„Przysięga miłości” - tak jak i poprzednie części tego cyklu, autorka utrzymuje ten sam klimat, stworzyła fabułę, w której ważną rolę odkrywa nie tylko romans, ale również honor i odpowiedzialność, rodzina oraz pasje.
Ot taka, lektura na odprężenie, ale nie na tyle, by zapadała na długi czas w pamięci. Nie zachwyciła mnie, ale też nie znudziła.
Nie wymaga zbyt dużo od czytelnika, a umila czas, aby go miło spędzić w świecie wykreowanych bohaterów. Polecam!!!

„Przysięga miłości” - tak jak i poprzednie części tego cyklu, autorka utrzymuje ten sam klimat, stworzyła fabułę, w której ważną rolę odkrywa nie tylko romans, ale również honor i odpowiedzialność, rodzina oraz pasje.
Ot taka, lektura na odprężenie, ale nie na tyle, by zapadała na długi czas w pamięci. Nie zachwyciła mnie, ale też nie znudziła.
Nie wymaga zbyt dużo od...

"Przysięga miłości" to ostatnia część trylogii "Mieć odwagę by marzyć". Bohaterami tej części są głównie najmłodsze latorośle rodziny O'Learych, Deirdre i jej brat bliźniak Connor. Deirdre jest pielęgniarką, marzy aby dostać się na medycynę. Ale zachorowała jej mama - dostała udaru. Podejmuje decyzję o sprowadzeniu znanego lekarza do domu rodzinnego, który podjąłby się rehabilitacji matki - Mathewa Clayborne'a. Lekarz najpierw odmawia. Po wielu prośbach Deirdre lekarz w końcu ulega i podejmuje się rehabilitacji. Tytuł książki przedstawia historię nieśmiałej miłości. Obydwoje bowiem są po przejściach, samotni i zagubieni. Książkę podobnie jak poprzednie części czytało mi się dobrze. Polecam.

"Przysięga miłości" to ostatnia część trylogii "Mieć odwagę by marzyć". Bohaterami tej części są głównie najmłodsze latorośle rodziny O'Learych, Deirdre i jej brat bliźniak Connor. Deirdre jest pielęgniarką, marzy aby dostać się na medycynę. Ale zachorowała jej mama - dostała udaru. Podejmuje decyzję o sprowadzeniu znanego lekarza do domu rodzinnego, który podjąłby się...

Trzecia część sagi utrzymuje się na poziomie poprzedniej części. Co prawda jest przewidywalna jak poprzednie powieści, ale czyta się dobrze. Jest to taka odskocznia od codzienności gdzie niestety zakończenie nie zawsze jest takie bajkowe

Trzecia część sagi utrzymuje się na poziomie poprzedniej części. Co prawda jest przewidywalna jak poprzednie powieści, ale czyta się dobrze. Jest to taka odskocznia od codzienności gdzie niestety zakończenie nie zawsze jest takie bajkowe

Po przeczytaniu dwóch pierwszych tomów z serii " Mieć odwagę by marzyć" zrobiłam sobie przerwę. Wróciłam do trzeciego tomu po jakiś 2 miesiącach i przyznaje, że trochę wypadłam z rytmu. Na szczęście udało mi się wszystko przypomnieć i mogłam spokojnie czytać.
Jeśli mam być szczera to przyznam, że trzecia część była jak dla mnie najgorsza. Czułam jakby była naciągana już ta ostatnia część. Za dużo akcji niestety nie było, ciągle te same zwroty akcji czyli raz się bohaterowie kochają, potem nienawidzą, chcą być razem, za chwilę nie chcą i tak w kółko. Troszkę mdła ta ostatnia część.
Tak jak pierwsza część mnie porwała tak już ta nie koniecznie. Fajna, lekka obyczajówka. Natomiast gdyby tej części nie było nic by się nie stało. Troszkę czuło się jakby autorka nie miała pomysłu już na ostatni tom :(
Cała akcja opiera się na tym, że matka - seniorka rodu podupada na zdrowiu i potrzebny jest dobry lekarz. Okazuje się, że jest znajomy, który jest w stanie pomóc ale nie za bardzo wyraża chęć aby opuścić swoje miejsce pracy i wyjechać na wieś. Zwlaszcza, że ma córkę, która straciła matkę i zamknęła się w sobie. Jej dziadki za wszelką cenę chcą zabrać mu córkę gdyż twierdzą, że źle opiekuje się córką.
W momencie kiedy okazuje się, że stan zdrowia córki się pogorszył i najlepiej byłoby zmienić jej klimat, decyduje się wyjechać na wieś i podjąć leczenie żony znajomego.
W tym momencie całe jego życie się zmieni, nie jest jeszcze nawet tego świadomy. Poznaje córkę chorej pacjentki i pojawia się uczucie. Jednak czy młodzi ludzie będą w stanie być ze sobą czy coś stanie im na drodze? Jak to w powieściach bywa nic nie jest takie proste i zanim główni bohaterowie będą mogli być razem, będą musieli pokonać wiele przeciwności losu.
Książka lekka w czytaniu, przyjemna na szare, jesienne wieczory. Natomiast na pewno nie porywa. Tak jak pisałam wczesniej-dobra ale najsłabsza że wszystkich trzech części cyklu.

