całość na https://niegrzecznerecenzje.blogspot.com

Ekscentryczna — jest to pierwsze skojarzenie jakie pojawiało się w mojej głowie w trakcie czytania powieści Kristin Cashore. „Nieskończone światy Jane” to było moje pierwsze spotkanie z twórczością tej autorki i zapewniam Was, że ogromnie i niepowtarzalnie udane. Dawno tak mnie nie pochłonęła książka fantastyczna, jak ta. Jest to pozycja, którą powinien przeczytać każdy czytelnik kochający niekonwencjonalność fabuły, wątek kryminalny, obyczajowy, a nawet fantastyczno-naukowy, przedstawiony nam w eleganckiej oprawie pięknego języka.

W książce pojawia się wiele nawiązań zarówno do serialu „Doktor Who”, jak i do książki „Kubuś Puchatek”. Każde ma związek z tym, co przeżywa główna bohaterka Jane, która za sprawą przyjęcia zaproszenia od bogatej, dawnej znajomej, Kiran, trafia na wyspę gdzie mieści się niezwykły dom. Tu Reviens jest wyjątkowym miejscem, nie tylko ze względu na wystrój bogaty w największe dzieła sztuki świata, ale również poprzez interesujących gości jacy pojawiają się w tym miejscu. Jane zjawiając się w tak intrygującym domu, przeżywa wiele tych samych zdarzeń, jednakże w różnych konfiguracjach, tudzież jak się w końcu okazuje, wymiarach. Mamy jednak punkty wspólne wszystkich nieskończonych światów — kradzież, zniknięcie aktualnej pani Thrash, tajemniczy służący, i pies.

Ale, zacznijmy od początku. Jane właśnie usiłuje uporać się ze stratą ukochanej ciotki Magnolii, która ją wychowała po śmierci rodziców. Dziewczyna porzuca studia, znajduje pracę kelnerki i sprawia sobie tatuaż przedstawiający meduzę. Rysunek ma przypominać jej o ciotce, która była wykładowcą i fotografem morskich głębin. Kiedy pojawia się w miejscu jej pracy dawna znajoma i zaprasza ją na wiosenną galę organizowaną dorocznie przez jej ojca Octaviana Thrasha IV, przypomina sobie o złożonej niegdyś obietnicy ciotce Magnolii, by nigdy nie odrzuciła zaproszenia do rodzinnej rezydencji Kiran.

W fabule pojawia się kilka znaczących postaci, które mają wpływ na rozwój sytuacji w danym świecie, w którym żyje dana Jane. Przyznam szczerze, że początkowo czułam się, jakbym miała rozdwojenie jaźni. Nie bardzo potrafiłam zrozumieć, o co chodzi, a historia zaczynała mi przypominać film „Dzień Świstaka”, gdzie główny bohater przeżywa wciąż od nowa jeden dzień. Tu jednak, mamy różne Jane i różne rzeczywistości w jakich przeżywa kilka dni zwieńczonych galą, do której przygotowuje się całe domostwo Thrash’ów. Pojawia się zatem pewna sekwencja zdarzeń, która prowadzi czytelnika do zaskakującego rozwiązania zagadki kilku wersji Jane, jakie mają miejsce podczas dni spędzonych w niezwykłym domostwie oraz otaczających ją zewsząd tajemniczych zdarzeń.

Początkowo, Jane jest nieco zamknięta w sobie, niepewna i wydaje się zagubiona. Nie można jej jednak odmówić odwagi, bez której zapewne nie zrezygnowałaby pracy i nie wyjechała z Kiran do jej rodzinnej posiadłości, a dalej znajdowałaby się w punkcie wyjścia — żałoby i braku pomysłu, co zrobić ze swoim życiem. Poprzez kolejne działy, tudzież rozdziały, możemy obserwować jak dziewczyna otwiera się na świat, na nowe możliwości, zaczyna być ciekawa otaczających ją zarówno dzieł sztuki, jak i ekscentrycznych bywalców Tu Reviens. Powoli zyskuje pewność siebie i odnajduje wartość tego, co robi najlepiej — niezwykłe parasolki. Do dziewczyny dociera, że nie jest to bezużyteczne zajęcie. Pomimo straty jaką poniosła w życiu, nadal potrafiła przelać swoje emocje w wyjątkowe i niepowtarzalne parasolki o bardzo nietypowych kształtach. Okazuje się, że nawet „zwykła” parasolka może stanowić dzieło sztuki, o czym przekonują ją mieszkańcy Tu Reviens.

Wydawało mi się, że z każdym nowym światem, który ukazuje nam autorka, Jane staje się coraz pewniejsza siebie jak i swojej wartości, jednocześnie wplata się w jeszcze bardziej dziwne wydarzenia, niż poprzednio. Zaczyna też, wraz z kilkoma innymi bohaterkami czuć, że coś jest nie tak, jak być powinno. Przez cały czas gdzieś pod skórą czuła, że o czymś powinna wiedzieć, lecz nie potrafiła do siebie tego przywołać i utrzymać na tyle długo, by odkryć co to było.[...]

https://niegrzecznerecenzje.blogspot.com

całość na https://niegrzecznerecenzje.blogspot.com

Ekscentryczna — jest to pierwsze skojarzenie jakie pojawiało się w mojej głowie w trakcie czytania powieści Kristin Cashore. „Nieskończone światy Jane” to było moje pierwsze spotkanie z twórczością tej autorki i zapewniam Was, że ogromnie i niepowtarzalnie udane. Dawno tak mnie nie pochłonęła książka fantastyczna, jak...