Chciałam wrócić do tej książki po dwóch latach i zobaczyć czy będzie mi się podobała tak samo. Zabawna i nowoczesna, świetna na lato. Ale zauważyłam też kilka wad, których wcześniej nie widziałam. Większość z nich dotyczy mitologii. Ale sama książka bardzo przyjemna

All the love - Jula

Chciałam wrócić do tej książki po dwóch latach i zobaczyć czy będzie mi się podobała tak samo. Zabawna i nowoczesna, świetna na lato. Ale zauważyłam też kilka wad, których wcześniej nie widziałam. Większość z nich dotyczy mitologii. Ale sama książka bardzo przyjemna

All the love - Jula

Całkiem niezła książka. Wciągnęłam się, serio. Od razu
polubiłam Elliota, głównego bohatera. Było parę śmiesznych momentów. Akcja ciekawa, choć wolę Riordana.

Przeszkadzało mi tylko to (nie wiem dlaczego),że wszystko było brytyjskie. Gdyby bogowie zamieszkali na Ziemi, bardziej bym ich się spodziewała w USA. Wielkie dzięki, Percy Jackson...

Tłumaczenie nie było najlepsze, pewne żarty były po prostu niezrozumiałe. Dlatego chyba najlepiej przeczytać książkę po angielsku ;-)

Ale polecam tę książkę! Ajacha!

Całkiem niezła książka. Wciągnęłam się, serio. Od razu
polubiłam Elliota, głównego bohatera. Było parę śmiesznych momentów. Akcja ciekawa, choć wolę Riordana.

Przeszkadzało mi tylko to (nie wiem dlaczego),że wszystko było brytyjskie. Gdyby bogowie zamieszkali na Ziemi, bardziej bym ich się spodziewała w USA. Wielkie dzięki, Percy Jackson...

Tłumaczenie nie było...

Wspaniała książka dla dużych i małych, w której każdy znajdzie coś dla siebie bez względu na wiek.

Nie ma nic bardziej orzeźwiającego po serii ciężkich powieści fantasy niż książka dla dzieci. I piszę to z całą moją dwudziestoośmioletnią powagą – jeśli macie gorszy dzień, tydzień czy nawet miesiąc, przeczytajcie Kto wypuścił bogów Maz Evans, a od razu poczujecie się lepiej.

Pierwszą rzeczą, do której muszę się przyznać, nim cokolwiek napiszę o samej książce, jest sposób w jaki podchodziłam do tego wydania – jak przysłowiowy pies do jeża. Wydawało mi się, że jestem już za stara na beletrystykę dziecięcą, własnego potomstwa nie posiadam, więc zdecydowanie żaden ze mnie target. O jakże się myliłam! Dawno tak bardzo nie ucieszyłam się z bycia w błędzie.
Dalszy ciąg: https://ostatniatawerna.pl/kto-wypuscil-bogow-literatura-nie-tylko-dziecieca/

Wspaniała książka dla dużych i małych, w której każdy znajdzie coś dla siebie bez względu na wiek.

Nie ma nic bardziej orzeźwiającego po serii ciężkich powieści fantasy niż książka dla dzieci. I piszę to z całą moją dwudziestoośmioletnią powagą – jeśli macie gorszy dzień, tydzień czy nawet miesiąc, przeczytajcie Kto wypuścił bogów Maz Evans, a od razu poczujecie się...

Dwunastoletni Elliot nie ma w życiu lekko... Problemy w szkole, chora mama, kredyt do spłacenia i jeszcze ta wredna sąsiadka! Ile może udźwignąć zwyczajny, nastoletni chłopiec?

Kiedy wraz z greckimi bogami i zodiakalną Panną pojawia się nowy problem, ale również i nadzieja na rozwiązanie problemów chłopca, Elliot nie waha się ani chwili! Wraz z mitycznymi przybyszami postanawia ocalić świat przed uwolnionym przez przypadek Tanatosem i odnaleźć kamienie chaosu, które mają w sobie ogromną magię. Czy ta misja się powiedzie, a pragnienia chłopca się spełnią?

Sięgnęłam po tę książkę z dwóch powodów: mitologia, którą bardzo lubię i to, że ta pozycja porównywana jest z Percym Jacksonem.. Owszem, jest tutaj mitologia, ale książka nijak nie dorównuje Percy'emu! Nie uważam, że to zła książka, bo jest ona całkiem dobra, ale daleko jej do jednej z mojej ulubionej serii od czasów gimnazjum.

