O takiej książce wszystko można napisać, zjechać za prostotę i pochwalić za to że się ukazała. Zależy od czytelnika czego wymaga. Ale czego można się spodziewać po opowieści o Januszu Głowackim. Kupiłem bo wiedziałem po co sięgam. W moim stanie przepracowania oraz uczulenia na wyjątkowo nie mądre spotkania "Głowacki" spadł jak lekarstwo. Ostatnio nawet szukałem u siebie "Z głowy". Nie znalazłem a posiadam chyba ze dwie sztuki. Obraz w "Świecie..." jest podobny, wielu "znanych i lubianych" przy stolikach w barach i restauracjach rozważa stan polskiej kultury oraz sportu. Wydają książki, pisują felietony by pod wieczór już w podgrupach przetrwać do dnia następnego. Przypowieści o tym ile kto wypił a kto już nie może, znane są miłośnikom tematu. Janusz Głowacki był osobny chociaż starał się także wyróżniać w towarzystwie słowem. Wspomnienia Agnieszki Osieckiej o basenie Legii bardzo mi do gustu przypadły.Więc takich historii mamy tutaj sporo. Krótko mówiąc można przy lekturze odpocząć, można także sięgnąć po jakiś tekst Głowackiego aby styl sobie utrwalić. Biorąc pod uwagę jak współcześnie ze sobą rozmawiamy, czego słuchamy w RTV, książki Janusza Głowackiego dzisiaj są jak świeże powietrze przy otaczającym nas smogu. A pani Iza, no cóż pochwaliła się znajomością. No i co z tego ?

O takiej książce wszystko można napisać, zjechać za prostotę i pochwalić za to że się ukazała. Zależy od czytelnika czego wymaga. Ale czego można się spodziewać po opowieści o Januszu Głowackim. Kupiłem bo wiedziałem po co sięgam. W moim stanie przepracowania oraz uczulenia na wyjątkowo nie mądre spotkania "Głowacki" spadł jak lekarstwo. Ostatnio nawet szukałem u siebie...