Po przeczytaniu dwóch pierwszych tomów z serii " Mieć odwagę by marzyć" zrobiłam sobie przerwę. Wróciłam do trzeciego tomu po jakiś 2 miesiącach i przyznaje, że trochę wypadłam z rytmu. Na szczęście udało mi się wszystko przypomnieć i mogłam spokojnie czytać.
Jeśli mam być szczera to przyznam, że trzecia część była jak dla mnie najgorsza. Czułam jakby była naciągana już ta...

Znalazłam tu jak również w dwóch poprzednich częściach to co bardzo lubię. Przede wszystkim uwielbiam sagi rodzinne,a to właśnie jedna z nich.Piękne historie miłosne,bohaterowie,którym nieobce są: współczucie,wrażliwość w stosunku do innych,mających mniej szczęścia w życiu.Wszystko to pięknie przekazane nam -czytelnikom.Nie mogę nie wspomnieć o roli wiary w to ,że Bóg potrafi pomóc człowiekowi jedynie należy zwrócić się z prośbą.Cieszę się ,bo zakończenie tej sagi jak najbardziej moim zdaniem można nazwać dobrym,szczęśliwym.Zachęcam nawet bardzo.

Znalazłam tu jak również w dwóch poprzednich częściach to co bardzo lubię. Przede wszystkim uwielbiam sagi rodzinne,a to właśnie jedna z nich.Piękne historie miłosne,bohaterowie,którym nieobce są: współczucie,wrażliwość w stosunku do innych,mających mniej szczęścia w życiu.Wszystko to pięknie przekazane nam -czytelnikom.Nie mogę nie wspomnieć o roli wiary w to ,że Bóg...

Z pewnym poślizgiem ( pierwsze dwa tomy przeczytałam już parę miesięcy temu) dokończyłam przepiękną sagę "Mieć odwagę, by marzyć". Bardzo lubię rodzinne opowieści, a i klimat początku dwudziestego wieku bardzo mnie wzrusza. To czas kiedy jeszcze obowiązywały niezłomne zasady i nie tylko "na zewnątrz", ale i w sercu. Wzruszają mnie takie więzi rodzinne, kiedy często przedkładamy dobro innych nad własne dążenia.Tego brakuje mi w dzisiejszej rzeczywistości. Przysięga miłości jest zwieńczeniem całej serii i jak najbardziej przypadła mi do gustu. Kibicowałam całej rodzinie O'Leary i choć cała historia kończy się bajkowo, mało realnie, to i tak tchnie dobrego ducha i nastraja pozytywnie do życia.
Polecam romantykom, szukajacym odskoczni od codziennych problemów.

Z pewnym poślizgiem ( pierwsze dwa tomy przeczytałam już parę miesięcy temu) dokończyłam przepiękną sagę "Mieć odwagę, by marzyć". Bardzo lubię rodzinne opowieści, a i klimat początku dwudziestego wieku bardzo mnie wzrusza. To czas kiedy jeszcze obowiązywały niezłomne zasady i nie tylko "na zewnątrz", ale i w sercu. Wzruszają mnie takie więzi rodzinne, kiedy często...

„Przysięga miłości” to trzeci tom cyklu „Mieć odwagę, by marzyć”. Tym razem na pierwszy plan wysuwa się Deirdre O’Leary, młodsza siostra Brianny i Colleen (bohaterek pierwszych dwóch tomów). Akcja rozpoczyna się we wrześniu 1922 roku w Nowym Jorku.
Trzeci tom w niczym nie ustępuje dwóm wcześniejszym. Jest utrzymany w takim samym klimacie. Ogólnie bohaterzy dużo płaczą i często się wzruszają, ale mają powody do takich reakcji. Jeśli ktoś lubi piękne historie miłosne, sympatycznych bohaterów z ogromnymi pokładami dobroci i współczucia, z pewnością nie poczuje się tą historią rozczarowany.

„Przysięga miłości” to trzeci tom cyklu „Mieć odwagę, by marzyć”. Tym razem na pierwszy plan wysuwa się Deirdre O’Leary, młodsza siostra Brianny i Colleen (bohaterek pierwszych dwóch tomów). Akcja rozpoczyna się we wrześniu 1922 roku w Nowym Jorku.
Trzeci tom w niczym nie ustępuje dwóm wcześniejszym. Jest utrzymany w takim samym klimacie. Ogólnie bohaterzy dużo płaczą i...

Czas na powrót do Irlandzkich Łąk. Miejsca, gdzie nie raz już rodziła się miłość…

Tym razem, na pierwszy plan wysuwa się Deirdre O’Leary.