"Kto wypuścił bogów?" to powieść, którą czyta się naprawdę szybko, w której ciągle coś się dzieje, ale poczucie humoru w niej zawarte nie zawsze do mnie przemawiało, czasami było nawet lekko żenujące.. Może młodszym czytelnikom bardziej się spodoba? Niemniej jednak sięgnę kiedyś po drugi tom, gdyż ciekawa jestem zakończenia tej szalonej (niczym Królowa Elżbieta w stroju ninja) przygody.

Dwunastoletni Elliot nie ma w życiu lekko... Problemy w szkole, chora mama, kredyt do spłacenia i jeszcze ta wredna sąsiadka! Ile może udźwignąć zwyczajny, nastoletni chłopiec?

Kiedy wraz z greckimi bogami i zodiakalną Panną pojawia się nowy problem, ale również i nadzieja na rozwiązanie problemów chłopca, Elliot nie waha się ani chwili! Wraz z mitycznymi przybyszami...

Oceniam jako dobrą z adnotacją, że 12-latkowi podobała się zdecydowanie bardziej ;)

Oceniam jako dobrą z adnotacją, że 12-latkowi podobała się zdecydowanie bardziej ;)

Córka przyniosła z biblioteki drugi tom i wpadłam jak śliwka w kompot.
Podejrzewałam, że tak będzie, ale nic na to nie mogłam poradzić!

Już pierwszy tom mnie zwabił, chociaż było w nim kilka "dłużyzn",
ale drugi tom to petarda! I git! I podwójna Ajacha! - jak mówi Hermes, boski posłaniec.

Obydwa tomy są pełne bogów, herosów, demonów i konstelacji,
chociaż głównym bohaterem jest śmiertelny nastolatek Elliot.
Ale to nie byle jaki nastolatek, przepowiednia mówi, że zapanuje nad światem.
Musi tylko uporać się z tym i owym, uratować świat, a tu niełatwa codzienność skrzeczy.
Szkoła, zawzięty nauczyciel, pazerna sąsiadka, chora matka, brak ojca...
Nic to, może pomogą mu greccy bogowie, chwilowo mieszkający w jego... oborze.

Tak, starożytni bogowie we współczesnym świecie!
Jest śmiesznie, jest strasznie, jest bosko!


Mówię o dwóch pierwszych tomach serii książek autorstwa Maz Evans.
które bardzo gorąco polecam wszystkim nastolatkom i starszym też ;-)
Pierwszy z nich nosi tytuł: "Kto wypuścił bogów?", drugi: "Po prostu misja".
I git! I Ajacha! :-)


Z niecierpliwością czekam na kolejne tomy po polsku!



https://bajdocja.blogspot.com/2018/09/elliot-i-greccy-bogowie.html

Córka przyniosła z biblioteki drugi tom i wpadłam jak śliwka w kompot.
Podejrzewałam, że tak będzie, ale nic na to nie mogłam poradzić!

Już pierwszy tom mnie zwabił, chociaż było w nim kilka "dłużyzn",
ale drugi tom to petarda! I git! I podwójna Ajacha! - jak mówi Hermes, boski posłaniec.

Obydwa tomy są pełne bogów, herosów, demonów i konstelacji,
chociaż głównym...

„Kto wypuścił bogów?” to kolejna historia o spotkaniu śmiertelników z przedstawicielami greckiego panteonu. Okładkowy blurb zapewnia, że czeka nas „kupa śmiechu” i obgryzanie paznokci. Sprawdzam.

Dwunastoletni Elliot Hooper mieszka na zapuszczonej farmie, z której widać starożytny kamienny krąg Stonehenge. Od śmierci dziadków jego matka ma poważne problemy ze zdrowiem: traci pamięć i wymaga nieustannej opieki. Pozbawiony wsparcia chłopiec samotnie boryka się z kłopotami, chcąc uniknąć rozdzielenia z jedyną bliską osobą, jaka mu pozostała. Ukrywanie prawdy o stanie zdrowia matki jest coraz trudniejsze: brakuje pieniędzy na jedzenie, rachunki i spłatę kredytu, a przemęczony Elliot opuszcza się w nauce. Właśnie wtedy w jego oborze parkuje z rozmachem zodiakalna Panna. Niedoświadczona dziewczyna samowolnie wypuściła się na Ziemię, by wykonać misję, która ją przerośnie.

