Powieści osadzone w realiach XIX i początku XX wieku zawsze były dla mnie fascynujące. Dlatego chętnie sięgam po lektury obyczajowe opisujące tamten okres, a w twórczości Jane Austen zaczytuje się odkąd tylko pamiętam. Jakiś czas temu wpadł mi w oko zwiastun jakiegoś filmu z Samem Claflinem i Rachel Weisz, choć jeszcze go nie widziałam dowiedziałam się, że jest to adaptacja powieści i tak trafiłam na stronę wydawnictwa Albatros, gdzie moją uwagę przykuła okładka prezentująca tę dwójkę aktorów. Powieść napisała Daphne du Maurier, a jej tytuł to Moja kuzynka Rachela i muszę przyznać, że po jej lekturze żałuję, że dopiero teraz poznałam twórczość tej autorki.

Ambroży Ashley jest właścicielem ziemskim z Kornwalii. Ze względu na delikatny stan zdrowia często wyjeżdża do ciepłych Włoch, gdzie w końcu poznaję jedną ze swoich kuzynek Rachelę. Stroniący od towarzystwa kobiet Ambroży nie może oprzeć się jej urokowi i ostatecznie poślubia ją. Kilka miesięcy później umiera, a jego wychowanek Filip nie może zrozumieć tej nagłej śmierci. Mężczyzna jest przekonany, że Rachela w jakimś stopniu jest za to odpowiedzialna i poprzysięga zemstę. Jednak sprawy komplikują się kiedy kuzynka Rachela pojawia się u progu posiadłości swojego zmarłego męża...

To pozornie zwyczajna powieść. Zwyczajna bowiem teoretycznie jest to typowa obyczajowa historia, w której głównym wątkiem jest romans... a jednak dwuznaczność tej opowieści jest intrygująca, a może nawet hipnotyzująca. I w zasadzie właśnie ta dwuznaczność sprawia, że ze zwykłego romansu obyczajowego ta pozycja przeradza się w obyczajowy dramat podszyty nutą kryminału. A to wszystko dzieje się stopniowo wraz z zapoznawaniem się z kolejnymi rozdziałami książki.

Autorka wspaniale oddaje klimat epoki, dodatkowo naprawdę umiejętnie buduje charaktery swoich postaci. Okazuje się, że ten pełen konwenansów świat skrywa naprawdę wiele tajemnic i emocji. I całą ta otoczka jest główną dźwignią tej powieści. Być może, gdyby nie umiejętność prowadzenia historii w tak intrygujący sposób, ta powieść nie była by tak dobra. A w przypadku Mojej kuzynki Racheli okazuje się, że nawet fragmenty opisujące dyskusje między dwójką głównych bohaterów potrafią być emocjonujące.

Powieść Daphne du Maurier to fascynująca lektura, która na długo pozostaje w pamięci. Jeśli ma być to Wasze pierwsze spotkanie z twórczością autorki, to na pewno będzie udane. Tego jestem pewna. Jestem również pewna, że jeśli sięgniecie po tę lekturę, to zapragniecie poznać więcej książek spod pióra du Maurier.

Powieści osadzone w realiach XIX i początku XX wieku zawsze były dla mnie fascynujące. Dlatego chętnie sięgam po lektury obyczajowe opisujące tamten okres, a w twórczości Jane Austen zaczytuje się odkąd tylko pamiętam. Jakiś czas temu wpadł mi w oko zwiastun jakiegoś filmu z Samem Claflinem i Rachel Weisz, choć jeszcze go nie widziałam dowiedziałam się, że jest to adaptacja...