwerem wśród piratów, spidermanów i batmanów na przedszkolnych balach przebierańców.

Z lekkim zażenowaniem muszę się przyznać, że będąc z pokolenia, którego męska część na przedszkolne bale karnawałowe była przeważnie przebierana za cowbojów, do tej pory nie odczułem potrzeby lektury najsłynniejszego dzieła Karola Maya. Być może to jeden z objawów kryzysu wieku średniego, ale doszedłem do wniosku, że brak tego doświadczenia dotkliwie mi doskwiera.

Po...

Jedna z niewielu książek, przy których się popłakałam. Wiele lat temu, ale wciąż pamiętam.

Jedna z niewielu książek, przy których się popłakałam. Wiele lat temu, ale wciąż pamiętam.

najciekawsze wspomnienie dzikiego zachodu z dzieciństwa

najciekawsze wspomnienie dzikiego zachodu z dzieciństwa

Jako dziecko lubiłem, ale to mizerna literatura

Jako dziecko lubiłem, ale to mizerna literatura

Mam bardzo mieszane uczucia po przeczytaniu "Winnetou". Z jednej strony książka pełna przygód, ciekawa, porywająca, dającą mnóstwo przestrzeni dla wyobraźni. Z drugiej strony mam takie poczucie, że potencjał nie został wykorzystany, że przeskakiwałam z przyrody w przygodę, ale zabrakło mi refleksji, czegoś co powinno wybrzmieć głębiej, mocniej. Dotykamy tematu Indian i jest mowa o kresie Ich świata i jakoś brakuje mi takiego głębszego zanurzenia się w sens tego co się dzieje, co się kończy, dlaczego się kończy, jaki to jest koszt. Dostałam za to przygodę pierwszą, piątą, dziesiątą i piętnastą.
Może jestem już zbyt dojrzałym odbiorcą, może gdybym była nastolatką to przygody pochłonęłyby mnie bez reszty, może nie czułabym potrzeby dzielenia włosa na czworo i poleciałabym bez zawahania w głąb prerii...
Tak czy siak, klasyka powieści przygodowej, warto się zapoznać. Trochę się zmęczyłam, ale nie żałuję

Mam bardzo mieszane uczucia po przeczytaniu "Winnetou". Z jednej strony książka pełna przygód, ciekawa, porywająca, dającą mnóstwo przestrzeni dla wyobraźni. Z drugiej strony mam takie poczucie, że potencjał nie został wykorzystany, że przeskakiwałam z przyrody w przygodę, ale zabrakło mi refleksji, czegoś co powinno wybrzmieć głębiej, mocniej. Dotykamy tematu Indian i jest...

Świetna lektura przygodowa dla męskiej części młodzieży :-)

Świetna lektura przygodowa dla męskiej części młodzieży :-)

jak dziecko oceniałam ją dużo lepiej, ale nadal dobrze się ją czyta, choć trąci naiwnością

jak dziecko oceniałam ją dużo lepiej, ale nadal dobrze się ją czyta, choć trąci naiwnością

Coś wspaniałego, historia życia :)
Pamiętam, jak płakałam, gdy Winnetou umarł, o matko, ileż ja się w tym zaczytywałam.
Nie będę oceniać z dzisiejszej perspektywy. Pewnie wtedy musiałaby się ocena zamknąć w max 6.
Za całą historię i wpływ na mnie w dzieciństwie, za rozmiłowanie do przygód, książek - ocena może być tylko jedna.

Coś wspaniałego, historia życia :)
Pamiętam, jak płakałam, gdy Winnetou umarł, o matko, ileż ja się w tym zaczytywałam.
Nie będę oceniać z dzisiejszej perspektywy. Pewnie wtedy musiałaby się ocena zamknąć w max 6.
Za całą historię i wpływ na mnie w dzieciństwie, za rozmiłowanie do przygód, książek - ocena może być tylko jedna.

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Szybko się czyta. Polecam

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Szybko się czyta. Polecam

Za dzieciaka zaczytywałem się w te książki. Postanowiłem zobaczyć czy i jak po wielu latach się zestarzały i jak odbiorę je po tak długim czasie. ;-) No zestarzały się. Przygody, narracja, dialogi i ogólnie cała historia wydaje się być mocno naiwna, taka prosta i dobroduszna jak stare westerny. ;-) Cóż...taki urok tych książek. Zabieram się więc za Old Surehanda. ;->

Za dzieciaka zaczytywałem się w te książki. Postanowiłem zobaczyć czy i jak po wielu latach się zestarzały i jak odbiorę je po tak długim czasie. ;-) No zestarzały się. Przygody, narracja, dialogi i ogólnie cała historia wydaje się być mocno naiwna, taka prosta i dobroduszna jak stare westerny. ;-) Cóż...taki urok tych książek. Zabieram się więc za Old Surehanda. ;->