Panna należy do Rady Zodiakalnej, która na nudnych zebraniach dyskutuje między innymi o tym, czy odnowić licencję Dionizosa na prowadzenie pubu i czy cyklopi mają prawo korzystać z usług okulisty za pół ceny. Radę powołał sam Zeus, kiedy przechodził na emeryturę. Odtąd to na niej spoczywa odpowiedzialność za organizację każdego aspektu nieśmiertelnego życia („od kwestii prawnych po wyprzedaże garażowe”).

Jako mieszkanka Elizjum Panna jest, oczywiście, permanentnie szczęśliwa, a jednak szuka pretekstu, by urozmaicić swoją idealną egzystencję:

„Nieśmiertelne życie było darem, cudem, błogosławieństwem. Ale trochę się ciągnęło”.

Gdy Rada Zodiakalna szuka ochotnika, który zaniesie ambrozję przebywającemu w Stonehenge „więźniowi numer czterdzieści dwa” , Panna wykorzystuje moment i mimo braku doświadczenia (i pozwolenia) pryska na Ziemię. Nieznajomość ziemskich realiów stanie się źródłem nieporozumień w założeniu komicznych i być może młodszy czytelnik rzeczywiście się przy nich ubawi.

„Kto wypuścił bogów?’ Maz Evans nie jest książką złą. Kto jednak czytał cykl Ricka Riordana o Percym Jacksonie, ten piać z zachwytu nie będzie.

Recenzja opublikowana na blogu:
https://zapiskinamarginesie.pl/2018/08/07/kto-wypuscil-bogow/

„Kto wypuścił bogów?” to kolejna historia o spotkaniu śmiertelników z przedstawicielami greckiego panteonu. Okładkowy blurb zapewnia, że czeka nas „kupa śmiechu” i obgryzanie paznokci. Sprawdzam.

Dwunastoletni Elliot Hooper mieszka na zapuszczonej farmie, z której widać starożytny kamienny krąg Stonehenge. Od śmierci dziadków jego matka ma poważne problemy ze zdrowiem:...

przyznać się, KTO WYPUŚCIŁ BOGÓW! Życie Elliota Hoopera nie należy do najlepszych i najprzyjemniejszych. Jego matka zachorowała na dziwną chorobę, jest znienawidzony przez nauczyciela historii, a w dodatku w jego rękach leży utrzymanie domu. Sprawy nie ułatwia także przybycie pewnej tajemniczej osoby (do jego własnej stodoły!!!). Okazuje się później, że jest nią Panna z rady zodiakalnej. Tak, ta Panna, która jest znakiem zodiaku! Musi ona dostarczyć pewną rzecz do tajemniczego więźnia numer 42. Pomóc w tym ma jej właśnie Elliot. Jednak zamiast pomóc to rozpętał on straszny zamęt wypuszczając owego więźnia na świat. Nie należy on do najfajniejszych postaci, uwierzcie mi. I wtedy wkraczają Bogowie Olimpijscy. Hermes, Zeus, Atena i Afrodyta! To zaledwie kilka postaci. I kiedy ten więzień chce odnaleźć kamienie chaosu, wtedy Ci Bogowie są kluczem do sukcesu. Ale przecież nikt nie jest niezawodny, prawda? Jeśli miałabym scharakteryzować "Kto wypuścił Bogów" jednym zdaniem to byłoby to "Dobra zabawa i znienawidzony bohater". I pozwólcie, że odniosę się nieco do tych słów. Dobra zabawa, ponieważ tę książkę musiałam czytać na dworze, z powodu śmiechu! Czasami ta książka aż się o śmiech prosiła! A jeśli chodzi o znienawidzony bohater to (dam, dam,dam) Hermes! Pełna powaga to słowo które właśnie on mi obrzydził. Bardzo często się powtarzał, sączył nektarino i odnajdywał nowe apki na ibogu. Reszta bohaterów, a w szczególności Panna byli świetni. Sama chciałbym takich przyjaciół. Możecie co niektórzy wiedzieć, że uwielbiam mitologię, więc za nią idzie ogroomny plus. Ten tytuł polecam w szczególności dzieciakom, które chodzą do czwartej lub piątej klasy, bo to wtedy jest Mitologia😂. Na pewno wiele z niej wyciągniecie! Ocena-7,5/10
Maja x

przyznać się, KTO WYPUŚCIŁ BOGÓW! Życie Elliota Hoopera nie należy do najlepszych i najprzyjemniejszych. Jego matka zachorowała na dziwną chorobę, jest znienawidzony przez nauczyciela historii, a w dodatku w jego rękach leży utrzymanie domu. Sprawy nie ułatwia także przybycie pewnej tajemniczej osoby (do jego własnej stodoły!!!). Okazuje się później, że jest nią Panna z...