W roku tysiąc dziewięćset dwudziestym drugim jest młodą kobietą, która zdobyła już zawód pielęgniarki, a teraz uczyniła pierwszy krok w kierunku upragnionego zawodu lekarza.

Jako studentka medycyny jest z siebie dumna i robi wszystko, by osiągnąć swój cel. Jednak, los postanawia wystawić ja na kolejna próbę. Jej matka doznaje udaru. A Deirdre czeka ciężki czas oraz trudne wybory. Czy dla matki zrezygnuje z wymarzonych studiów i odłoży swoje marzenia na półkę?

więcej na: domowaksiegarnia.blogspot.com

Czas na powrót do Irlandzkich Łąk. Miejsca, gdzie nie raz już rodziła się miłość…

Tym razem, na pierwszy plan wysuwa się Deirdre O’Leary.

W roku tysiąc dziewięćset dwudziestym drugim jest młodą kobietą, która zdobyła już zawód pielęgniarki, a teraz uczyniła pierwszy krok w kierunku upragnionego zawodu lekarza.

Jako studentka medycyny jest z siebie dumna i robi...

Deirdre porzuca studia medyczne by zaopiekować się mamą po udarze.

Kiedy okazuje się, że lewa strona mamy jest sparaliżowana jedyna osoba jaka jest w stanie jej pomóc to fizjoterapeuta Matthew Clayborn. Deirdre prosi lekarza aby przyjechał i zajął się jej matką, niestety na początku odmawia ze względu na swoją schorowaną córkę. Za radą lekarza, który leczy córkę Matthew wyjeżdżają do Irlandzkich Łąk co może pomóc dziewczynce wyzdrowieć. Już po kilku dniach dziewczynka czuje się lepiej i nawet zaczyna mówić, co bardzo cieszy Matthew. Natomiast między lekarzem a Deirdre rodzi się uczucie. Matthew po śmierci żony obiecał sobie, że już więcej się nie ożeni dlatego bardzo silnie broni się przed tym uczuciem. Lekarz zmuszony jest wrócić wcześniej do domu gdyż dziadkowie córki grożą odebraniem mu dziecka. Żeby wygrać sprawę w sądzie Matthew wraz z Deirdre zaczynają udawać narzeczonych. Po wyznaniu przez Deirdre, że go kocha mężczyzna zmienia zdanie i wyznaje prawdę przed sądem o udawaniu zaręczyn. Deirdre wraca do domu jest przekonana że lekarz nie odwzajemnia jej uczuć. Dzięki postępowi matki Deirdre lekarz wraca na Irlandzkie Łąki, przez niesprzyjającą pogodę jest zmuszony zostać do świąt. Odbierają razem poród jej siostry co jeszcze bardziej ich do siebie zbliża i w końcu Matthew wyznaje ukochanej swoje uczucia.

Piękna książka o miłości, marzeniach, poświęceniu, o silnych więzach rodzinnych. W obecnych czasach nie każdy jest skłonny porzucić swoje ułożone życie by pomóc bliskiej osobie. Kiedy Deirdre dowiaduje się o chorobie mamy rzuca swoje wymarzone studia mimo iż wie że trudno jej będzie wrócić. Po poznaniu miłości swojego życia jest skłonna zmienić swoje marzenia i postanowienia. Matthew po śmierci żony opiekuje się swoją córką, gdy do jego życia wkracza przebojowa Deirdre wywraca się ono do góry nogami. Poznanie rodziny O’Leary sprawia że zmienia swoje podejść do życia, otwiera się na nowe uczucia.

Autorka pięknie przedstawia ciepło rodzinne poprzeplatane miłością, smutkiem oraz strachem przed skrzywdzeniem ukochanej osoby. Powieść o miłości, która uzdrowi dwie idealnie dopasowane do siebie osoby. Dzięki tej powieści przeniosłam się do lat 20 XX w na bajkowe Irlandzkie Łąki, do pięknej posiadłości, do cudownej rodziny. Uwielbiam czasy opisywane w tej powieści, ludzi którzy żyli innymi ambicjami. Odniesienia do wiary w Boga nadały powieści nastroju do własnych przemyśleń.
https://oczymszumiakartki.wordpress.com/

Deirdre porzuca studia medyczne by zaopiekować się mamą po udarze.

Kiedy okazuje się, że lewa strona mamy jest sparaliżowana jedyna osoba jaka jest w stanie jej pomóc to fizjoterapeuta Matthew Clayborn. Deirdre prosi lekarza aby przyjechał i zajął się jej matką, niestety na początku odmawia ze względu na swoją schorowaną córkę. Za radą lekarza, który leczy córkę Matthew...

Przyjemna książka do której z chęcią wracałam . Jedyny minus to główny bohater ,który strasznie mnie irytował.

Przyjemna książka do której z chęcią wracałam . Jedyny minus to główny bohater ,który strasznie mnie irytował.