„Cudowny chłopak i ja. Trzy cudowne historie” To swojego rodzaju uzupełnienie do „Cudownego chłopaka”, z którego możemy się dowiedzieć dość dużo, jest to z tego powodu, że poznajemy tutaj takie osoby jak Juliana, Christophera czy Charlotte, które w życiu Auggiego wywarły znaczące zmiany. Każda z ich historii daje nam ich o wiele lepiej poznać, zobaczyć, jakimi są osobami, z czym muszą się zmagać w codziennym życiu. Poznajemy ich od wnętrza, a dzięki temu potrafiłam ich bardzo dobrze zrozumieć, jak przede wszystkim poznać. Na wstępie mogę już zaznaczyć, gdyż uważam to za ważne, to fakt, że na przestrzeni tych trzech opowieści. Ciągle towarzyszyły mi różne refleksje, które w żaden sposób nie były tylko chwilowymi przemyśleniami, a głębokimi myślami, nad którymi spędziłam dużo czasu, w ten sposób mimo poruszających opowieści, mogłam wiele z nich wynieść, co przyczynia się do mojej pozytywnej opinii na temat tej pozycji, zaś samo przybycie Auggiego do szkoły przyczynia się do zmian w ich życiu, w pozytywnym znaczeniu.


Julian jest szkolnym łobuzem, który uczepił się chłopca przez jego odmienność. Rozpieszczony i arogancki do reszty nie daje za wygraną i wymyśla różnego rodzaju tylko przeszkody na drodze chłopca. Co jednak spowodowało, że jest taki, a nie inny? W jego historii dowiadujemy się, że historia, jaka się wydarzyła w jego rodzinie, odcisnęła na nim swoje piętno. Zaś nam samym tym pokazuje, że emocje człowieka to szereg rzeczy, które się do tego przyczyniają, a w szczególności u dziecka, które nigdy z łatwością nie ukryje frustracji, zagubienia czy przede wszystkim złości. Wzruszająca do reszty historia, która sprawia, że łzy samowolnie wypływały mi z oczu, gdy nie było dla mnie pojęte to, co się wydarzyło.

Christopher jest najlepszym przyjacielem Auggiego z dzieciństwa, jednak od kilku lat nie jest im dane się spotykać, gdy sam chłopak musiał się przeprowadzić. Przez co mają utrudniony ze sobą kontakt i z tego powodu zostają im rozmowy na Skype czy rzadkie spotkania. W dużym stopniu uwaga się skupia na tym, jak chłopak opowiada jak trudno mu się przyjaźnić z osobą, która zawsze zwraca na siebie uwagę, a temu wszystkiemu towarzyszy brak zrozumienia i strach przed nieznanym. Wielce poruszająca i ucząca nas przede wszystkim czegoś historia, poruszająca takie obszary jak zrozumienie, empatie, dedycje, jak i wybory, na które to my mamy wpływ i dają nam poznawać świat, tak jak my tego chcemy, tworzymy samych siebie.

Ostatnia z historii, jaką nam dane będzie poznać, jest o Charlotte, dziewczynie inteligentnej, wrażliwej i pomocnej. Nigdy w żaden sposób nie uczestniczy w wydarzeniach klasy i tym sposobem zostaje jedynie biernym obserwatorem, godząc się tym na opinie innych, zrozumienie tego wszystkiego nie raz w dotkliwy sposób uderzając ją samą. Pokazując nam, jak ciężkie są niekiedy relacje między ludźmi, rówieśnikami a sytuacje, jakie wynikają w takich grupach, nie raz pokazują trudne oblicze relacji.

R.J. Palacio w doskonały sposób umie zaprezentować nam problem, jaki chce ze swoją opowieścią przekazać. To sprawia, że prócz przekazu, który wprost jest widoczny, potrafi wzbudzić wiele emocji, które podczas każdej z opowieści mi towarzyszyły. Widać, że autorka ma wielką umiejętność wejścia w młodzieńczy umysł i przedstawienia ich problemów w autentyczny sposób. Czyni więc tę książkę idealnym dodatkiem do „Cudownego chłopca”, wiedząc, że forma i wiedzą, jaką chce nam przekazać, może stać na równi. Masa refleksji, emocji czyni tę pozycję wyjątkową i na pewno niezapomnianą, gdyż wśród takich książek trudno będzie trafić na tak cudowną perełkę.

„Cudowny chłopak i ja. Trzy cudowne historie” To swojego rodzaju uzupełnienie do „Cudownego chłopaka”, z którego możemy się dowiedzieć dość dużo, jest to z tego powodu, że poznajemy tutaj takie osoby jak Juliana, Christophera czy Charlotte, które w życiu Auggiego wywarły znaczące zmiany. Każda z ich historii daje nam ich o wiele lepiej poznać, zobaczyć, jakimi są osobami, z...