Opowieść o Elliocie i Pannie - tej z Rady Zodiakalnej - czyli jak chcąc dobrze wszystko poplątać i namieszać... i to tak bardzo że w całą sprawę zostaną wmieszani olimpijczycy... książka pełna humoru czasem tego z pogranicza Monty Pythona - choć czego spodziewać się po książce której akcja dzieje się w Wielkiej Brytanii a Stonehenge jest więzieniem... coś dobrego dla młodszego jak i starszego czytelnika.. to mówiłem ja - Jarząbek Wacław

Opowieść o Elliocie i Pannie - tej z Rady Zodiakalnej - czyli jak chcąc dobrze wszystko poplątać i namieszać... i to tak bardzo że w całą sprawę zostaną wmieszani olimpijczycy... książka pełna humoru czasem tego z pogranicza Monty Pythona - choć czego spodziewać się po książce której akcja dzieje się w Wielkiej Brytanii a Stonehenge jest więzieniem... coś dobrego dla...

Mitologia grecka to najczęściej czytana przeze mnie książka w dzieciństwie. Wypożyczałam ją przynajmniej raz w roku w bibliotece, by rozgrzewać umysł wyczynami herosów i grzeszkami bogów i bóstw.

Kto wypuścił bogów? to historia oparta na kanwie mitologii. Trzynastoletni Elliot Hooper nie ma łatwego życia. Jego matka jest ciężko chora, mają ogromne długi, a do tego wszystkiego są zdani tylko i wyłącznie na siebie. Jeśli tego byłoby mało, pewnej nocy, w stodole ląduje zodiakalna Panna. Wywoła to mnóstwo niespodziewanych wydarzeń, z uwolnieniem bożka śmierci- Tanatosa włącznie. Czy Elliot i Panna zdołają uratować ludzkość? Czy siwy boski Zeus, który przynajmniej raz w tygodniu bierze ślub i rozwód, w czymś im pomoże?

Kochani, w tym miesiącu już chyba nic śmieszniejszego nie przeczytam. No, może kolejny tom tej powieści. Nie jest to arcydzieło, które odmieni wasze życie, ale historia, która ubawi was do łez i zapewni wam wiele godzin rozrywki na naprawdę wysokim poziomie. Czasami nic innego do szczęścia nie potrzeba. Maz Evans przedstawia nam świat bogów, który został przeniesiony do realiów nam współczesnych. Długowłosy Zeus adorujący każdą napotkaną kobietę, czy uzależniony od telefonu Hermes w markowych ubraniach. Pewne jest, że będziecie płakać ze śmiechu.

Kto wypuścił bogów? to historia podobna do powieści Ricka Riordana z racji osadzenia osi powieści na wątkach mitologicznych we współczesnej wersji. Myślę, że to jednak znacznie dojrzalsza, a przez to wartościowsza pozycja. Maz Evans kładzie nacisk na wyeksponowanie wartości ważnych w życiu każdego człowieka. Miłość, przyjaźń, rodzina i odpowiedzialność za drugą osobę. Urzekło i rozczuliło mnie jak Elliot opiekuje się swoją chorą matką. To przepiękna i dojrzała relacja jakiej każdy z nas chciałby doświadczyć w chwilach słabości. Elliot to też poważny chłopak. Ma też wady, co tylko nadaje mu realistyczności.

Najlepszą rekomendacją niech będzie fakt, że w przypadku tej książki cały dzień tylko czekałam, aż wieczorem będę mogła przeczytać kilka stron. Dzięki dużej dawce humoru i ciekawej historii oferuje psychiczny relaks i odprężenie. Dawno żadna lektura nie zaoferowała mi po prostu oderwania się od rzeczywistości, zapomnienia o troskach i problemach. To powieść na sytuacje kryzysowe.

Mitologia grecka to najczęściej czytana przeze mnie książka w dzieciństwie. Wypożyczałam ją przynajmniej raz w roku w bibliotece, by rozgrzewać umysł wyczynami herosów i grzeszkami bogów i bóstw.

Kto wypuścił bogów? to historia oparta na kanwie mitologii. Trzynastoletni Elliot Hooper nie ma łatwego życia. Jego matka jest ciężko chora, mają ogromne długi, a do tego...